Autor znalezionego w roku 1927 w egipskim klasztorze Hormeis dwunastowiecznego koptyjskiego manuskryptu nie miał problemu z ustaleniem budowniczego Wielkiej Piramidy. W odczytanych inskrypcjach umieszczonych na kamiennych okładzinach pewnego przechowywanego w Bibliotece Aleksandryjskiej dzieła nieznany z imienia tłumacz pisze : „W ten sposób zbudowano Wielką Piramidę. Na pochyłych ścianach zapisano tajemnice nauki, astronomii, geometrii, fizyki oraz wiele użytecznych informacji, które każdy, kto rozumie nasze pismo ( chodzi o pismo koptyjskie), może odczytać”: „Pierwsza piramida została zaprojektowana i zbudowana przez Thotha w celu zachowania w czasie potopu osiągnięć sztuki i nauki oraz innych naukowych zdobyczy”(cytaty ze starożytnych autorów), przekład z koptyjskiego prof. ben Abdullau, 1801. W Egipskiej księdze zmarłych jest wzmianka, że to właśnie Thot skonstruował i zbudował Wielką Piramidę na podstawie wskazówek zawartych w „Księdze, która zstąpiła z Niebios". (J.-J. Champollion-Figeac, Literatura mądrości, Paryż, 1888). Mówi się o nim w starożytnych astrologicznych traktatach jako o tym, który przewodniczy „szóstemu klimatowi", co może odnosić się do cyklicznych lub katastroficznych zmian na Ziemi. Również w Hitat , liczącej blisko 600 lat kronice arabskiej, jest mowa o tajemniczych "skarbach” , które niejaki Saurid "przed potopem" umieścił podobno w piramidach egipskich. Twórca kroniki Al-Makrizi pisząc to dzieło zgromadził wszystkie informacje i przekazy na temat piramid, jakie mógł znaleźć w bibliotekach swojego czasu . Pisze on:
„Następnie Saurid kazał zbudować w Zach .piramidzie 30 skarbców z barwnego granitu. Zostały one wypełnione skarbami, drogocennymi przedmiotami i posągami z kamienia szlachetnego, przedmiotami z przedniego żelaza, jak broń, która nie rdzewieje, szkłem, które daje sie składać i nie pęka przy tym, osobliwymi talizmanami, rozmaitymi środkami leczniczymi, prostymi i złożonymi, oraz śmiertelnymi truciznami. We wschodniej piramidzie kazał przedstawić sklepienie niebieskie i rozmaite planety, jak również odtworzyć na obrazach to, co robili jego przodkowie. Umieszczono także w grobowcu kadzidło, które ofiarowano gwiazdą i książki o nich.
Można tam również znaleźć obrazy ilustrujące wydarzenia z przeszłości, z czasów kiedy oczekiwano przyszłych zdarzeń i przyszłych władców Egiptu aż do końca dziejów. Poza tym Saurid kazał tam ustawić naczynia, w których znajdowały sie różne mikstury i podobne rzeczy”.
Oficjalnie nigdy nie odkryto ani owych komnat, ani tajemniczych przedmiotów.
Natomiast inskrypcje na powierzchni Wielkiej Piramidy podzieliły los innych wspaniałości świata, które tym razem zaginęły za sprawą arabskich kacyków, którzy traktowali piramidy jako składy budowlanych materiałów.
W XII wieku Wielką Piramidę odarto z białych kamieni okładzinowych o łącznej powierzchni 22 akrów (8, 9 ha) i wykorzystano je jako budulec przy wznoszeniu kairskiego meczetu i fortyfikacji. Wraz z ich usunięciem zniknęły „sekrety Niebios... historia i kroniki minionych czasów... i tego, co ma nadejść", dostępne niegdyś wszystkim na wielkich białych „ścianach pamięci"
(E. Guimet, Tnie Chronicles (Prawdziwe kroniki), ok. 1480, tom xvii, str. 41, ze starszych manu¬skryptów, opublikowana przez Bibliotekę Aleksandryjską).
„Te informacje były wyryte w kamieniu, kiedy Egiptem rządzili bogowie i boginie, którzy mieszkali na Ziemi razem z jej rdzennymi mieszkańcami, i jeden z nich był zawsze nadrzędny w stosunku do pozostałych"
(Herodot, „Dzieje”).