290 replies to this topic

[real]

Jak dla mnie to lipa i takie jest moje zdanie na ten temat, zdjecia wygladaja jakby skladaly sie z dwóch, najpierw dobra ostrosc, a na drugim planie jakas mgła czy zadyma i kazde panoramiczne zdjecie praktycznie takie same. Tak jak pisalem wczesniej czekam na zdjecia lub filmiki przedstawiajace spacer ksiezyców na nocnym niebie z marsa, a nie ze sond. Drga sprawa jest taka ze nasa planuje załogowa misje na marsa, i mysle ze dla tych skał i piachu napewno by sie tam nie wybierali ..... a my mamy na odczepne zdjecia i informacje takie jak widac.

Użytkownik real edytował ten post 15.08.2012 - 16:04

[Dager]

Szczyty gór na horyzoncie dlatego są przymglone, ponieważ są odległe od Curiosity o 30km i więcej. Warto sie przyjrzeć mapie całego krateru Gale, który ma 150km średnicy.



W atmosferze Marsa jest zawiesina drobnego pyłu, dlatego odległe elementy krajobrazu nie są tak wyraźne, jak te polożone bliżej. Normalne zjawisko, bywa obserwowane na Ziemskich pustyniach.

Jak na razie, NASA nie ogłosiła żadnych planów załogowej wyprawy na Marsa.

[polus]

Ogromni marzyciele z nas wszystkich... lecz kto zabroni nam śnić?



Kiedyś i człowiek stanie na Marsie, za 50-100 lat? Nie dyskutujmy nad tym. Kubrick w 68roku wyreżyserował nam początek XXI wieku. Dzieś pewnie przewraca się w grobie(zmarł w 99 - jak na złość) widząc, że jego myśl obsunęła się w czasie i z pewnością tę jedyneczkę w tytule filmu trzeba było dać przed zera.

Naoglądamy się jeszcze zdjęć Europy, Księżyca, Marsa... aż wyjdą wielu osobom nosem.

[eXistance]

@up 50-100lat?

A może za 11.

http://spokogadzet.k...023-roku-wideo/

[Tesla]

Lądowanie w 2023 wygląda z jednej strony ciekawie, ale najgorszy jest brak możliwości powrotu.
Według mnie, aby w coś takiego się bawić najlepiej byłoby przetrenować najpierw z naszym księżycem i tam próbować technologię. Może szłoby hodować jakieś roślinki, które produkowałyby trochę tlenu i żywności nie zajmując przy tym dużo miejsca i wytrzymując warunki, przy okazji przetwarzając odpadki organiczne. Wysłanie ludzi na Marsa bez możliwości powrotu i skazanie ich na oczekiwanie na "dary z nieba", oraz siedzenie na paru m² z kilkoma osobami latami, pośrodku pustyni, nie jest najlepszym pomysłem. Co w przypadku problemów technicznych, konieczności interwencji lekarza, lub problemów z psychiką?

Użytkownik Tesla edytował ten post 15.08.2012 - 19:45

[Milosz]

Lądowanie w 2023 wygląda z jednej strony ciekawie, ale najgorszy jest brak możliwości powrotu.
Według mnie, aby w coś takiego się bawić najlepiej byłoby przetrenować najpierw z naszym księżycem i tam próbować technologię. Może szłoby hodować jakieś roślinki, które produkowałyby trochę tlenu i żywności nie zajmując przy tym dużo miejsca i wytrzymując warunki, przy okazji przetwarzając odpadki organiczne. Wysłanie ludzi na Marsa bez możliwości powrotu i skazanie ich na oczekiwanie na "dary z nieba", oraz siedzenie na paru m² z kilkoma osobami latami, pośrodku pustyni, nie jest najlepszym pomysłem. Co w przypadku problemów technicznych, konieczności interwencji lekarza, lub problemów z psychiką.

Największą przeszkodą w podboju kosmosu, jesteśmy my sami. Kiedyś bodajże przeprowadzono taki eksperyment, paru naukowców zamknęło się razem na jakiś długi czas, w Biosferze 2 i choć na początku relacje między nimi były bardzo przyjazne, to pod koniec eksperymentu znacznie się pogorszyły i eksperyment został przerwany, bo by się nawzajem pozabijali, tutaj przesadzam, ale tak czy inaczej musiały być bardzo złe, skoro zdecydowali się przerwać eksperyment. Wszystko przez ograniczoną przestrzeń w jakiej musieli żyć. Z takim samym problemem, ograniczonej przestrzeni, będą musieli zmierzyć się astronauci w pierwszym załogowym locie na Marsa.

Użytkownik Miłosz edytował ten post 15.08.2012 - 19:33

[Tesla]

Najgorsze, że w około jest pustkowie i nie ma czego oglądać, gdzie pochodzić, bo ile można szukać próbek piasku i kamyków kiedy wszystkie są takie same. Ich psychika może szwankować już podczas lotu, a co dopiero po roku na pustyni w "budzie dla psa". Jedyną szansą, żeby się nie pozabijali to wysłać uzależnionych od TV, lub internetu i zapewnić do nich dostęp, może nie zauważą dużej różnicy...

[Milosz]

Najgorsze, że w około jest pustkowie i nie ma czego oglądać, gdzie pochodzić, bo ile można szukać próbek piasku i kamyków kiedy wszystkie są takie same. Ich psychika może szwankować już podczas lotu, a co dopiero po roku na pustyni w "budzie dla psa".

Jak to niema co oglądać? Na Marsie jest kanion tak długi, że gdy na jego jednym końcu trwa dzień, na drugim jest noc, jest też góra która ma 25 kilometrów wysokości, nie jest tak źle. Co innego w trakcie trwania lotu na Marsa i z powrotem, tutaj jest problem.

Jedyną szansą, żeby się nie pozabijali to wysłać uzależnionych od TV, lub internetu i zapewnić do nich dostęp, może nie zauważą dużej różnicy...

Super, wyprawa ludzi no life, pierwszym ich odkryciem na Marsie byłoby zapewne, że nie da się grać w gry sieciowe z ludźmi na Ziemi, bo za duże lagi.

Użytkownik Miłosz edytował ten post 15.08.2012 - 21:09

[Tesla]

Jak to niema co oglądać? Na Marsie jest kanion tak długi, że gdy na jego jednym końcu trwa dzień, na drugim jest noc, jest też góra która ma 25 kilometrów wysokości, nie jest tak źle. Co innego w trakcie trwania lotu na Marsa i z powrotem, tutaj jest problem.

Tylko oni nie planują wracać z Marsa!

Wycieczki na dużą odległość uniemożliwia atmosfera - zapas tlenu.
Swoją drogą tamta atmosera to głównie CO₂, i może dałoby rade założyć "szklarnie" z roślinami.

[Milosz]

Jak to niema co oglądać? Na Marsie jest kanion tak długi, że gdy na jego jednym końcu trwa dzień, na drugim jest noc, jest też góra która ma 25 kilometrów wysokości, nie jest tak źle. Co innego w trakcie trwania lotu na Marsa i z powrotem, tutaj jest problem.

Tylko oni nie planują wracać z Marsa!

Nawet jeżeli nie wracają, to nie sądzę, żeby przez resztę swojego życia na Marsie zobaczyli na mim wszystko, co ciekawe. Na nudę raczej nie mogliby narzekać.

Wycieczki na dużą odległość uniemożliwia atmosfera - zapas tlenu.

Teraz takie wycieczki są możliwe, Doktor Robert Zubrin wymyślił jak pozyskiwać tlen z marsjańskiej atmosfery, urządzenie mieści się w "plecaku" który jest podobnej wielkości do tych, jakie zwykle mają przytwierdzone do skafandrów astronauci pracujący w otwartej przestrzeni.

Swoją drogą tamta atmosera to głównie CO₂, i może dałoby rade założyć "szklarnie" z roślinami.

Są plany, taka szklarnia z pewnością powstanie.

Użytkownik Miłosz edytował ten post 15.08.2012 - 22:08

[Connor]

Oglądam, oglądam i czytam wasze wypowiedzi i nie mogę się otrząsnąć z tego, że my, jako ludzie zrobiliśmy tak wielki krok. Najpierw Księżyc a teraz Mars. Chciałbym tam być i dotknąć tego piasku i kamieni. Wyobrażacie to sobie?

[Muhomorniczy.Cylon]

Osobiście mam lepsze zajęcia niż dotykanie gruzu, obojętnie gdzie z lokalizowanego w kosmosie. Mi te ochy Marsem przypominają zafascynowanie rozreklamowaną marką- e fajne buty bo nike ,e fajny monotonny krajobraz bo z Marsa, no z marsa jest super trendy piasek.

[Connor]

Osobiście mam lepsze zajęcia niż dotykanie gruzu, obojętnie gdzie z lokalizowanego w kosmosie. Mi te ochy Marsem przypominają zafascynowanie rozreklamowaną marką- e fajne buty bo nike ,e fajny monotonny krajobraz bo z Marsa, no z marsa jest super trendy piasek.

Widać jesteś typem osoby przyziemnej ale ja osobiście odczuwam podnietę tym Marsem. A jak już człowiek na nim stanie to dopiero będzie

[eXistance]

Nuda? Nudne jest siedzenie w domu przez cały dzień, a nie życie na całkowicie nieznanej planecie. Nie mówiąc już o tym, że Ci ludzie będą pierwszymi na Marsie. Moim zdaniem będziemy równie to przeżywać jak oni.

"Najciekawszy jest jednak planowany sposób finansowania projektu. Szef Mars One, fizyk i laureat Nagrody Nobla, Gerard ‘t Hooft zdradził, że firma zdobędzie fundusze, tworząc… reality show, podobne do znanego programu Big Brother. Poczynania astronautów będzie można śledzić na żywo w Internecie, a przychody z tego programu zasilą konto projektu Mars One."

[Muhomorniczy.Cylon]

Ludzkość zasiedlała już jedną nieznaną planetę o tyle było to ciekawsze że coś na niej żyje, stąd mój punkt odniesienia w poziomie mojej podniety.