Historia badań nad „remote viewing”
czyli
Projekt : Gwiezdna Brama
Krótka Historia projektu STARGATE
Autorstwa Fenixa Nightwalkera specjalnie dla
www.paranormalne.pl
Remote Viewing, zwrot tak trudny do jednoznacznego przetłumaczenia oznacza tyle co widzenie rzeczy, zdarzeń i osób będących oddalonych od obserwatora i nijak nie mogących zostać zaobserwowanymi za pomocą normalnych zmysłów, to jest wzroku, węchu, słuchu, dotyku i smaku. W wielu przypadkach zjawisko remote viewing (które dalej będziemy nazywać w skrócie RV) jest określanie mianem szóstego zmysłu.
RV z uwagi na swoje właściwości, czyli właśnie na możliwość zobaczenia rzeczy, których nie da się zobaczyć normalnie od lat było w centrum zainteresowania rządów kilkudziesięciu krajów na świecie. Smakowity kąsek dla służb wywiadowczych umożliwiałby zdobywanie informacji nawet tych najtajniejszych, zaglądanie do najbardziej tajemniczych bunkrów i sejfów i to wszystko bez narażania życia ludzkiego. Nic dziwnego, że już na samym początku zimnej wojny takie potęgi jak Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich oraz Stany Zjednoczone Ameryki były zaangażowane w badania nad zjawiskiem RV. W tym artykule, przygotowanym specjalnie na potrzeby forum, postaram się przybliżyć historię badań prowadzonych przez Amerykanów, a ściślej rzecz biorąc, historię projektu STARGATE od jego początków aż do ujawnienia trzech tysięcy stron dokumentacji w roku 1995.
Program STARGATE (dalej nazywany SG) był prowadzony w dużej mierze przez DIA, Defence Intelligence Agency. Sam program był podzielony na trzy mniejsze podprogramy, były to „Operacje”, program zajmujący się w całości pozyskiwaniem informacji, „Badania i Rozwój” - program mający na celu prowadzenie badań w celu ulepszania metod zarówno treningu jak i wykorzystywania zjawiska oraz „Zadania Pozaprogramowe”, czyli program zajmujący się sprawdzaniem, jakie jeszcze zjawiska paranormalne można wykorzystać w celu obrony narodowej. Trzeba jeszcze wspomnieć, że sam SG nie był jednym programem badawczym, lecz wspólną nazwą nadaną kilkudziesięciu mniejszym programom prowadzonym przez różnorakie agencje w całych Stanach Zjednoczonych.
Nieco odbiegając od tematu muszę dodać, że zarówno DIA jak i CIA oraz inne agencje rządowe były w czasie zimnej wojny zaangażowane w wiele programów związanych ze zjawiskami parapsychicznymi. Programy CIA zaczęły się w roku 1972, oficjalnie zakończone zostały pięć lat później, DIA natomiast prowadziło swe programy od 1985 i prawdopodobnie prowadzi je nadal.
RV było badane zarówno przez CIA jak i Departament Obrony DoD, ta pierwsza agencja prowadziła badania od początku lat 70 XX wieku, DoD podobnie, z czego DoD głównie stosowało zjawisko w celu pozyskiwania informacji w przeciwieństwie do CIA, która była nastawiona na badanie zjawiska. Oficjalnie wszystkie programy zostały zawieszone w lecie 1995 roku.
Pierwsze poważne eksperymenty zostały przeprowadzone w latach 74/75 i miały na celu sprawdzenie przydatności RV w celach zbierania informacji. Testy polegały na sprawdzeniu, czy osoba dokonująca „widzenia” jest w stanie poprawnie scharakteryzować obiekt będący celem. Początkowo zaczynano od drobnych przedmiotów położonych w drugim pomieszczeniu, coraz to bardziej zwiększając odległość między obiektem, a osobą tzw viewera czyli osoby „postrzegającej”. Jedni z uczestniczących w programie naukowcy, Puthoff i Targ stwierdzili jednoznacznie, że testy zakończyły się sukcesem, obiektów trafionych było ok. 70%.
Jedna z największych serii eksperymentów miała miejsce w latach 73/75 i dotyczyła wskazywania miejsc i lokacji. W każdym teście występowało ośmiu „postrzegaczy” i sto wybranych losowo lokacji, które nigdy się niepowtarzały, tzn że nigdy nie były wybierane ponownie do testu. Okazało się jednak, iż trafienia oscylowały w granicach błędu statystycznego.
W okresie pomiędzy rokiem 1973, a rokiem 1988 zostało przeprowadzonych 154 eksperymentów, łącznie ponad 26 tysięcy testów, z czego 20 tysięcy było testami na scharakteryzowanie celu, uczestniczyło w nich 227 postrzegaczy. Wyniki testów przekraczały znacznie błąd statystyczny, co przemawiało na korzyść programu.
Należy tu również wspomnieć o tzw eksperymentach ganzfelda przeprowadzanych w latach od 1983 do 1989 roku w Laboratoriach Badań Psychofizycznych w Princeton w New Jersey. Chociaż eksperymenty były przeprowadzanie niezależnie do programu STARGATE to bardzo dobre wyniki testów pozwalały na kontynuowanie testów w ramach Bramy Gwiezdnej mimo głosów krytycznych, były bowiem one swoistym potwierdzeniem realności zjawiska.
Kolejnymi eksperymentami były te przeprowadzane przez Science Applications International Corporation, na czele których stał Dr. Edwin May. Eksperymenty te nie miały jednak już na celu potwierdzenia realności RV, miały na celu znalezienie sposobów na rozwijanie zdolności postrzegania przez „agentów”.
Oficjalnie wszystkie programy badawcze i operacyjne zostały zakończone na przełomie lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Dokumentacje były trzymane w tajemnicy do roku 1995 kiedy to cały program STARGATE został oddany do analizy American Institute for Research, w skrócie AIM, które po okresie ewaluacji stwierdziło, że program nie przyniósł żadnej korzyści żadnej z agencji, jednak tutaj nasuwa się pytanie, dlaczego wśród odtajnionej dokumentacji, czyli wśród ponad trzech tysięcy stron brak jest konkretnych informacji o projekcie Phoenix, oraz dlaczego pozostałe pięć tysięcy stron dokumentacji, prawdopodobnie w całości poświęconych „ognistemu ptaku”, nigdy nie zostało ujawnione. Jeżeli program okazał się fiaskiem, dlaczego nie odtajniono wszystkiego ? To pytanie pozostanie bez odpowiedzi prawdopodobnie jeszcze przez długi czas.
Autorstwa Fenixa Nightwalkera
Dla www.paranormalne.pl
Na podstawie :
- ewaluacji American Institute for Research z 1995 na temat STARGATE: USA Remote Viewing Program ;
- odtajnonej dokumentacji projektu STARGATE ;
