50 odpowiedzi w tym temacie

[Irey]

"Opętania przez demony są prawdziwe, a ofiary szukające pomocy u egzorcystów powinni być potraktowane poważnie" - oświadczył prominentny psychiatra z USA, dr Richard Gallagher. Dodał, że zjawisko opętań demonicznych, znane jest na całym świecie.

 

 

Medycyna oczywiście neguje istnienie opętań i uważa je za jedną z „ciekawych odmian schizofrenii”. Jednak psychiatra dr Richard Gallagher postawił tezę w oparciu o zgromadzony przez siebie materiał, że nieznane byty potrafią przejąć kontrolę nad ludźmi i żadne „leki psychotropowe” nie pomogą takim osobom, gdyż mamy tutaj do czynienia z nieznaną nauce siłą o ogromnej mocy.

 

Posiadając 25-letnie doświadczenie w prywatnej praktyce psychiatrycznej oraz jako wykładowca New York Medical College i Columbia University dr Richard Gallagher miał okazję przyglądać się temu zjawisku od wielu lat.

 

Dr Gallagher o demonach

 

To jeden z wielu amerykańskich psychiatrów, który był świadkiem mocy demonów, które np. potrafiły unieść w górę opętaną osobę, która samoistnie zawisła pod sufitem.

 

- Widziałem taką scenę na własne oczy. To mnie przekonało do tego, że egzorcyści mają 100 procent racji! Lewitację nie sposób wyjaśnić zaburzeniami osobowości, podobnie unoszenie się przedmiotów w pobliżu osób opętanych – napisał dr Richard Gallagher w swojej książce „Demonic Foes”.

 

Jest wielu innych psychiatrów i specjalistów od zdrowia psychicznego, którzy wiedzą to samo, tylko panicznie boją się o tym mówić w obawie przed odrzuceniem przez środowisko – wyjaśnia Dr Richard Gallagher.

 

 

Źródła:

https://www.nautilus...yskusyjnym.html

https://www.yahoo.co...ml?guccounter=1

 

Użytkownik Irey edytował ten post 19.07.2018 - 10:33

[Makbet]

We now have another very similar case – a Yale trained psychiatrist, Richard Gallagher, who has fallen for his patients delusions that they are possessed by demons. His editorial in the Washington Post is stunning for its utter lack of skeptical awareness.

I am sometimes questioned by well-meaning but confused scientists who do not understand the role that scientific skepticism plays in society. Isn’t science itself enough? Aren’t all scientists skeptical, or at least they should be?

What they miss is that skepticism is a real and deep intellectual skill set that works with science. It includes specialized knowledge that is not necessarily acquired during scientific training. There are frequent examples of this, and Gallagher’s article is now a prime example as well. He hits almost every true-believer trope there is. Ironically he has created a classic case study in the need for scientific skepticism.

He writes:

So I was inclined to skepticism. But my subject’s behavior exceeded what I could explain with my training. She could tell some people their secret weaknesses, such as undue pride. She knew how individuals she’d never known had died, including my mother and her fatal case of ovarian cancer. Six people later vouched to me that, during her exorcisms, they heard her speaking multiple languages, including Latin, completely unfamiliar to her outside of her trances. This was not psychosis; it was what I can only describe as paranormal ability. I concluded that she was possessed.

He may have been inclined toward cynicism, or what he thinks of as skepticism, but clearly he does not understand skeptical principles.

Here he is making the case that, in rare cases he has investigated, the allegedly possessed displayed knowledge that is unexplainable without invoking demonic possession. Let’s count the logical fallacies.

First, he makes an argument from personal incredulity. Because he cannot explain a phenomenon, he thinks it is unexplained.

He goes from that fallacy to confusing unexplained with unexplainable. He then makes the argument from ignorance to fill in the alleged gap with his preferred belief, demonic possession. This is a very common true-believer trifecta, which is often wrapped in faux skepticism.

Gallagher could benefit immensely from even a basic understanding of cold reading and mentalism (not part of psychiatry training). Cold reading is the technique of seeming like you have specific knowledge when you don’t. It might include making a statement that is likely to be true of most people, or seems specific when actually it is quite general.

Saying something like, “you have a secret sin,” is a perfect example. Who doesn’t? This is like saying, you have money concerns, or sometimes you feel insecure.

He further says:

For the past two-and-a-half decades and over several hundred consultations, I’ve helped clergy from multiple denominations and faiths to filter episodes of mental illness — which represent the overwhelming majority of cases — from, literally, the devil’s work.

This is another common fallacy I call the residue effect – sure, most UFO sightings (or bigfoot sightings, or spontaneous healing, or whatever) are fake or misinterpreted, but there are a few cases that cannot be explained. Those cases are real.

That logic is invalid, however. When you look at hundreds or thousands of cases, you are going to see common things commonly, and then more rare things more rarely. If you have seen a hundred cases, you have likely seen one which is a one-in-a-hundred case.

Rare, however, does not mean paranormal. Rare could mean, a cold reading that was incredibly lucky. Or perhaps the patient (let’s not forget, these are mentally ill patients), happened to hear people talking about something when they thought the patient was not paying attention, because they looked unconscious or in a trance, and then later the patient feeds back that information as if Satan himself fed it to them.

This is not even unlikely. Mentalists do this on a regular basis – on demand, even. If you think guessing how someone’s mother died (actually just giving the illusion that you did) or that someone is guilty of the sin of pride, then you really need to see a good mentalist in action.

He provides more “evidence”:

A possessed individual may suddenly, in a type of trance, voice statements of astonishing venom and contempt for religion, while understanding and speaking various foreign languages previously unknown to them. The subject might also exhibit enormous strength or even the extraordinarily rare phenomenon of levitation. (I have not witnessed a levitation myself, but half a dozen people I work with vow that they’ve seen it in the course of their exorcisms.)

I have also heard patients voice statements of astonishing venom. I am sure Gallagher knows that mentally ill does not mean ignorant or unintelligent. I have met patients who had an uncanny social sense for other people’s vulnerabilities. If you spend a lot of your mental time thinking you are possessed, some will probably get good at it.

Speaking languages they did not previously know – that is an extraordinary claim. All Gallagher has to offer as evidence is stories. Perception and memory are incredible flawed, especially so in a highly emotionally charged situation. How long had those attending the allegedly possessed kept their vigil before the interesting stuff started to happen? How sleep deprived were they? How willing to believe?

It’s also possible that a patient might memorize Latin phrases to throw out during one of their possessions. Were they having a conversation in Latin? Did they understand Latin spoken to them? Or did they just speak Latin?

I have heard the claims of enormous strength before, but all (and I mean all) of the video evidence I have seen did not demonstrate this. During one exorcism taped for a TV documentary, the voiceover said that the subject displayed supernatural strength; meanwhile they were being held down by two old ladies who did not seem to be struggling.

I have literally watched dozens of hours of exorcisms on video. They are all incredibly boring. Nothing interesting happens. No levitations.

Here Gallagher makes his most embarrassing statement, a “friend-of-a-friend” claim for levitation. He has never seen it, but other people have? What did they see, exactly? Was the person just arching their back and bouncing off the bed?

As with ghost claims, bigfoot claims, and the like, we always hear fantastic stories, but the interesting stuff never ever seems to happen when the cameras are rolling. Gallagher has an answer for this also:

One cannot force these creatures to undergo lab studies or submit to scientific manipulation; they will also hardly allow themselves to be easily recorded by video equipment, as skeptics sometimes demand. (The official Catholic Catechism holds that demons are sentient and possess their own wills; as they are fallen angels, they are also craftier than humans. That’s how they sow confusion and seed doubt, after all.) Nor does the church wish to compromise a sufferer’s privacy, any more than doctors want to compromise a patient’s confidentiality.

These are all classic excuses for lack of evidence, and nothing more. How do they not allow themselves to be recorded? Especially now with cell phone cameras – how could they stop the recording?

Confidentiality sounds like a legitimate concern. However, if a patient were not mentally ill but in fact were possessed, and they levitated feet above their bed in proof, they would probably agree to releasing the video at that point as evidence. Plus, doctors videotape their patients to show to other doctors all the time. Recording for scientific or educational purposes, with proper consent, is perfectly legitimate.

But demons are crafty. Right, and aliens are super intelligent, and bigfoot can teleport, and psychic powers don’t work in front of skeptics. We have heard it all. These are all just lame excuses (post hoc rationalization) for lack of evidence.

This always reminds me of the documentary about a satanic witch hunt in Texas where the “investigator” proclaims: “These people are master satanists. The fact that there is no evidence just proves that they did it.”

Gallagher also throws in calling skeptics closed minded, “unpersuadable,” and “materialists.”

Conclusion

Richard Gallagher is now a classic example of how even a highly trained professional can fall prey to bad logic and the desire to believe. He nicely demonstrates why basic skeptical knowledge is necessary, even for scientists and professionals.

He finishes with an appeal to gullibility for the sake of the victims:

Those who dismiss these cases unwittingly prevent patients from receiving the help they desperately require, either by failing to recommend them for psychiatric treatment (which most clearly need) or by not informing their spiritual ministers that something beyond a mental or other illness seems to be the issue. For any person of science or faith, it should be impossible to turn one’s back on a tormented soul.

This is like every snake oil salesman who says they are too busy treating patients to do proper research. This is not an excuse for lack of skepticism, but all the more reason for it.

I can easily turn the tables on his logic – what if these are all just mentally ill patients with firm delusions, who happen to be smart and clever enough to do a decent cold reading? By accepting their delusion, you are reinforcing it, making it even harder to treat. You are victimizing the people you are supposed to be helping, by failing in your primary duty as a professional to be detached and evidence-based.

 

Źródło: https://theness.com/...s-for-exorcism/

A także: 

 

Charakterystyka stanów opętania

Fenomenologicznie, w subiektywnym doświadczeniu opętania – odczucie bycia pod wpływem niepoddającej się kontroli obcej siły – dominują obsesyjne myśli intruzywne, które odbierane są jako niedobrowolne i egodystoniczne. Osoba opętana często skarży się na występowanie obcych myśli (nakazujących, oskarżających, dyskutujących), przerażających wyobrażeń, doznań i uczuć oraz częste pojawianie się nieakceptowalnych impulsów a w konsekwencji podejmowanie niechcianych destruktywnych zachowań, które interpretuje jako „nie własne”.

Ważnym wnioskiem wynikającym z przeprowadzonych badań nad udokumentowanymi przypadkami opętań jest teza, że – jak wskazują niektórzy badacze – dzielą się one na pozytywne i negatywne. Pozytywne dotyczą osób, które intencjonalnie wprowadzają się w trans i ulegają opętaniu celem udzielenia pomocy innym. Celem negatywnych opętań jest „szkodzenie innym”. Pozytywne opętania występują głównie u mężczyzn a negatywne dotyczą zwłaszcza kobiet (proporcja udokumentowanych przypadków opętań: 27% vs. 73%). Szczególnym dowodem dominacji negatywnych opętań u kobiet są przypadki zakonnic katolickich (szczególnie w XVII wieku), które oskarżały niewinne osoby o czary a władze cywilne wykorzystywały ich zeznania do likwidowania przeciwników.

Istotnym wnioskiem z analizy udokumentowanych przypadków opętań jest ten, że podłożem, korelatem lub też pośrednią przyczyną opętań wcale nie jest – jak się potocznie sądzi - „negatywna osobowość ofiary” (niemoralny tryb życia, wyparcie się wiary, angażowanie się w niedozwolone praktyki, itd.). Jest wręcz przeciwnie. Badania dotyczące różnych przypadków opętań ujawniają bowiem, że zarówno w przypadku opętań pozytywnych, jak i negatywnych, osoby podatne na opętanie charakteryzowały się wysoką wrażliwością, dużą empatią, nasiloną religijnością oraz allocentryzmem. Wydaje się bowiem logicznie oczywiste, że ktoś, kto ulega opętaniu, musi charakteryzować się zdolnością wczuwania się nie tylko we własne odczucia i emocje, ale też innych bytów (rozumować, myśleć, czuć i działać jak zwierzę, duch, itd.) oraz przyjmowania odmiennej od swojej perspektywy patrzenia na rzeczywistość. Osoba przygotowująca się do rytualnego opętania musi umieć przede wszystkim „odsunąć siebie na bok” (zahamować własną tożsamość, pragnienia, impulsy, lęki, plany, itd.) celem zrobienia miejsca innemu bytowi (skonstruować mentalny model innego bytu).
 

Symptomatologia opętania w dużym stopniu przypomina doznania występujące podczas różnych zaburzeń psychicznych. Do takich zaburzeń można zaliczyć na pierwszym miejscu epilepsję, która wiąże się z poważnymi napadami (konwulsje i drgawki, wydawanie zatrważających dźwięków, toczenie piany z ust, wywracanie oczu)4. Podobnie jest w przypadku zespółu Tourette’a, w którego obrazie dominują specyficzne i powtarzające się tiki nerwowe, niekontrolowane wydawanie dziwnych i nieraz przerażających odgłosów, kompulsyjne wypowiadanie nieprzyzwoitych i obelżywych słów, itd. Podobne do opętania są też objawy towarzyszące schizofrenii (słyszane głosy interpretowane są przez pacjenta jako głos szatana albo potwierdzenie faktu, że się jest szatanem)5. Bardzo podobne do opętania objawy towarzyszą dysocjacyjnym zaburzeniom tożsamości (alternatywna tożsamość temporalnie przejmuje władzę nad osobą działając wbrew niej albo przeciwko), zaburzeniom dwubiegunowym (przeplatające się zamiennie fazy manii, irytacji lub melancholii), okresowym zaburzeniom eksplozywnym (niekontrolowane napady wściekłości), zaburzeniom antyspołecznym oraz zaburzeniom obsesyjno-kompulsyjnym (natręctwa myślowe o niemoralnym charakterze, „przymusowe” wykonywanie nieaprobowanych przez podmiot czynności). Symptomy podobne do opętania mogą pojawić się także podczas depresji (apatia połączona z tendencjami autodestrukcyjnymi). Taką charakterystykę mają ponadto symptomy nadużywania substancji psychoaktywnych, towarzyszące poważnym urazom głowy, pojawiające się jako skutek występowania guzów mózgu lub jako funkcjonalny efekt lezji tylnych i przednich obszarów mózgu. Wszystkie zaprezentowane wyżej zaburzenia mogą dramatycznie zmieniać zachowania człowieka i w związku z tym mogą stanowić podstawę - według niektórych osób - do zdiagnozowania opętania.

 

Wyniki analiz dotyczące wybranych opisów opętań przeprowadzone na niereprezentatywnej próbce 51 przypadków można podzielić na 3 obszary: zmiany mentalne (dotyczy 71% osób badanych), fizyczne (65% osób) oraz w otoczeniu opętanych. Na zmiany mentalne składają się następujące zachowania: występują nagłe zmiany nastroju, cech osobowościowych i zachowania (np. osoba spontaniczna staje się cicha i wycofana, angażuje się we wrogie i paranoidalne myślenie oraz podejmuje wrogie wobec innych zachowania), osoba doświadcza odmiennych i obcych tożsamości, zmienia własną dietę, styl ubierania się oraz zasady dbania o higienę, wykazuje zdolność rozpoznawania myśli innych, dostępu do nieznanej jej przeszłości oraz przepowiadania przyszłości (telepatia, prekognicja, rekognicja), podejmuje próby samookalaczeń, ma awersję do religijnych przedmiotów i ludzi, nagle traci albo przybiera na wadze, występują u niej zmiany w nawykach i wzorcach spania (w nocy ponadto często doświadcza przerażających snów), zdradza oznaki przerw pamięci, pojawiają się u niej czasem objawy katatoniczne, uczestniczy w upokarzających aktach (np. oddawanie moczu na siebie), często jest zaabsorbowana myślami seksualnymi lub wręcz podejmuje publicznie promiskuitywne zachowania.

Zmiany fizyczne obejmują zmiany w posturze, wyglądzie i wielu różnych wymiarach ciała a dotyczą następujących elementów: osoba staje się kompletnie sztywna (sama nie może się poruszyć, jak również innym przychodzi to z trudem) albo charakteryzuje się nadludzką siłą (nawet wiele silnych osób ma trudności, aby utrzymać opętanego), ponadto zwykle jest wyczerpana (pojawiają się często nieprzewidywalne spadki energii), porusza się w niezwykły „nieludzki” sposób (jakby się ślizgała a nie chodziła), na ciele występują napisy lub symbole w postaci siniaków lub nacięć (szczególnie w miejscach, gdzie osoba nie jest zbyt atrakcyjna), występują u niej spadki temperatury ciała (mimo, że temperatura w otoczeniu jest odpowiednia), osoba mówi w językach, których nie zna (albo mówi z niezwykłym akcentem), pojawiają się u niej zmiany w tembrze głosu (np. wysoki kobiecy głos staje się męski, niski, gardłowy, mówi wieloma głosami w tym samym czasie), oczy zmieniają kolor (stają się bardziej czarne), osoba nie mruga oczami, ponadto często występują u niej bezwolne ruchy, gesty, bełkotania, krzyki i ryki, jakby kierowane przez zewnętrzną siłę, osoba opętana doświadcza ataków zewnętrznej siły (bicie, plucie, drapanie, wyrywanie włosów, rzucanie na ziemię albo erotyczne pieszczoty, seksualna penetracja i gwałt).

 

Podczas opętania pojawiają się też bardzo często niezwykłe zmiany w otoczeniu: różne przedmioty poruszają się same z siebie (np. latają, utrzymują się w powietrzu lub lewitują, jakby podtrzymywane przez niewidzialną rękę), czasami całkowicie znikają (dotyczy to przede wszystkim przedmiotów religijnych, które czasami ulegają zniszczeniu) albo nie można ich znaleźć (okazuje się, że znajdują się np. w innym miejscu), drzwi albo okna otwierają się albo zamykają same, podobnie elektryczność włącza się samoistnie i wyłącza, pojawiają się stukania, pukania, skrzypienia w najbliższym i dalszym otoczeniu (np. w podłodze, drzwiach, drzewach obok pomieszczenia) oraz niespodziewane fluktuacje temperatury, ludzie i cienie w pomieszczeniu widoczne są jakby nie miały formy, czasem pojawia się dziwne światło, odczuwalne są podmuchy wiatru pomimo okien i drzwi zamkniętych, szyby pękają bez powodu (albo słychać dźwięk pękanych szyb), zwierzęta wyglądają na przerażone lub zaniepokojone czymś niezauważalnym dla ludzi, ludzie czują się obserwowani (lub jakby nie byli sami), jakakolwiek mowa o Bogu lub religii (np. recytacja modlitw) powoduje przerwy w aktywności, ale każde próby przerwania aktywności (dokonywane przez egzorcystę lub inne osoby) wywołują działania odwetowe.

Wyniki zaprezentowanych analiz dotyczących zmian cech osobowościowych opętanych przeprowadzone na niereprezentatywnej próbce potwierdziły, że zdecydowanie bardziej podatne na demoniczne opętania (73% przypadków dotyczy opętania negatywnego tj. demonicznego a 27% pozytywnego np. przez duchy) są kobiety (73%; mężczyźni stanowią 27% przypadków), u których aktywny czynnik opętania (demon, szatan) ma osobowość w zdecydowanej przewadze niespecyficzną (57%) albo męską (czysto męska w 39% przypadków) a bardzo rzadko kobiecą (tylko 4% przypadków). Największą podatnością na opętania charakteryzują się osoby dorosłe (55%), nieco mniejszą młodzież (20%) a najmniejszą dzieci (12%). Wyniki analiz wskazują na funkcjonowanie w symptomatologii niezsocjalizowanych impulsów rozhamowania, agresji i seksualności (średnia arytmetyczna wynosi 5 z 8 możliwych). Trzeba podkreślić, że w analizowanych przypadkach wystąpiła pełna symptomatologia „paranormalnych” manifestacji opętania (mentalnych, fizycznych i w otoczeniu). Przeprowadzone na analizowanych osobach rytuały egzorcyzmu okazały się w dużej mierze efektywne (82% egzorcyzmów okazało się skutecznych, ale w 33% przypadków nastąpił nawrót objawów). Należy dodać, że tylko 66% spośród analizowanych przypadków poszukiwało zewnętrznej pomocy, z których 33% przeszło formalny egzorcyzm.

 

Uzyskane przez McNamara’ę rezultaty analiz są bardzo wartościowe i zdają się być spójne z wynikami innych badań, jednak dokonywanie ekstrapolacji z niereprezentatywnej próbki 51 wybranych przypadków na całą populację opętanych jest nieuprawnione. Potrzebne są dalsze badania, które pozwolą zweryfikować dostarczone opisy przypadków pod względem ich rzetelności (możliwość przekłamań, symulacji oraz występowania uprzedzeń np. płciowych i rasowych), wyodrębnić specyficzne cechy opętania (na objawy osiowe nakładają się często symptomy drugorzędne) oraz znaleźć teoretycznie wartościową i metodologicznie uprawnioną technikę badania przypadków opętań.

 

Źródło: Opętanie i egzorcyzm w świetle badań antropologicznych i neurologicznych (Dostęp, ResearchGate, 19.07.2018r.)

 

[Wszystko]

"Widziałem taką scenę na własne oczy. To mnie przekonało do tego, że egzorcyści mają 100 procent racji! Lewitację nie sposób wyjaśnić zaburzeniami osobowości, podobnie unoszenie się przedmiotów w pobliżu osób opętanych – napisał dr Richard Gallagher w swojej książce „Demonic Foes”.

Taaaa jasne.jak widać nawet znany psychiatra jest gotowy zmyślać żeby było o nim głośno. A pewnie książka się również lepiej sprzedaje jak umieści w niej takie fajne historyjki.
Ogólnie to jest taki argument z autorytetu. Czyli przytacza się opinię jakiegoś eksperta i traktuje się tą opinię jako prawdę.

[Irey]

Wcale nie musisz w to wierzyć. To oczywiste że odrzucisz nawet opinię wybitnego eksperta, bo nie chcesz zmieniać swojego światopoglądu, i na przekór wszystkiemu go bronisz.

 

Dla mnie ten ekspert jest po prostu kolejnym dowodem na to, że to mój światopogląd jest prawdziwy. 

[Wszystko]

Na pewno jest specjalistą w psychiatrii ale to nie znaczy że mam wierzyć w każde jego słowo. Demony unoszące ludzi pod sufit to mitomaństwo.

[Irey]

Tak, tak. Dalej sobie uważaj że demony to mity

 

Ale dobrze byłoby zwiększyć wiedzę na ten temat, jeśli chcesz się wypowiadać na ten temat.

 

Polecam ten film dokumentalny, bo jest niezłym źródłem wiedzy o opętaniu przez demony.

 

https://www.cda.pl/video/14980619

[Wszystko]

A ja polecam, jak chcesz się wypowiadać na ten temat

https://www.nieprzec...duct933817.html

https://medbook.com....-lekarskie-pzwl

[Endinajla]

Moim zdaniem opętanie nie jest ani przejęciem władzy nad ciałem przez demona, ani chorobą. To nic innego jak nasze chowane w głębi podświadomości, zatajane pragnienia, popędy, myśli, uczucia, złości etc. Które po prostu pewnego dnia wychodzą na światło dzienne i zderzają się ze świadomymi wartościami.

 

Podam taki zmyślony przykład, ale odnoszący się do rzeczywistości.

 

Wyobraźmy sobie małą dziewczynę, albo chłopca, nie ważne kogo, ale jest to dziecko. Jego ciało ma potrzeby - chce się bronić, czasem z lenistwa nie chce iść do kościoła, w piątki ma ochotę na mięso i tak dalej. Dziecko spotyka się z agresją rodziców, którzy są fanatycznymi wierzącymi, którzy w imię wiary odbierają dziecku potrzeby. Ono tłumi w sobie gniew. Jest dobrze wychowane, więc zamiast krzyczeć, po prostu chowa złe emocje w sobie. W szkole wszyscy przeklinają więc i ono zaczyna i zostaje karane za każdy wulgaryzm. etc. No dobrze, inni mogą a ono ma kłódkę na buzi. Wszystko przez ten kościół! Dziecko wchodzi w wiek adolescencji gdzie hormony buzują. Pojawiają się nowe potrzeby, ale znów nałożony zostaje szlaban.  Ciało chce ... a rodzice i kościół wprowadzają kolejny zakaz - TABU! Dyskoteki są złe. Chłopak jest zły bo ją pocałował etc. Ciało się domaga a społeczeństwo stawia zakazy. Ona kupiła se mini i dostała ochrzan - Ty taka ty owaka!!! Chłopak zostaję przyłapany na gorącym uczynku w łazience i ukarany. Podświadomość tłumi gniew, złość, cielesne potrzeby etc. Worek zaczyna dostawać dziur i w końcu pęka. To co zamknięte na 10 spustów, wyłazi na światło dzienne. Podświadomość przejmuje władzę nad ciałem, nad którą ciężko zapanować świadomości.  Ta podświadoma "moc" sprawia wrażenie czegoś w ciele co zaczyna sterować nim. Przez te lata zakazów i skrywaniu negatywnych emocji w podświadomości zrodziła się nowa osobowość, która chce wyprzeć tą starą świadomą. Jeśli tą świadomą osobowość nazwiemy duszą, to ta podświadoma będzie jej przeciwieństwem, a więc demonem, diabłem, szatanem etc. W tym momencie ciało działa na dwóch osobowościach. Tak jakby w jednym ciele żyły dwa byty o skrajnych przeciwstawnych poglądach, które walczą ze sobą. Jedna godzi się z narzuconymi nomami społecznymi, druga NIE.

 

W czymś takim nie pomogą żadne leki, bo to nie choroba a dwie osobowości w tym jedna podświadoma. Coś jak bordelline tylko jeszcze bardziej skrajne . Jedyne lekarstwo to dogadanie się tych dwóch osobowości ze sobą, w sensie osoba "opętana" musi sama ustalić reguły swojego życia. Pozwolić na niektóre rzeczy tej ciemnej podświadomej stronie. To jest konieczne, ale i również przystać na niektóre "prośby" jasnej strony - wyrównać to! 

 

Jeśli któraś ze stron przejmie władzę to:

Jeżeli będzie to ciemna podświadoma, wtedy władze przejmie pień mózgu ( mózg gadzi) i taka osoba porzuci wartości moralne a z czasem powoli nauczy się i  tych wartości. Może się zakocha i odkryje, że czasami trzeba trzymać popędy ciała na wodzy, ale zapewne to co jej narzucano i do czego zmuszano budzić będzie niepokój.

 

Pójdźmy w drugą stronę. Władzę ma przejąć jasna strona. Wróćmy do dziecka wychowanego przez fanatyków religijnych, których rządów nienawidzi podświadoma osobowość. Ona nienawidzi kościoła, religii, księży i ich zakazów i nakazów. Ten wewnętrzny demon przybiera na sile. Rodzina skazuje dziecko zaprowadzając do egzorcysty. Podświadoma osobowość, aż kipi z nienawiści i lęku zarazem. ( Wiemy jakie cuda potrafi czynić mózg - zwłaszcza naprowadzany podświadomymi mechanizmami - zwidy, prekognicja, PLACEBO. Wiemy jak działa hipnoza,  w  niektórych przypadkach możemy panować nad bólem, w innych wykazywać się siłą, jeszcze w innych lewitować, popadać w trans, spowalniać poczucie czasu, nadwyrężać neurony lustrzane i czuć ból drugiej osoby, doznawać doznań cielesnych własnymi wyobrażeniami, a traumatyczne wydarzenie - szok psychiczny  może doprowadzić do utraty wzroku i chorób somatycznych czyli cielesnych etc.,) Egzorcyzmy dla tej podświadomej osobowości są tak traumatyczne, jak dla cierpiącego na arachnofobię zostanie zamkniętym w kapsule wypełnionej pająkami.  Podświadomość broni się. Psychika zaczyna powodować objawy somatyczne. Podświadoma sfera umysłu powoduje, że mózg zaczyna uruchamiać proces - WALCZ albo UCIEKAJ. Podświadomość steruje ciałem. Krew zaczyna buzować. Na pewno dochodzi  do wzmożonej produkcji kortyzolu ( hormonu stresu). Człowiek popada w pewien rodzaj transu, by dać wojować podświadomej sferze umysłu. "Opętany" traci kontrolę nad świadomością. Wszystko wyłazi - klnie, wyzywa,obraża, bije drze się. Świadomość wysiada, telepie na rezerwach, więc po chwili "opętany" pędzi na samej podświadomości - jest w transie i nie ma całkowitej kontroli nad sobą. Uśpiona świadomość nie jest w stanie zapanować nad podświadomością, która nie umie trzymać języka za zębami i pluje jadem w każdym kierunku gdzie popadnie. To podświadomy stres, szok, trauma. W tym momencie osoba poddana egzorcyzmom może w każdej chwili ... umrzeć. I to nie szatan jest winien, a stres! 

[Irey]

@Wszystko

 

To co mi polecasz mówi o chorobie psychicznej która jest podobna do prawdziwego opętania przez demony. Ale zrozum, że oprócz tej choroby psychicznej która jest podobna do prawdziwego opętania demonicznego, jest jeszcze prawdziwe opętanie przez demony, które nie jest tą chorobą psychiczną, tylko prawdziwym stanem duchowym, podczas którego ciało człowieka jest poddane całkowitej kontroli niematerialnemu bytowi zwanemu demonem. Demon przejmuje całkowitą kontrolę nad ludzkim ciałem dopiero w ostatniej fazie opętania, czyli podczas egzorcyzmów. Wcześniej demon raczej się nie ujawnia, bo nie ma w tym żadnego interesu. Jego ujawnienie się, to już jego przegrana. Ale w końcu i tak się ujawni. Najczęściej człowiek spostrzega, że coś jest nie tak w sytuacji gdy reaguje ogromną agresją gdy widzi symbole religijne np. krzyż. W tym momencie demon się ujawnia, i człowiek zaczyna rozumieć że trzeba szukać pomocy. Gdy już dochodzi do egzorcyzmów, wtedy demon przejmuje całkowitą kontrolę nad ciałem człowieka. Gdy ksiądz egzorcysta przeprowadza egzorcyzmy, musi zmusić demona do podania swojego imienia. Tylko znając jego imię, może skutecznie go wypędzić z ciała opętanego. W końcu demon ulega presji Boga (ksiądz egzorcysta jest pośrednikiem Boga), i podaje swoje imię. I to już jest początek jego końca w ciele opętanego. Zostanie wypędzony, a opętana osoba zazna w końcu spokoju. Czasem się zdarza, że człowieka może opętać wiele demonów. Ale i tak w końcu zostaną wypędzone. Wszystkie demony w końcu ulegną potędze Boga.

[Makbet]

W anglojęzycznym cytacie stoi jak byk, że nie widział na własne oczy, ale słyszał od kolegi, że kolega słyszał, że kolega widział.

[Irey]

W pierwszym poście cytowałem artykuł z Fundacji Nautilus.

 

Teraz sprawdziłem anglojęzyczne źródło, i faktycznie się różni od artykułu Nautilusa.

 

Cytat:

 

"Osiem osób, w tym dwie zakonnice i dwóch księży, powiedziało dr Gallagherowi, że Julia lewitowała podczas jednego z jej egzorcyzmów i wierzy im, choć nie był naocznym świadkiem. Nie uwierzyłbym jednak, filmowi lub kasecie wideo pokazującej lewitację. "Demony są istotami inteligentnymi, wrogimi i manipulującymi. Nie będą występować przed kamerą. Wiedzą, że są nagrywane", powiedział."

 

Nie zmienia to faktu, że i tak mu wierzę. Nic się nie zmieniło. Koleś zna się na rzeczy.

Użytkownik Irey edytował ten post 20.07.2018 - 02:28

[Daniel.]

Słyszał, że ktoś tam słyszał, że ktoś tam widział....

To jest bardzo smutne, że mamy XXI wiek, potrafimy z jednego zakątka świata do drugiego dolecieć w kilka godzin, potrafimy się łączyć z ludźmi w praktycznie każdym miejscu na świecie, mamy jakieś zderzacze hadronów, odnajdujemy cząsteczki które były kilka sekund po Wielkim Wybuchu, mamy telewizje 2k, 4k i nie wiadomo jaką jeszcze, iphony, smartfony, wi-fi i inne bajery, telefonem niedługo ugotujesz obiad, latamy w kosmos, planujemy budowle na Marsie, odkrywamy fizykę kwantową i można tak wymieniać i wymieniać, a wciąż są ludzie, którzy wierzą w jakieś demony, smoki, duchy i inne smerfy które wrażenie robiły w XVI wieku.

Za kilkadziesiąt lat jak już zostaną wyburzone ostatnie obskurne kamienice, opuszczone szpitale zamienią się w centra handlowe, leśne ścieżki pokryją lampy ledowe, w większości ulic głównych i bocznych w środku nocy będzie jak za dnia, straszliwe cmentarzyska zmienią się w zapierające dech miejsca(może to nie każdemu się podoba, ale już dziś zachwycamy się tym jak wyglądają nagrobki, kolorowe, ozłacane, świecące i nie wiadomo jakie jeszcze), dzieci nie będą znały "brzydkiego, przerażającego świata", a człowiek jeszcze bardziej zatraci się w pogoni za pieniędzmi i karierą, to skończy się miejsce dla naszych duchów i zjaw, wyobraźnia nie będzie miała pola do popisu i raz na zawsze ludzie przestaną wierzyć w te głupoty. Niestety ja już tego nie doczekam.

[Aidil]

Można się przerzucać opiniami przez tz wieczność i na tym poziomie "dowodów' utknąć, czyli okopać sie na pozycji - słowo przeciwko  słowu -  ale można takze przyjrzeć się zjawisku.  

[Zuzełka]

W anglojęzycznym cytacie stoi jak byk, że nie widział na własne oczy, ale słyszał od kolegi, że kolega słyszał, że kolega widział.

A no właśnie... Dlatego ja czekam aż ktoś dostanie nagrodę Randiego (tego pana co to ufundował milion dolców dla osoby, która faktycznie udowodni w sposób naukowy, przed niezależną komisją istnienie magii/zjawisk paranormalnych), której jakoś nikomu zdobyć się nie udało. Bo gdy dochodzi do poważnych badań i podwójnie ślepej próby, ludzie zaczynają się zwyczajnie migać i wycofywać. Czyli zostaje kwestia wiary. Bo w tym wszystkim chyba jednak o wiarę właśnie chodzi. Prawda?

Użytkownik Zuzełka edytował ten post 20.07.2018 - 08:13

[Aidil]

 

W anglojęzycznym cytacie stoi jak byk, że nie widział na własne oczy, ale słyszał od kolegi, że kolega słyszał, że kolega widział.

A no właśnie... Dlatego ja czekam aż ktoś dostanie nagrodę Randiego (tego pana co to ufundował milion dolców dla osoby, która faktycznie udowodni w sposób naukowy, przed niezależną komisją istnienie magii/zjawisk paranormalnych), której jakoś nikomu zdobyć się nie udało. Bo gdy dochodzi do poważnych badań i podwójnie ślepej próby, ludzie zaczynają się zwyczajnie migać i wycofywać. Czyli zostaje kwestia wiary. Bo w tym wszystkim chyba jednak o wiarę właśnie chodzi. Prawda?

 

 

 

Jeśli nie doszło do badań czy zaistniały podstawy do stawiania twierdzeń, jeśli nie to nadal obracamy się w domysłach? 
Wiara jest domeną kościoła nie nauki, niech więc tam zostanie.