292 odpowiedzi w tym temacie

[unwanted]

Jak robi się zdjęcie z aparatem skierowanym w niebo, z ekspozycją ustawioną na kilkadziesiąt sekund - kilka minut to ładnie widać jak niebo "kręci się". To taki najprostszy przykład

Właściwie jak jest dobra matryca i średniej jakości obiektyw to już po 30 sekundach widać co do księżyca też wydaje mi się że to normalne

[noxili]

Nie jestem ekspertem, ani żadnym naukowcem. I nie wiem, czy to jest normalne. Choć może być.

Na Niebie zawsze w oko wpadał mi wielki wóz, i zawsze był poziomo, a nie pionowo jak jest teraz. Czy tak dzieje się zawsze, przy zmianie pór roku?

Zawsze . Po ustwieniu gwiazd o stałej godzinie( bo zmieniają sie też w skali doby) można rozpoznac pore roku.To dlatego pewne cześci nieba mozna wygodnie obserwowac latem inne zimą a inne jesinia czy wiosną. Np do tzw zimowych gwiazdozbiorów nalezy np Orion, Łabedzia to najwygodniej obserwować w okolicach wiosny i lata podobnie Strzelca.Proponuje ściagnąc np mape nieba Cartes du Ciel . Mozna sobie zrobic tym programem np wirtualny film poklatkowy jak to wyglada w skali roku. Zobaczyć jak wygladało lub jak będzie wygladac niebo w dowolnym momencie .

Są trzy możliwości:
- Nie umiem posługiwać się tym programem
- Program jest błędny
- Somting iz wong ^^

A wziełeś pod uwagę że beda pokazywac tylko fazę a nie fazę , kierunek i kąt?

Ekspert od astronomii ze mnie żaden, ale może znajdę porównanie.

Proponuje prostsze rozwiązanie : weż piłke , lampe i oswietlaj sobie tą piłke z różnych kierunków.Słońce na niebie porusza sie 28 razy szybciej niż księżyc.

[riseman]

Również zauważyłem jakieś 2 dni temu dziwną pozycję Księżyca, jednak nie rozmyślałem zbytnio o tym, teraz widzę, że coś w tym było. Ja zawsze przed wypadem z teleskopem korzystałem z programu Stellarium. Oto mapka na dzisiejszą noc z tego programu:



Księżyc a powyżej Plejady.

Nie mogę sprawdzić jak to się ma do rzeczywistości bo w tej chwili niebo jest mocno zachmurzone i nic nie widać, być może Księżyc schował się gdzieś za drzewami albo lampą uliczną bo powinien być już dość nisko nad linią horyzontu.
Z dnia 8 marca symulacja pokazywała w tym programie cienki sierp ze środkiem na godzinie mniej więcej 16, czyli różnica względem rzeczywistego widoku (nie pamiętam którego dokładnie dnia, ale rzeczywiście widziałem go prawie idealnie 'leżącego' płasko na godzinie 18...).

Użytkownik riseman edytował ten post 10.03.2011 - 23:02

[Erik]

Znalazłem coś takiego.

TYTUŁ FILMU: Nothing Wrong With The Sun Moon & Earth!

LINK:

CZAS: 1,49 min.

Pozdrowienia, Erik.

[sebacyw]

Przebiegunowanie Ziemi przyspiesza - Z Księżycem jednak coś nie gra!

HAHAHAHA.
.
.
.
Sorry, ale muszę się pozbierać z ziemi.

Takiej bzdury to ja już dawno nie widziałem!
Ludzka naiwność nie zna granic, a w powiązaniu z niewiedzą to tylko płakać można.
Ręce i nogi opadają!
Proszę bardzo.
Zrzut ekranu ze stellarium, Berlin godzina 18.45 (6 marca 2011)

Nie wiem jak ten gość posługiwał się swoim programem, ale wnioskuje, że jest totalnym laikiem.
Mnie osobiście program nie byłby potrzebny, bo znam w miarę wszystkie fazy Księżyca w danym okresie, ale dla potwierdzenia tego co mówię u góry jest screen z programu.
Osobiście siedzę w astronomii amatorskiej i uwierzcie mi-tutaj nie ma nic nadzwyczajnego w tej fazie Ksiezyca!
Niby jakby miał być oświetlony-z prawej strony skoro światło na jego bok pada z dołu?!
Wystarczy trochę poszperać, a nie łykać wszystko co na tacy podane.

Ja do tej pory nie mogę się pozbierać po fakcie, że ktoś mógł wpaść na tak głupi pomysł...

Użytkownik sebacyw edytował ten post 10.03.2011 - 23:18

[Mariush]

Kiedy dodatkowo na mapkę nieba nałożymy jeszcze ekliptykę (tor pozornego, rocznego ruchu Słońca na tle gwiazd), która wskazuje nam, w którym kierunku pod horyzontem musimy szukać Słońca wszystko staje się jeszcze bardziej zrozumiałe.

Księżyc, Plejady oraz ekliptyka (biała, ukośna linia) w SkyCharts. Obraz dla godziny 23.20:

[Palmæro]

No to OK - myślę że wszystko wyjaśnione

BUSTED!

[BrainCollector]

Zobaczcie sobie jak nautilus przekręca fakty i podaje kłamliwe cytaty:

Możliwe są trzęsienia ziemi. Spodziewać możemy z całą pewnością wyjątkowo skrajnych przypływów i odpływów - twierdzi Pete Wheeler, astronom z International Centre for Radio Astronomy.

http://www.nautilus....artykul&id=2301

A tutaj mamy zupełnie inną wypowiedź:

There will be no earthquakes or volcanoes erupting, unless they are to happen anyway,’ http://www.earth-iss...adio-astronomy/

Żałosne jest że ludzie zajmujący się stroną nautilusa nawet nie sprawdzają tego co wklejają.

I przepraszam bardzo, co nasz szanowny wiem wszystko powie o tym co tutaj podał a co dzisiaj ma miejsce ? "Nie będzie żadnych trzęsień, żadnych kataklizmów". Zaraz powiesz, że to przypadek, że właśnie teraz dzieje się to co się dzieje w Japoni.

"żałosne" ?

Użytkownik BrainsCollector edytował ten post 11.03.2011 - 13:54

[Yaw]

BrainsCollector, czytaj ze zrozumieniem. To nie wiem wszystko tak napisał, a Pete Wheeler, co Nautilus źle przetłumaczył (o jakieś 180 stopni), na co wiem wszystko po prostu zwrócił uwagę.

[BrainCollector]

Dobrze przepraszam, jestem be.

Ktoś wie jaką trzeba mieć lornetke lub teleskop żeby można było komfortowo pooglądać księżyc ?

[Box]

Teatralną lornetką możesz zobaczyć większe i średnie kratery.

Co do trzęsienia w Japonii - z reguły uważam takie zjawiska (trzęsienie ziemi + ksieżyc) za zbieg okoliczności, lecz nie teraz. Zbyt duże trzęsienie i zbyt niecodzienne zjawisko księżycowe

[Erik]

Box, Moja przygoda z Nostadamusem zaczęła się dość dawno temu, lecz jedną z ważniejszych z nim związanych wydarzeń był lipiec 1999 roku i słynny czterowiersz mistrza proroctwa. Mówił on tam o przyszłych wydarzeniach związanych z lipcem 1999 roku.

A oto ów czterowiersz w oryginale:
Quatrain 10,72 FRA>
„L'an mil neuf cens nonante neuf sept mois,
Du ciel viendra un grand Roy d'effrayeur:
Resusciter le grand Roy d'Angolmois,
Auant apres Mars regner par bon-heur”

.
Polskie tłumaczenie:
„Rok tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąt dziewięć siedem miesięcy,
Z nieba zstąpi wielki król trwogi (przerażenia):
Wskrzesić wielkiego króla Angoulmois,
Przedtem, potem Mars panować (panować będzie) szczęśliwie”.

Lecz od początku, kiedy dowiedziałem się, że w tym okresie będzie w Europie widoczne całkowite zaćmienie Słońca sądziłem, że właśnie w tym wydarzeniu należy upatrywać odpowiedzi na zagadkę Nostradamusa. Szczególnie, że aż pięć planet ustawić się miało w konfigurację "wielkiego krzyża", poza tym, oprócz Słońca i Księżyca, będą to takie planety złoczynne jak: Mars, Saturn i Uran.

Z reguły czterowiersz 10, 72 był na ogół tłumaczony jako zapowiedź III wojny światowej.

Teraz z perspektywy czasu nikt już zapewne nie pamięta tego okresu, a większość tych, którzy jednak pamiętają, są zdania, że nic takiego wówczas się nie zdarzyło.

Ja jednak w jakiś niepojęty dla siebie sposób odczuwałem, iż chodzi tutaj o fale trzęsień ziemi, która właśnie wówczas nawiedziła świat w ciągu kilku tygodni po zaćmieniu.

Całe pięć miesięcy z dokładnością do jednego dnia, zawsze blisko nowiu księżyca "prorokowałem" silne trzęsienia Ziemi, po których telefonowali do mnie znajomi i członkowie rodziny z jakimś zachwytem w głosie oznajmiając, że miałem rację.

Niestety nie mogłem uświadomić im, że tak naprawdę to niema się czym egzaltować ponieważ tam gdzieś giną ludzie.

Nawet dokonałem pewnych spostrzeżeń co do ewentualnego schematu takich zdarzeń jak trzęsienia Ziemi, ale nikogo do kogo się z tym zwróciłem to nie obchodziło.

Pozdrawiam, Erik.

Użytkownik Erik edytował ten post 11.03.2011 - 17:25

[BrainCollector]

Erik, tym razem też "przeczuwałeś", że będzie trzęsienie ?

[Erik]

Nie od tamtego czasu nigdy więcej mi się to nie zdarzyło

Pozdrawiam.

[Dager]

Lornetka teatralna nie nadaje się do czegokolwiek a do obserwacji Księżyca w szczególności. Księżyc to wspaniały obiekt do szczegółowych obserwacji, lecz do tego potrzeba dużych powiększeń a więc i sporego teleskopu. Teoretycznie okiem nieuzbrojonym można dostrzec na Księżycu obiekty punktowe o rozmiarach nie mniejszych niż ~100km, zatem powiększając jego obraz 100-krotnie, powinniśmy zobaczyć obiekty o rozmiarach 1km. W praktyce potrzebne jest silniejsze powiększenie, gdyż turbulencja ziemskiej atmosfery degraduje obraz w okularze teleskopu, drobne szczegóły zacierają się, obraz drga i "pływa". Im większe powiększenie, tym ciemniejszy obraz obserwowanego obiektu, stąd konieczność stosowania możliwie dużej apertury (średnica obiektywu lunety lub lornety ewentualnie lustra głównego teleskopu). Trzeba zatem znaleźć złoty środek i dobrać właściwe powiększenie rozdzielcze do posiadanego sprzętu. Powiększenie rozdzielcze można przyjąć jako wartość liczbową, równą lub nieco większą od średnicy obiektywu w milimetrach. Przykładowo, gdy dysponujemy lunetą ze 100mm średnicy obiektywem, jej powiększenie rozdzielcze wyniesie 100-120X. Powiększenie lunety lub teleskopu obliczymy dzieląc długość f-obiektywu przez f okularu. Np: luneta z obiektywem o ogniskowej f-1000mm z okularem o f-10mm da powiększenie - 100X.
Dobrym i stosunkowo tanim urządzeniem jes np. MTO-1000 - rosyjski obiektyw-teleskop systemu Maksutowa, który może pełnić rolę teleskopu jak i obiektywu fotograficznego. MTO-1000 ma zwierciadlany układ optyczny, średnicę lustra głównego - 100mm i ogniskową f-1000mm. Rzeczywista długość obiektywu wynosi jedynie 25cm!!! Można nim obserwować i fotografować, z użyciem wyciągu okularowego i statywu. Więcej szczegółów można znaleźć w sieci. Polecam też stronę astropolis.pl.

MTO-100 jako teleskop z łamanym wyciągiem okularowym.

MTO-1000 jako obiektyw sprzężony z lustrzanką.