290 replies to this topic

[Dager]

Marsjański wielki kanion - Vallis Marineris to najprawdopodobniej zapadlisko tektoniczne, związane z lokalnym wulkanizmem. W tym obszarze występują ogromne wulkany, w tym największy w US wulkan tarczowy - Olympus Mons.

Tym czasem ukazały się fotki z kamer nawigacyjnych pierwszej próbnej jazdy Curiosity. Trzy metry wstecz, pełne kółeczko i kolejny metr w tył.


Panoramka ze śladami jazdy.


Ujęcie polarne.

[Dager]

Ciekawe dane o dobowej temperaturze w miejscu lądowania Curiosity, zarejestrowane podczas dziesiątej doby (sol 10)!



Z wykresu można wydedukować że: Maksymalna temperatura gruntu w południe wyniosła +3 C, temperatura powietrza -2 C. Minimalna temperatura gruntu nocą spadła do -90 C, powietrza do -72 C. Z nachylenia krzywych wzrostu wynika, że grunt w tym miejscu nagrzewał się szybciej niż atmosfera i szybciej stygł. Nocą temperatura gruntu i powietrza oscylowała ponizej -60 C. Po wschodzie Słońca w ciągu ~7 godzin temperatura gruntu systematycznie wzrosła od -85 C do +3 C.

[XGOŚĆ]

Przecież chyba na marsie jest kanion który ma kilkanaście kilometrów głebokości. Tak więc widoki mogą być jeszcze lepsze niż u nas

Tak, ale chodziło mi bardziej o to, czy taki kanion na Marsie, powstał na skutek erozji wodnej?
Część naukowców twierdzi, że tak, ale druga część naukowców twierdzi, że taki kanion (9km. głębokości) NIE MÓGŁ powstać poprzez wodną erozję, ponieważ tam (gdyby płynęła woda), to musiałaby mieć dużo mniejszy nacisk na glebę, niż u nas na ziemi. Wydrążenie tak głębokiego kanionu zajęłoby więcej lat, niż Mars istnieje.
Wg ich teorii marsowy kanion powstał na skutek wypiętrzania się gleby z jądra - coś jak u nas Alpy.
Ja nie wiem, ja się nie znam, ale w miarę regularnie śledzę strony "science" i tam to właśnie wyczytałem.
pzdr

Póki nie postawimy nogi na czerwonej planecie to możemy te teorie sobie wsadzić w d.....

[bullik]

Ciekawe dane o dobowej temperaturze w miejscu lądowania Curiosity, zarejestrowane podczas dziesiątej doby (sol 10)!



Z wykresu można wydedukować że: Maksymalna temperatura gruntu w południe wyniosła +3 C, temperatura powietrza -2 C. Minimalna temperatura gruntu nocą spadła do -90 C, powietrza do -72 C. Z nachylenia krzywych wzrostu wynika, że grunt w tym miejscu nagrzewał się szybciej niż atmosfera i szybciej stygł. Nocą temperatura gruntu i powietrza oscylowała ponizej -60 C. Po wschodzie Słońca w ciągu ~7 godzin temperatura gruntu systematycznie wzrosła od -85 C do +3 C.

To rzeczywiscie ciekawe, bo jest to pewnego rodzaju anomalia (na wspak) i pytanie teraz czy jest to spowodowane innym skladem i gestoscia atmosfery, gruntu czy tez moze procesow pod powierzchnia - ale jezeli mialoby to zwiazek z aktywnoscia magmy pod skorupa, to skad gwaltowne wyziebiena noca?
Jesli analiza danych tych nic nie powie, to napewno ta sonda co ma sie wwiercac w grunt da odpowiedz na to pytanie, oby tylko nie dowiercila sie do Kuzni Hadesa

[XGOŚĆ]

Póki nie postawimy nogi na czerwonej planecie to możemy te teorie sobie wsadzić w d.....

ale w twoją, ok? Xgosc piszesz tak bez sensu, że aż sie człowiek zastanawia, jak ktoś może być tak głupi... Co ty myslisz ze jak czlowiek postawi noge na marsie to dumnie z uniesiona głową powie 'Tak' ten kanion wyrzezbila woda.... Już teraz łaziki, lądowniki i sondy mają większe możliwości niż człowiek.

Co do kanionu, srednica rownikowa marsa wynosi ok 6800 km, długosc kanionu to ok 4000/5000 km, niemozliwe jest żeby to zrobiła woda, kanion prawdopodobie powstał w wyniku potężnego wybrzuszenia skorupy w rejonie Tharsis, które spowodowało zapadnięcie skorupy w sąsiadującym obszarze.

Foto wybrzuszenia:
http://imageshack.us...nionveckas.jpg/

ZNOWU MNIE OBRAŻASZ!! COŚ Z TOBĄ CHYBA JEST NIE TAK

Veckas nie jesteś naukowcem ani geologiem więc sobie oszczędź kopiowanych wypowiedzi z WIKI. Są to jedynie hipotezy! Tak jak ktoś wyżej trafnie napisał, jest kilka obozów naukowych czyli kilka teorii odnośnie tego kanionu. Póki geolodzy nie zbadają tego to możemy snuć super teorie.

[Dager]

To rzeczywiscie ciekawe, bo jest to pewnego rodzaju anomalia (na wspak) i pytanie teraz czy jest to spowodowane innym skladem i gestoscia atmosfery, gruntu czy tez moze procesow pod powierzchnia - ale jezeli mialoby to zwiazek z aktywnoscia magmy pod skorupa, to skad gwaltowne wyziebiena noca?

Te dane nie są zaskakujące, lecz dokładne. Przecież podobne pomiary już w 1976r robiły dwa lądowniki Viking. Tak szybkie wypromieniowanie ciepła następuje w środowisku niezwykle rozrzedzonej atmosfery Marsa i braku lokalnego zachmurzenia. Odległość Marsa od Słońca ma zasadnicze znaczenie.

[BadBoy]

PIERWSZA JAZDA 3D

Zalecane okulary czerwono-niebieskie 3D

NASA / JPL-Caltech / Stuart Atkinson

NASA / JPL-Caltech / Stuart Atkinson

MAŁY SEKRET CURIOSITY

Marsjański łazik Curiosity zasilany jest przez radioizotopowy generator termoelektryczny, który działa na pluton-238. I to nie jest absolutnie nic dziwnego. Za dziwne można uznać miejsce pochodzenia tego paliwa.

Generatory termoelektryczne nie są niczym nowym – NASA używa ich już od lat 60 XX wieku – znalazły się one między innymi na pokładzie sond Voyager 1 i 2 – które zbliżają się obecnie do przestrzeni międzygwiezdnej.

W Curiosity jako paliwa użyto izotopu plutonu-238 – który jest wręcz idealny do tego celu – jest on bardzo radioaktywny, a więc daje on dużo energii, a przy tym jest dość niegroźny – wydzielana przez niego radiacja nie jest w stanie przekroczyć zwykłej kartki papieru, a okres jego połowicznego rozpadu wynosi 87 lat – dlatego paliwa powinno starczyć łazikowi na ponad 10 lat.

Jest z tym paliwem pewien mały problem – ciężko je dostać. Nie występuje ono w ogóle w naturze, a są (a właściwie były) tylko dwa miejsca na świecie gdzie ono powstaje.

Pluton-238 jest produktem ubocznym tworzenia plutonu-239 – który jest powszechnie stosowany w bombach atomowych (każda amerykańska głowica nuklearna ma zapalnik właśnie z tego izotopu).

I znowu wracamy do lat 60 – kiedy to zarówno USA jak i Związek Radziecki potrzebowały dużych ilości tego materiału. Wtedy też powstały tajne reaktory, gdzie napromieniowywano uran, a następnie jego mieszankę z plutonem w rozpuszczano w roztworze chemicznym, aby uzyskać pożądany izotop. Jako produkt uboczny powstawał pluton-238.

Ze względu na spore skażenie środowiska naturalnego Stany Zjednoczone zaprzestały produkcji jeszcze w latach 80, a NASA mogła jeszcze przez ponad 10 lat sięgać do nagromadzonych zapasów. Jednak już w latach 90 wyczerpały się one, a Amerykanie zwrócili się po pomoc do Rosjan. I do dnia dzisiejszego – z tamtejszej fabryki bomb atomowych zakupili oni około 40 kilogramów plutonu.

Pluton ten także powędrował na Marsa razem z Curiosity.

Problem z dostawami robi się jednak coraz większy, gdyż Rosjanie także w końcu zamknęli swoje reaktory. NASA obecnie chce wznowić własną produkcję, na o wiele mniejszą skalę i przy użyciu najnowszych technologii – przez co proces miałby być dużo czystszy.

geek_week

[bullik]

Nie moga poczekac i kupowac z Iranu?

Użytkownik bullik edytował ten post 23.08.2012 - 15:36

[Connor]

NASA ukrywa błękit nieba na Marsie?

Czy NASA ukrywa przed nami prawdziwy, błękitny kolor marsjańskiego nieba? Dlaczego kolejne łaziki pokazują nam jego pomarańczową barwę? Czy tylko zdjęcie pochodzące z sondy Viking-1 z 1976 roku jest prawdziwe?

Jedna z głośnych teorii spiskowych krążących po internecie dotyczy koloru nieba na Marsie.
Wszystko zaczęło się w 1976 roku, kiedy na Czerwonej Planecie wylądowała sonda o nazwie Viking-1.
Ludzkość po raz pierwszy mogła ujrzeć krajobraz innej planety. Już pierwsze zdjęcie przedstawiające duży kamień zaciekawiło społeczność międzynarodową.
Uwagę wcale nie skupiła powierzchnia ziemi, lecz niebo, a dokładniej jego barwa. W zależności od zastosowanych filtrów niebo było ciemnoniebieskie lub też ciemnozielone.
Na żadnej fotografii nie pojawiła się barwa z którą mamy do czynienia od czasu kolejnych marsjańskich sond. Najpierw lądownik Pathfinder, potem łaziki Spirit i Opportunity i wreszcie Phoenix zawsze pokazywały nam pomarańczowe niebo.
Naukowcy z NASA zawsze tłumaczyli, że to skutek panowania na Marsie ciągłych burz piaskowych. Efekt ma być taki sam, jak na Ziemi podczas tego zjawiska, a więc pomarańczowo-czerwony odcień.
Jednak internautów tłumaczenia ze strony NASA w żadnym razie nie przekonywały. Sądzi się, że również zdjęcia pochodzące z łazika Curiosity są fałszowane, a dokładniej barwione tak, aby pokazywać, że niebo na Marsie jest pomarańczowe.

Co według teorii spiskowych miała być ukrywać NASA? Błękit, taki sam jak na Ziemi, abyśmy nie pomyśleli, że warunki panujące na Marsie są znacznie bardziej sprzyjające życiu niż może się nam to wydawać.
Aby rozwiać wszelkie wątpliwości na temat tej teorii, postanowiliśmy zapytać eksperta, dr Jacka Szubiakowskiego, fizyka i dyrektora Olsztyńskiego Planetarium i Obserwatorium Astronomicznego. Oto jego wypowiedź:
"Smoluchowski i niezależnie Einstein wyjaśnili, że błękit nieba zawdzięczamy zjawisku rozpraszania światła na fluktuacjach molekuł tworzących nasza atmosferę, głownie O2 i N2. Jest to tzw. rozpraszanie Rayleigha.
Dotyczy ono bardzo małych centrów rozpraszających i prawdopodobieństwo rozpraszania światła jest odwrotnie proporcjonalne do 4 potęgi długości fali. Czyli światło niebieskie rozprasza się bardziej niż czerwone.
Dlatego też Słońce wydane się nam żółtawe a o wschodzie i zachodzie wręcz czerwone gdyż jego promienie przechodzą przez grubszą warstwę atmosfery. Jeżeli popatrzymy na chmury to są one białe ponieważ drobne kropelki wody, które je tworzą są znacznie większe niż wspomniane wcześniej molekuły.
Mechanizm tego typu rozpraszania światła jest inny i nosi ono też odmienna nazwę. Jest to rozpraszanie Miego. Natężenie światła rozproszonego nie zależy w tym przypadku od długości fali i chmury wydają się białe.
Na Marsie powinny występować również te dwa zjawiska. Ponieważ atmosfera jest bardziej rzadka błękit nieba powinien być bardziej ciemny, taki jak jest widoczny z pokładu wysoko lecącego samolotu. Rozpraszanie Miego następuje tam raczej nie na drobinach wody, bo atmosfera jest wybitnie sucha, ale na drobinach pyłu.
Brunatna barwa pyłu powoduje rozproszone światło jest czerwonawe. Ten ostatni efekt dominuje zwłaszcza w okresie burz pyłowych. Przy długotrwałej bezwietrznej pogodzie niebo powinno być bardziej niebieskie - powiedział nam dr Jacek Szubiakowski z OPiOA."
Po tym drobiazgowym ukazaniu faktów z pewnością przynajmniej część znaków zapytania zniknie. Poniżej zamieszczamy zdjęcia z Marsa wykonane przez różne sondy na przestrzeni kilkudziesięciu lat. www.twojapogoda.pl


Zdjęcie Marsa z sondy Viking-1.


Zdjęcie Marsa z sondy Pathfinder.


Zdjęcie Marsa z sondy Pathfinder.


Zdjęcie Marsa z sondy Spirit.


Zdjęcie Marsa z sondy Phoenix.


Zdjęcie Marsa z sondy Curiosity.

Źródło: www.twojapogoda.pl

Użytkownik Ratohnhaké:ton edytował ten post 23.08.2012 - 17:33

[real]

A ja nadal czekam, na zdjecia nocnego nieba z marsa i spacer ksiezyców po nim (filmik z łazika) z kamery szerokokątnej, głównej MastCam.

Użytkownik real edytował ten post 23.08.2012 - 17:59

[Dager]

Chyba powinieneś wystąpić z tym życzeniem do NASA-JPL w Pasadena. Na razie, musisz się zadowolić starszą czarno-białą animacją z łazika Spirit.



link: http://mars.jpl.nasa.../extreme/moons/

[Dager]

Nie wiem, czy zgodzicie się ze mną, lecz tytuł omawianego tematu zdeaktualizował się jakiś czas temu. Curiosity pomyślnie zakończył etap podróży na Marsa i niebawem rozpocznie właściwą podróż po pustkowiach krateru Gale. Powinniśmy rozpocząć zupełnie nowy temat i rozddzielić tak zasadniczo różne etapy tej nowej marsjańskiej misji. Może ktoś chętny by otworzył nowy temat? Co Wy na to?