4 odpowiedzi w tym temacie

[Endinajla]

Naukowcy twierdzą, że zidentyfikowali wzorce ludzkiej świadomości

 

Ludzie nauczyli się podróżować w kosmos, radzić sobie z chorobami oraz rozumieć naturę na poziomie cząstek elementarnych. Jednak wciąż nie mamy pojęcia czym jest ludzka świadomość, czyli pochodząca z mózgu zdolność do doświadczania, uczenia się świata i przekazywania wiedzy innym. Ostatnie badania rzucają nowe światło na tę zagadkę.

 

 

W artykule opublikowanym w „Science Advances” naukowcy przekonują, że odnaleźli połączenia w mózgu, które uaktywniają się, gdy jesteśmy świadomi. I nie jest to tylko zagadnienie filozoficzne. Często dla lekarzy i rodzin osób po poważnych uszkodzeniach w mózgu, decyzja o dalszym leczeniu może zależeć właśnie od ewentualnej świadomości pacjenta.

 

Nowoczesne techniki obrazowania mózgu dają coraz lepsze efekty i pozwalają na coraz lepsze zrozumienie ludzkiej świadomości. Na przykład, wiemy, że złożone obszary mózgu, w tym kora przedczołowa, odpowiedzialne za szereg wyższych funkcji poznawczych, biorą udział w świadomym myśleniu. Jednak duże obszary mózgu mają bardzo wiele funkcji. Dlatego naukowcy postanowili sprawdzić, jak wygląda sieć połączeń komórek mózgowych reprezentujących świadomość.

 

Główną trudnością przy tego typu badaniach jest fakt, że świadome doświadczenie jest czymś absolutnie wewnętrznym i przez to nieodstępnym dla innych. Na przykład dwie osoby mogą patrzeć na ten sam obraz, jednak nie mogą wiedzieć, czy wywołuje on w nich tę samą reakcję, chyba że o tym porozmawiają. Tylko świadome jednostki mogą doświadczyć subiektywnych odczuć. Dlatego najlepszym sposobem na sprawdzenie, czy ktoś jest świadomy, wciąż pozostaje zapytanie go o to.

 

Jednak co, gdy osoba straci możliwość mówienia czy przekazywania nam informacji w inny sposób? Wtedy istnieje prawdopodobieństwo, że zostanie uznana za nieświadomą. W nowych badaniach przeprowadzonych przez naukowców z siedmiu krajów świata, zidentyfikowano sygnatury mózgowe, które mogą wskazywać na świadomość bez polegania na autoreprezentacji lub potrzebie poproszenia pacjentów o zaangażowanie się w określone zadanie. Naukowcy przekonują, że dzięki temu będą mogli sprawdzić, czy osoby będące w śpiączce lub stanie wegetatywnym po urazie mózgu są świadome, czy też nie.

 

Uczeni twierdzą, że możliwe jest też określenie poziomu tej świadomości. Do swoich badań zastosowali technikę funkcjonalnego obrazowania metodą rezonansu magnetycznego (fMRI), która pozwala na zmierzenie aktywności mózgu oraz określenie sposobu, w jaki niektóre obszary w mózgu komunikują się z innymi. Gdy obszar w mózgu jest bardziej aktywny zużywa więcej tlenu i potrzebuje większego dopływu krwi. Te zmiany można wykryć, nawet wtedy, gdy badany jest w stanie spoczynku. Można zmierzyć różnice między regionami w mózgu, aby stworzyć wzorce połączeń.

 

Badacze przebadali 53 pacjentów w stanie wegetatywnym, 59 wykazujących minimalną świadomość oraz 47 zdrowych pacjentów. Badani pochodzili z Paryża, Nowego Jorku, Liège, Ontario i Londynu. Badacze sprawdzali poziom świadomości poprzez proste zadania i zadawanie pytań. Odnaleźli w ten sposób dwa główne wzorce komunikacji między regionami mózgu. Jeden był zwykłym odzwierciedleniem połączeń fizycznych w mózgu. Odnotowano go głównie u osób, które praktycznie pozostawały bez świadomości.

 

Drugi wzór był bardzo złożony i wskazywał na dynamiczne interakcje między 42 regionami mózgu. Ten wzór występował u osób, które w jakikolwiek sposób były świadome. Co więcej wzór ten znikał, gdy pacjenci byli poddawani głębokiemu znieczuleniu.

 

Tego rodzaju badania mogą doprowadzić do zrozumienia, czy dana osoba pozostaje świadoma, co wpływa na różnorakie decyzje medyczne, w tym także te mające wpływ na jej dalsze życie. Naukowcy mają nadzieję, że w przyszłości uda się opracować urządzenia do modulowania pracy mózgu w taki sposób, aby przywrócić świadomość u osób, które ją utraciły w wyniku choroby czy wypadku - na przykład za pomocą nieinwazyjnych technik stymulacji mózgu.

 

Badania przybliżają nas do zrozumienia, jak powstaje świadomość w mózgu. Mając więcej danych na temat neuronowych wzorców świadomości u osób doświadczających różnych odmiennych stanów świadomości - poczynając od przyjmowania psychodelików do doświadczania świadomych snów - możemy pewnego dnia złamać tę zagadkę.

 

źródło

 

[Legendarny.]

 

Główną trudnością przy tego typu badaniach jest fakt, że świadome doświadczenie jest czymś absolutnie wewnętrznym i przez to nieodstępnym dla innych. Na przykład dwie osoby mogą patrzeć na ten sam obraz, jednak nie mogą wiedzieć, czy wywołuje on w nich tę samą reakcję, chyba że o tym porozmawiają.

 

Sama rozmowa również może nie wystarczyć. Wystarczy zajrzeć do teorii o tzw. wiedzy ukrytej: https://pl.wikipedia...i/Wiedza_ukryta . Podpiera ona w pewien sposób moją teorię o tym, że rzeczywistość jest w istocie wielce subiektywną i coś takiego jak rzeczywistość obiektywna, o ile w ogóle jest możliwa, jest trudna do poznania. Każdy z nas postrzega otaczającą nas rzeczywistość tylko i wyłącznie w zgodzie z naszymi naturalnymi warunkami psychofizycznymi i niczym więcej. Nie jesteśmy zdolni do niczego więcej. Nasze zmysły, nawet przy maksymalnym zdystansowaniu się od nich, są jedynym środkiem postrzegania otaczającej nas rzeczywistości a tym samym zawsze subiektywnym, ponieważ naszym własnym, wytworzonym przez wieloletnie warunki naszego życia w naszym środowisku. 

[Kwarki_i_Kwanty]

O tym, jak intrygującą i trudną do zdefiniowania ideą zdaje się być świadomość może świadczyć myśl siedemnastowiecznego myśliciela tudzież filozofa, Gottfrieda Leibniza: ,,Gdybyś mógł rozdąć mózg do rozmiarów młyna i spacerować po jego wnętrzu, nie znalazłbyś w nim świadomości". To dość specyficzne zjawisko doczekało się tylko niejasnego wyjaśnienia, ot filozoficzno-naukowej paplaniny; tak właściwie nie doczekało się wystarczającego, spójnego konsensusu. Ach, ta świadomość. Co ciekawe, patrząc na to czym jest świadomość, i jak ona funkcjonuje, może być i tak, że zjawisko świadomości nigdy nie doczeka się wyjaśnienia bowiem, jak się sądzi, żaden obiekt nie może zrozumieć sam siebie...

Jedną z ciekawszych definicji świadomości sformułował Michio Kaku - fizyk doswaidczalny, jądrowy i teoretyk w tej dziedzinie, i świetny popularyzator nauki oraz futurolog zarazem:

,,Świadomość jest procesem tworzenia modelu świata w odniesieniu do różnych parametrów (takich jak temperatura, przestrzeń, czas oraz w odniesieniu do innych), z użyciem wielokrotnych pętli przyczynowo-skutkowych po to, by zrealizować cel (na przykład znaleźć partnera, jedzenie, schronienie)". Kaku nazwał ideę tą ,,czasoprzestrzenną teorią świadomości", ponieważ ludzie tworzą swój model świata, omijając główne składowe, również w oparciu o upływ czasu, zarówno tego ,,wstecz", jak i płynącego naprzód. Jest to trochę pokrętne, gdyż teoria Kaku zawiera w sobie funkcje różnych poziomów świadomości.

Czasami zastanawiam się, jak to jest możliwe, że wszyscy mamy poczucie, iż nasze ,,Ja" jest nieprzerwane i zawsze obecne? Z tego, co wiem istnieje pewien obszar mózgu, którego zadaniem jest łączenie sygnałów z dwóch półkul mózgowych w celu stworzenia jednolitego, spójnego poczucia własnej tożsamości. Tym obszarem jest region zlokalizowany w korze przedczołowej i nosi nazwę przyśrodkowej kory przedczołowej. Ów obszar - i praca nad jego skanowaniem, aby badać jego siatkę neuronalną - może być bramą do koncepcji ,,Ja", scalającą, to kim jesteśmy, definiującą opowieść o naszej tożsamości.

Podawanie coraz to nowszych teorii odnośnie tego czym jest świadomość, kreowanie różnorakich definicji tego zjawiska, to zapętlająca się, zgubna naukowa droga. Istotne w stosunku do natury zjawiska czy też procesu biochemicznego, jakim jest świadomość ludzkiego jestestwa, jest to, aby w ciągu najbliższych kilkunastu lat rozwiązać zagadkę świadomości; zagadkę tak starą, jak sama ludzkość, od momentu myślenia o tym czym i dlaczego się jest.

Według niektórych futurologów, w tym Michia Kaku, najbardziej bezpośrednim i praktycznym zastosowaniem technologii bazującej na rozpracowaniu Świadomości, w przyszłości będzie coś, co kiedyś, jak i obecnie uważa się za niemożliwe: telepatia.

[Wszystko]

Bo świadomość to pojęcie emergentne dlatego porównanie do młyna jest trafne. Tak samo można by wejść do komputera i szukać tam Windowsa ze wszystkimi programami.

[Kwarki_i_Kwanty]

Bo świadomość to pojęcie emergentne dlatego porównanie do młyna jest trafne. Tak samo można by wejść do komputera i szukać tam Windowsa ze wszystkimi programami.

 

Jeśli świadomość istnieje w tym sensie, że jest ona przejawem / wypadkową procesów biochemicznych zachodzących w mózgu i skutkiem spontanicznego wyłaniania się impulsów elektrycznych w mózgu, czyli powstawania myśli, oraz kreowania nowych połączeń między neuronami, to faktycznie, jakiejkolwiek współczesnej nauce ścisłej powiązanej z neurologią i neurobiologią będzie niebotycznie trudno ustalić: z czego składa się świadomość ludzka i jaką ma ona naturę. Optogenetyka jest jedną z najszybciej obecnie rozwijających się dziedzin nauki, a jej podstawowym celem jest dokładne sprecyzowanie, który szlak neuronowy prowadzi do odpowiednich zachowań. Dlatego istnieje cień szansy, ot oczekiwanie, że być może to Optogenetyka przyczyni się do rozwikłania naukowej zagadki jaką jest świadomość człowieka.