Śle rakiety w miasta, a nie w cele wojskowe.
Hiroshima i Nagasaki, mówi ci to coś? Przecież to jest normalna strategia wojenna.
Jakbym słyszał samego Putina...
Nie, to nie jest żadna normalna strategia wojenna. Nie dziś, zgodnie z aktualnie obowiązującym międzynarodowym prawem humanitarnym. Faktem jest, że dwukrotne użycie nowego typu broni przeciw japońskim miastom nosi moralnie znamiona czynu zbrodniczego, ale naówczas takie postępowanie generalnie nie naruszało stanu prawnego. Dopiero po wojnie tzw. konwencje genewskie uregulowały wiele różnych kwestii w tym dotyczących tzw. broni masowego rażenia. Niestety, dziś Rosja łamie je praktycznie wszystkie bezustannie.
IV Konwencja Genewska o Ochronie Osób Cywilnych Podczas Wojny została podpisana dnia 12 sierpnia 1949 przez pełnomocników rządów reprezentowanych na Konferencji Dyplomatycznej, która obradowała w Genewie od 21 kwietnia do 12 sierpnia 1949.
Zabrania:
- zmuszania, bądź nakłaniania ludności cywilnej do służby wojskowej w siłach zbrojnych przeciwnika,
- przymusowego przesiedlania ludności cywilnej z terytoriów okupowanych,
- deportacji lub przesiedlania własnej ludności cywilnej na terytorium okupowane,
- rabunku i brania zakładników.
Zobowiązuje:
- do zapewnienia ludności cywilnej podstawowego minimum warunków egzystencji (bytowania i wyżywienia),
- do traktowania jej w sposób humanitarny,
- do otoczenia troską osób potrzebujących pomocy,
- do poszanowania dóbr i urządzeń niezbędnych dla przetrwania ludności cywilnej,
- do poszanowania godności, honoru, praw rodziny, przekonań, praktyk religijnych, zwyczajów i obyczajów ludności cywilnej.
Protokoły dodatkowe I i II z 1977 r. do Konwencji Genewskich z 12 sierpnia 1949
Rozwijają postanowienia konwencji genewskich. Wynika z nich zasada ograniczenia stron konfliktu w stosowaniu metod i środków szkodzenia nieprzyjacielowi. I Protokół dotyczy konfliktów międzynarodowych, II – wewnętrznych
Protokół Dodatkowy I: uzupełnia Konwencje genewskie z 1949, ma zastosowanie w sytuacjach, o jakich mowa we wspólnym dla tych Konwencji artykule 2. Sytuacje te „obejmują konflikty zbrojne, w których ludy walczą przeciw panowaniu kolonialnemu i obcej okupacji oraz przeciw reżimom rasistowskim, wykonując swe prawo do samostanowienia zawarte w Karcie Narodów Zjednoczonych oraz w Deklaracji w sprawie zasad prawa międzynarodowego dotyczących przyjaznych stosunków i współpracy między państwami, zgodnie z Kartą Narodów Zjednoczonych”[10] (art. 1 Protokołu).
Ponadto:
- zabrania atakowania ludności cywilnej;
- zabrania atakowania szpitali i innych urządzeń służących opiece nad rannymi i chorymi;
- zabrania atakowania obiektów bez ich rozróżnienia oraz niszczenia dóbr niezbędnych do przetrwania ludności;
- zabrania stosowania w walce metod i środków powodujących zbędne cierpienia oraz długotrwałe i poważne szkody w środowisku naturalnym;
- stanowi podstawę prawną do powołania i działania organizacji i instytucji obrony cywilnej.