Wiemy już co na temat piramid sądzą zwolennicy paranauki. Żeby było sprawiedliwie, należało by teraz oddać głos drugiej stronie, zajmującej się Egiptem nie w poszukiwaniu śladów cywilizacji pozaziemskiej, ale poszukującej odpowiedzi na pytanie czym był Egipt w kontekście historycznym. A zatem proszę: starożytny Egipt i piramidy okiem egiptologa Andrzeja Niwińskiego.
1. Pochodzenie cywilizacji egipskiej.Pierwsze ślady pobytu człowieka w dolinie Nilu liczą sobie ok 500 tys. lat. Sprzed 120 tys. lat zachowały się pozostałości po koczowniczych ludach zajmujących się zbieractwem dziko rosących roślin i polowaniem. Badania geologiczne pozwloiły na stwierdzenie kilkakrotnych zmian klimatycznych w tym rejonie Afryki w okresie plejstocenu: fazy wilgotne występowały na przemian z fazami suchymi. Z tymi zmianami wiązały się wędrówki grup ludzkich, które pojawiając się nad Nilem przynosiły coraz lepsze wytwory kamienne. Badania śladów pozostałych po tych wczesnych mieszkańcach pozwoliły nawet określić ich dietę. Wiemy np., że 45 tys. lat temu na sawannach rosnących w miejscu dzisiejszej Pustyni Libijskiej nomadzi polowali na antylopy i gazele, zaś ludzie zamieszkujący samą dolinę prowadzili osiadły tryb życia nie tylko polowali na zwierzynę lądową, ale też zajmowali się rybołówstwem.
Ok. 30 tys. lat temu klimat zaczął się stopniowo osuszać, co skutkowało wyschnięciem jezior i rzek na ówczesnych sawannach i przekształceniem ich w pustynię. Zwierzęta i ludzie mogli znaleźć dogodne warunki do życia tylko w dolinie Nilu. Tak doszło do powstania pierwszych większych skupisk ludzkich pomiędzy XXV a XIV tysiącleiem p.n.e. Pomiędzy XIV a X tysiącleciem p.n.e. pojawiły się nowe narzędzia: żarna i krzemienne sierpy, co wskazuje na wykorzystanie dziko rosnących zbóż. Pomiędzy VII a V tysiącleciem p.n.e. obserwujemy rozwój uprawy roli i hodowli. W V tysiącleciu p.n.e. w dolinie i delcie Nilu rozwijały się już typowo rolnicze kultury, których ludność zamieszkiwała w trzcinowo-mułowych chatach. Od tej pory można już mówić o cywilizacji egipskiej. Dobrze zachowane pozostałości po tym okresie znajdują się na stanowiskach w El-Omari, Deitr Tasa czy Badari.
Na przełomie V i IV tysiąclecia p.n.e. pojawia się sztuka: malowane gliniane naczynia, grzebienie zdobione główkami zwierząt, rzeźbione kamienne palety. Niektóre sceny przedstawiają walkę - niezbity dowód na to, że duże zagęszczenie ludności w wąskiej dolinie powodowało liczne konflikty plemienne. Walki te doprowadziły do powstania wielu państewek zawierających sojusze lub zwalczających się na wzajem. Jednocześnie dzięki ulepszaniu technik rolnictwa doszło do powstania większych skupisk ludności, które wraz z pojawieniem się handlu przekształciły się w miasta.
W drugiej połowie IV tysiąclecia p.n.e. na terenie doliny Nilu istniały dwa państwa, które zostały połączone w jedno ok. roku 3300 p.n.e. Pierwszym władcą zjednoczonego Egiptu był Namer. Za jego panowania pojawiły się pierwsze monumentalne grobowce - mastaby, budowane z cegieł. W czasach I dynastii założonej przez Menesa wybudowano nową stolicę - Memfis. Rozwijano także infrastrukturę, kopano kanaly nawadniające, zakładano kopalnie miedzi, złota, srebra, importowano drewno cedrowe z Fenicji. Eksploatowano także kamieniołomy i po raz pierwszy użyto wielkich bloków kamiennych do budowy grobowców. Opanowano również technologię kucia podziemnych szybów, komór i korytarzy grobowych.
[ Dodano: 2006-06-03, 13:32 ]2. Cheops i jego piramida.Co wiemy o Cheopsie? Jak każdy władca Egiptu nosił kilka imion. Cheops to grecka forma imienia Chufu, zapisywanego na kartuszach jako "Chufui Chnum", czyli "Chnum mnie chroni". Znamy też imię horusowe Cheopsa: Medżedu. Wiemy, że jego matką była Hetepheres, a ojcem Snofru. Wiemy, że miał trzy żony i dziewięcioro potomstwa. Wiemy też, że panował 34 lata w połowie III tysiąclecia p.n.e., choć nie znamy dokładnych dat jego rządów.
Wiemy, że z jego polecenia wybudowano Wielką Piramidę.
Wokół piramidy Cheopsa wyrosło wiele legend. Większość z nich opiera się na żonglerce liczbami - często wymyślonymi. Oryginalna wysokość Wielkiej Piramidy wynosiła 146,5 m, a szerokość podstawy 230,4 m. Objętość całego ostrosłupa to ok. 2 592 276,5 m^3. W miarach egipskich (liczonych w łokciach, dłoniach i palcach) wymiary wynoszą odpowiednio 280 łokci (wysokość) i 440 łokci (podstawa). Ciężar piramidy szacuje się na 5 mln. ton.
Jednak sam ostrosłup stanowi tylko część dużego kompleksu, na który składają się: rampa procesyjna prowdząca od Nilu do piramidy, przystań nad rzeką do której dobijały łodzie z ciałem władcy i orszakiem pogrzebowym (obie łodzie zostały odnalezione), dolna świątynia, w której odprawiano część uroczystości pogrzebowych, świątynia główna tuż obok ostrosłupa, która w późniejszych czasach służyła jako świątynia kultu boga-Słońca, trzy piramidki satelitarne dla matki i dwóch żon faraona, i w reszcie grobowce dostojników i synów Cheopsa.
Skąd wiemy, że Wielką Piramidę wybudował Cheops? Kilka postów wyżej pojawił się artykuł dj_cinexa o tajemniczym kartuszu z imieniem Cheopsa odnalezionym w komorach odciążających. Kartusz ten miał zostać sfałszowany przez Vyse'a. Co na to egiptolodzy?
Wspomniany kartusz wygląda tak:
Zdaniem egiptologów nie ma w nim błędu. Napis został wykonany ochrą odręcznie przy pomocy pędzla - narzędzia powszechnie stosowanego w tamtych czasach. Pismo odręczne, zwane też hieratycznym, istniało od I dynastii jako odpowienik wykuwanych w kamieniu hieroglifów.
Można by podejrzewać Vyse'a o fałszerstwo, gdyby istniał tylko jeden kartusz z imieniem Cheopsa. Tymczasem w komorach odciążających znajduje się blisko 50 inskrypcji z imieniem Cheops i Medżedu, zapisanych w różnych wariantach. Niektóre z nich są obrócone o 180 stopni, inne częściowo przykryte przez bloki skalne. Jest nieprawdopodobne, by Vyse dokonał fałszerstwa na tak dużą skalę i w tak perfekcyjny sposób.
Przeciwnicy teorii egiptologów często podają argument braku Tekstów Piramid, czyli ozdobnych inskrypcji w mrocznych wnętrzach Wielkiej Piramidy. Okazuje się że takih tekstów nie ma też w żadnych innych piramidach z tego i wcześniejszego okresu. Pierwsze Teksty Piramid pojawiają się dopiero kilkaset lat po wybudowaniu piramidy Cheopsa.
W czasach Cheopsa inskrypcje tworzono na zewnątrz piramid, na ich wapiennej okładzinie. Do dziś pozostały niewielkie fragmenty okrywy piramidy Cheopsa pokryte hieroglifami. Niestety, praktycznie całe wapienne olicowanie zostało zniszczone jeszcze w XIV w., kiedy wykorzystano je do wypalania wapna na kairskie meczety.
[ Dodano: 2006-06-03, 14:17 ]3. Budowa piramidParanauka twierdzi, że wybudowanie piramidy Cheopsa było niemożliwe jeśli wziąć pod uwagę ówczesny poziom rozwoju. Podobno bloki kamienne były zbyt ciężkie, podobno nie potrafiono by ich wciągnąć na dużą wysokość, podobno nie potrafiono ich obrabiabiać.
Tymczasem ogromne bloki skalne wykorzystywano już na długo przed Cheopsem. Do transportu używano sań zaprzężonych w woły lub ciągniętych siłą ludzkich rąk. Dla ułatwienia poślizgu drogę polewano wodą. W ten sposób potrafiono przeciągać nawet ogromne bryły kamienne. Przykładem może być malowidło przedstawiające transport posągu ważącego ok. 60 ton, ciągniętego przez 172 robotników.
Taki system transporu jest stosowany po dziś dzień przy rekonstrukcji świątyni Hatszepsut. Jedyna różnica polega na zastąpieniu płóz kołami.
Transport na duże wysokości odbywał się na glinianych i ceglanych rampach. Pozostałości takich ramp odnaleziono w Karnaku, a także przy piramidzie ojca Cheopsa - Snofru. Wciąganie głazów po nachylonej rampie było nie lada wyzwaniem. Badania przeprowadzone w latach 50. wykazały, że do wciągnięcia bloku o wadze 2,5 tony po rampie o nachyleniu 7 stopni potrzeba 20 ludzi. Gdyby taką rampę zastosować do piramidy Cheopsa miała by ona długość ok. 1100 m. Największe bloki Wielkiej Piramidy budujące komory odciążeniowe ważą ok. 50 ton i to one musiały przysporzyć najwięcej kłopotu. Zdecydowana większość kamieni waży pomiędzy 2 a 5 ton, przy czym i wyżej, tym bloki są mniejsze. W okolicach szczytu są to fragmenty naprawdę już niewielkie.
Większość materiałów potrzebnych do budowy Wielkiej Piramidy pozyskano na miejscu, o czym świadczą ślady systematycznej eksploatacji bloków skalnych w podłożu u jej podstawy. Materiał do wykonania okładziny pozyskiwano w kamieniołomach w Tura, ok. 15 km od piramidy Cheopsa. Wapienne płyty po wydobyciu transportowano łodziami na zachodni brzeg Nilu.
Do budowy piramidy zużyto mniej bloków, niż mogło by to wynikać z przeliczenia objętości ostrosłupa. Na środku podstawy pozostawiono dużych rozmiarów wzniesienie, zaś wewnątrz budowli są liczne przestrzenie wypełnione piaskiem. Z całą pewnością przedsięwzięcie budowy wymagało ogromnej armii zasobów ludzkich. Herodot podaje liczbę 100 000 pracowników i tą liczbę można uznać za prawdziwą. Nie byli to jednak niewolnicy. Ówczesne wierzenia egipcjan zakładały, że nieśmiertelność duszy może zapewnić tylko wybudowanie grobowca, a na to jednak było stać tylko nielicznych, najbogatszych obywateli. Zastępstwem budowy własnego grobowca była budowa grobowca faraona-boga-Słońca. Sam faraon gwarantował życie wieczne każdemu, kto przyczyni się do wybudowania jego domu po śmierci. Zatem budowa piramidy odbywała się na zasadzie wolontariatu. Dodatkowo na placu budowy spotykali się mieszkańcy różnych zakątków kraju, co sprzyjało umacnianiu więzi narodowych.