Z Biblii jasno wynika, że Jahwe nie jest wszechmocny i wszechwiedzący albo .. kłamie więc ciężko go uznać za prawdziwego Boga
Głupoty gadasz, albo wcale nie znasz Biblii skoro masz taki pogląd. W pewnych sytuacjach Bóg postanowił nie posługiwać się zdolnością przewidywania rozwoju wypadków. Tuż przed zniszczeniem Sodomy i Gomory oświadczył: „Chcę więc iść i zobaczyć, czy postępują zgodnie z wołaniem, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się” (Rodzaju [1 Mojżeszowa] 18:21, BT). Słowa te wyraźnie wskazują, że Bóg nie przewidywał z góry rozmiarów zepsucia w tych miastach, dopóki nie zbadał tej sprawy.
Bóg rzeczywiście potrafi przewidzieć pewne wydarzenia, ale częstokroć postanawia nie korzystać z tej umiejętności. Ponieważ jest wszechmocny, może zrobić z niej użytek zgodnie ze swoim życzeniem, a nie z wolą niedoskonałych ludzi.
Twierdzenie, że Bóg nie byłby doskonały, gdyby nie znał szczegółowo wszystkich przyszłych wydarzeń i okoliczności, opiera się na dość arbitralnym poglądzie na doskonałość. Tymczasem jej poprawna definicja nie jest aż tak obszerna — nie chodzi o doskonałość w sensie absolutnym, lecz po prostu o całkowitą zgodność z normami ustalonymi przez kogoś kompetentnego. O tym, czy coś jest doskonałe, w ostatecznym rozrachunku rozstrzyga wola i upodobanie Boga, a nie opinie lub poglądy człowieka (Pwt 32:4; 2Sm 22:31; Iz 46:10).
Można to zilustrować na przykładzie wszechmocy Bożej. Bezsprzecznie moc Boża jest doskonała i nieograniczona (1Kn 29:11, 12; Hi 36:22; 37:23). Mimo to nie zawsze korzysta On z niej w całej pełni, bez żadnych ograniczeń. W przeciwnym razie nie tylko starłby z powierzchni ziemi niektóre starożytne miasta i narody, ale już dawno temu unicestwiłby całą naszą planetę i wszystkich jej mieszkańców, gdy na dowód swego niezadowolenia i gniewu demonstrował swą potęgę w trakcie wykonywania wyroków (np. podczas potopu) (Rdz 6:5-8; 19:23-25, 29; por. Wj 9:13-16; Jer 30:23, 24). A zatem Bóg nie używa swej mocy w sposób nieograniczony, lecz zawsze dostosowuje jej przejawy do swego zamierzenia, a w uzasadnionych wypadkach powściąga ją, kierując się miłosierdziem (Neh 9:31; Ps 78:38, 39; Jer 30:11; Lam 3:22; Eze 20:17).
Podobnie jeśli w pewnych sprawach Bóg woli posługiwać się swą nieograniczoną zdolnością przewidywania w sposób selektywny i w takim zakresie, jaki uznaje za właściwy, to bez wątpienia żaden człowiek ani nawet anioł nie ma prawa Mu powiedzieć: „Co czynisz?” (Hi 9:12; Iz 45:9; Dn 4:35). Rzecz zatem nie w tym, co potrafi przewidzieć czy zawczasu ustalić, bo przecież „u Boga wszystko jest możliwe” (Mt 19:26). Istotne jest raczej to, co uznaje za stosowne przewidzieć bądź z góry wyznaczyć, gdyż On ‛czyni wszystko, co Mu się podoba uczynić’ (Ps 115:3).
Selektywne posługiwanie się zdolnością przewidywania. Bóg posługuje się zdolnością przewidywania w sposób selektywny, według własnego uznania
Bóg opisany w NT jest zupełnie inny od Jahwe
Bóg jest jeden, chyba że mylisz go z Jego synem Jezusem Chrystusem
