Napisałem tak jak napisałem ale było to jedynie streszczenie Twojego przykładu a skróciłem go po to,żebyś mógł obiąć całość swojej wypowiedzi,bo jak widzę zbliżając się do jej końca zapominasz co było na początku.
To Twoje streszczenie mojego, jak to napisałeś,
”przetwarzania energii słonecznej” jest jakieś wyimaginowane. A to dlatego, że stwierdzenie
”Turbina ta wytwarza taką samą energię jaką jest zasilana” zupełnie nie wynika z mojego przykładu.
Energia elektryczna, którą wytwarza turbina generatora elektrycznego, nie pojawia się wcześniej na żadnym etapie przemian energii opisywanych w moim przykładzie.
Turbina generatora elektrycznego napędzana jest poruszającą się parą wodną (energia mechaniczna). Para wodna uzyskuje energię mechaniczną (a dokładnie kinetyczną) kosztem wzrastającej energii cieplnej wody. Wzrost energii cieplnej wody (objawiającej się wzrostem jej temperatury) jest wywołany pochłanianą przez nią energią promieniowania słonecznego. Źródłem energii promieniowania słonecznego jest energia jądrowa wyzwalana podczas reakcji zachodzących we wnętrzu naszej dziennej gwiazdy. Bardziej wstecz już cofać się mi nie chce...
Gdzie Ty tu widzisz taki sam rodzaj energii, jaki wytwarzany jest w generatorze elektrycznym, czyli energię elektryczną???
Aż tak bardzo zależy Ci na pogrążeniu się do końca że wracasz ciągle do tego swojego niezbyt fortunnego przykładu.
Przykład jest w porządku, tylko trzeba go rozumieć, a Tobie rozumienie czegokolwiek przychodzi bardzo ciężko (jeśli w ogóle).
Jedynym - jak się wyraziłeś "rażącym błędem" było to,że dałem się wciągnąć w tą żenującą dysputę,a "marnej baletnicy to nawet rąbek u spódnicy... ".
Nikt Cię tu nie zmusza do jej kontynuowania tej dyskusji. Jak Ci coś nie pasuje, to droga wolna...
Proszę, nie bagatelizuj popełnianych przez siebie błędów. Tutaj akurat zrozumiałem, o co Ci chodziło, ale niestety nie zawsze tak jest. Niejednokrotnie już się zdarzało, że Twoje niechlujne wyrażanie się było powodem różnych nieporozumień. Czasem wręcz nie można było zrozumieć, o czym piszesz. Ja staram się pisać poprawnym językiem, więc proszę Cię o to samo.
Wykaż w końcu w jaki chcesz sposób - nawet przy pomocy ulubionych przez Ciebie słupków pokazać,że 1Nm równy jest 1Ws - będzie to koniec dyskusji której wygraną będziesz mógł zapisać na Swoje konto.
W poście
51 pokazałem Ci już (bez słupków), że „Nm” jest równy „Ws”. Poniżej prezentuję to jeszcze raz:
Dodatkowo pokazałem też tą transformację wykorzystując podstawowe związki między równie podstawowymi wielkościami fizycznymi. Zaprzeczenie temu będzie równoznaczne z zaprzeczeniem przez Ciebie
CAŁEJ fizyki.
Oznaczenia:
F – siła, m – masa, a – przyspieszenie, s – droga, v – prędkość, E – energia, W – praca, P – moc, t – czas.
Trudno jest pokazać na czym polega coś,co jest niemożliwe
Nie chcę, abyś mi pokazał na czym polega coś, co jest niemożliwe, ale chcę abyś mi pokazał DLACZEGO to coś jest niemożliwe. To, mam nadzieję, zauważalna dla Ciebie różnica...
Pokazywanie, że coś jest niemożliwe, to podstawowy sposób odrzucania błędnych teorii.
Do roboty!
...a dlatego jest niemożliwe,iż pomimo tego,że jedno i drugie jest energią,to przynajmniej ich miana i wartości nie pokryją - nie zrównają się.
Skoro jedno i drugie jest energią, to i jedno i drugie wyrażone jest w dżulach. Zatem miana (jednostki) są zgodne (czy jak to nazwałeś – „pokrywają się”). A jeden dżul to jeden dżul – wartości są także takie same.
Jasne - ale powinno to dotyczyć tylko prędkości światła dla którego nie ma różnicy między układami.
O czym Ty mówisz? OTW opisuje wzajemne relacje między dowolnymi fizycznymi układami odniesienia (układy poruszające się z przyspieszeniem i będące pod wpływem pól grawitacyjnych). Ziemia, jaki i satelity GPS są układami odniesienia spełniają to kryterium.
Gdyby tak było jak sugerujesz(a niestety tak zostało przyjęte),to wszystko było by możliwe łącznie z tym,że nie istniejemy a jest to tylko jedna z wielu "naukowych" możliwości,bo wówczas owe "możliwości" stają się nieograniczone - nie wspominając o grawitacji,która w tym przypadku "wypacza" żeby nie powiedzieć -anuluje teorię przyciągania się mas pod wpływem ich wzajemnej grawitacji.
Wybacz, ale jest o dla mnie bełkot, z którego nic nie zrozumiałem. Możesz jaśniej?
Udowodniły to już "poprawki,bez których działanie systemu GPS było by niemożliwe",które były dość długo w temacie wałkowane a dotyczyły one głównie wpływu niejednorodnego-nieliniowego pola grawitacyjnego związanego z elipsoidalnym kształtem naszej planety.
A myślisz po co były potrzebne te grawitacyjne poprawki wynikające z niekulistego kształtu Ziemi (a dokładnie niesymetrycznego rozkładu jej masy)?
Odpowem Ci.
Poprawki te były potrzebne do dokładnego określenia poprawek czasowych będących wynikiem
grawitacyjnej dylatacji czasu. Każdy, kto zna OTW wie, że zegary chodzą wolniej w silniejszym polu grawitacyjnym (na powierzchni Ziemi wolniej niż na orbicie). I dlatego tak ważna jest dokładna znajomość potencjału grawitacyjnego w danym punkcie na Ziemi (gdzie znajduje się odbiornik – np. w telefonie z GPS) lub w danym punkcie na orbicie (gdzie znajduje się satelita GPS). Bez tego o dokładnych pomiarach czasu w układzie satelity-odbiornik, a co za tym idzie dokładnych pomiarach położenia można byłoby tylko pomarzyć.
To moja ostatnia wypowiedź w tym temacie dotycząca GPS" ...akurat nic dziwnego",bo akurat OTW i mechanika kwantowa jakoś nie mogą się pogodzić
Akurat w przypadku komputerów OTW można sobie darować, wystarczy sama szczególna teoria względności (STW). A STW i mechanika kwantowa godzą się wyjątkowo dobrze. Obie teorie łączą się w tzw. elektrodynamikę kwantową (QED) – jedną z najdokładniejszych teorii fizycznych.
Niech o jej precyzji świadczy ten poniższy przykład:
Wartość tzw. czynnika żyromagnetycznego g (czynnika Landego) wynosi:
- obliczenia teoretyczne (QED) g = 2.0023318361 +/- 0.0000000010
- pomiary eksperymntalne g = 2.0023318416 +/- 0.0000000013
To rozbieżność (błąd) na poziomie zaledwie 0,000000003 (0,0000003 %).
Powyższego wątku też nie mam zamiaru dalej kontynuować w tym temacieAbsurdem są jak narazie tylko teoretyczne z powodu jedynie teoretycznej na ten temat wiedzy.Zacznij czytać moje wypowiedzi to szczegóły i ponowna prezentacja nie będzie potrzebna,bo proporcje pewnie nie są Ci obce
Proporcje nie są mi obce, ale sposób ich użycia przez Ciebie w obliczeniach jest mi obcy. Dlatego proszę pokaż mi szczegóły tych obliczeń – nie daj się prosić. Ja pokazałem Ci dokładnie, w jaki sposób uzyskałem wynik stałej słonecznej dla powierzchni Słońca (63,1 mln W/m2), więc zrób to samo...
Zastosowana w tych obliczeniach metoda wyznaczenia stałej słonecznej sprawdza się dla dowolnej odległości od naszej dziennej gwiazdy. Stała natomiast zmienia się wg oczywistej, wynikającej z prostej geometrii zasady:
2 razy dalej – 4 razy mniejsza stała słoneczna
3 razy dalej – 9 razy mniejsza stała słoneczna
4 razy dalej – 16 razy mniejsza stała słoneczna
5 razy dalej – 25 razy mniejsza stała słoneczna
itd.
Podejrzewam, że powyższa proporcja jest odmienna od Twojej. Dlaczego tak ma być, wyjaśnia ten poniższy rysunek:
Dla kolejnych planet stała słoneczna wynosi (peryhelium – aphelium; średnio):
Merkury: 14463 – 6278 W/m2; 9126 W/m2,
Wenus: 2649 – 2579 W/m2; 2614 W/m2,
Ziemia: 1414 – 1323 W/m2; 1368 W/m2,
Mars: 716,8 – 492,7 W/m; 2589,1 W/m2,
Jowisz: 55,80 – 45,91 W/m2 50,49 W/m2,
Saturn: 16,70 – 13,36 W/m2; 14,89 W/m2,
Uran: 4,050 – 3,391 W/m2; 3,678 W/m2,
Neptun: 1,543 – 1,476 W/m2; 1,509 W/m2
Kilka innych wyników dla innych odl. od Słońca (od centrum):
696 tys. km (powierzchnia Słońca): 63,1 mln W/m2
1 mln km (304 tys. km ponad pow. Słońca): 30,6 mln W/m2
10 mln km: 306 000 W/m2
100 mln km: 3060 W/m2
1 mld km: 30,60 W/m2
10 mld km: 0,306 W/m2
Poprawność tej oczywistej metody obliczeń została wielokrotnie zweryfikowana w czasie misji sond międzyplanetarnych (pomiary, funkcjonowanie słonecznych paneli sond)
Nie spłycaj tematu,bo nawet gdybym nie rozumiał to i tak nie wpłynęło by to znacząco na omawiany wątek a wrażenia jak to często bywa masz mylne - powód w skrócie jest taki,że nie jest aż tak istotne dla Ziemi posiadającej atmosferę jaką "operuje" się temperaturą,a to ze względu na niewielkie jej różnice,które są za to bardzo wyrażne na Księżycu.
Różnica między pojęciami temperatury średniej i maksymalnej wg Ciebie nie ma znaczenia dla dyskusji??? Dobre sobie... Ma i to kolosalne!
Ja przedstawiłem wyniki obliczeń temperatury średniej.
Ten wynik odpowiada sytuacji ciągłego pomiaru temperatur we wszystkich punktach planety w ciągu całego cyklu orbitalnego (pełnego obiegu) i obliczeniu średniej ze wszystkich otrzymanych wyników. Dla realnego przypadku np. dla 1000 punktów pomiarowych na Ziemi i pomiarów wykonywanych 120 razy na dobę (co 5 minut) wychodzi rocznie 43,8 mln wartości pomiarowych. Z nich oblicza się średni wynik. Dla Ziemi wynosi on ok. 15 st. C. Tymczasem podane przez Ciebie wartości na pewno nie odpowiadają wynikom uzyskanym w powyższy sposób Odpowiadają raczej pojedynczemu pomiarowi dokonanemu w bardzo konkretnej chwili.
A to, że grubość, gęstość i przenikliwość powłoki gazowej ciała niebieskiego ma wpływ na:
-
temperaturę - czym „okazalsza” jest atmosfera, tym wyższa jest temperatura powierzchni danego ciała niebieskiego w porównaniu z sytuacją, gdyby owe ciało atmosfery nie miało (efekt cieplarniany). Atmosfera Marsa nie ma większego wpływu na temperaturę planety, w przypadku Ziemi atmosfera dźwiga temperaturę planety o ok. 35 stopni, a w przypadku Wenus o ok. 500 stopni
-
dobowe, sezonowe wahania temperatur – czym „okazalsza” atmosfera tym mniejsze wahania. Na Marsie (atmosfera rzadka, praktycznie pozbawiona chmur) wahania dobowe są bardzo wysokie i wynoszą średnio ok. 110 stopni. Na Wenus (atmosfera b. gęsta, całkowite zachmurzenie) nie ma praktycznie żadnych wahań dobowych temperatury. W przypadku Ziemi sprawa jest bardziej złożona, gdyż głównym czynnikiem wpływającym na wahania temperatury jest zachmurzenie, a ono na Ziemi jest zmienne. Każdy z doświadczenia wie, że przy bezchmurnym niebie występują duże dobowe wahania temperatur, a przy niebie zachmurzonym te wahania są o wiele mniejsze. (przykład: na zwykle bezchmurnej Saharze temperatura powietrza za dnia może osiągać w Słońcu 70 oC, a nocą może spaść nawet w pobliże zera).
A temperatura w danym punkcie na Księżycu też jest do obliczenia. Średnia temperatura w punkcie podsłonecznym (Słońce w zenicie) przy średnim albedo A = 0,11 wynosi 382 K Maksymalnie (peryhelium Ziemi, albedo A = 0) może ona wynosić 398 K (125 oC). Na obszarach, gdzie Słońce znajduje się niżej temperatura będzie oczywiście niższa. Na nocnej półkuli księżycowej temperatura byłaby bliska zeru absolutnemu (0 K), gdyby nie fakt, że nagrzana powierzchnia księżycowa traci ciepło stopniowo. Fakt ten powoduje, że temperatura nocnej strony Księżyca nie spada zwykle poniżej 100 K (-173 oC).
To że Słońce oziębia naszą planetę jest bezpośrednim wnioskiem wyciągniętym z artykułu dającego początek temu zagadnieniu poprzez to,że autor przedstawił go w taki sposób,jakby nasza planeta składała się tylko z półkuli "N",bo w stosunku do niej odnosiły się zawarte w nim obserwacje.
W końcu jest to artykuł polskiego autora skierowany do polskich czytelników. A Polska, jak wiadomo, znajduje się na półkuli północnej, więc nie ma w tym nic dziwnego, że autor do tej półkuli w tym opisie się ograniczył. Próbujesz jak zwykle robić problem z niczego. Zresztą w artykule jest podana dokładna odpowiedź na zadane w tytule pytanie: Latem jest cieplej niż zimą, gdyż dzień wtedy jest dłuższy (Słońce dłużej nagrzewa Ziemię), a Słonce wędruje po niebie na większej wysokości ( więcej promieniowania przypada na jednostkę powierzchni Ziemi).
Przyznasz chyba że różnica jej nachylenia do ekliptyki jest "nieco" mniejsza od jej różnicy odległości od Słońca - ta więc odległość powinna w większym stopniu wpływać na ziemską temperaturę - widać to na przykładzie najbliższej od Słońca i dalszych planet naszego układu.
Nie wiem, jak Ty porównujesz ze sobą te czynniki, ale ja to robię porównując ze sobą moc promieniowania przypadającą na jednostkę powierzchni Ziemi (a dokładnie jej atmosfery na wys. ok. 100 km).
Różnice w ilości promieniowania docierającego do Ziemi wynikające ze zmieniającej się jej odległości od Słońca wynoszą niespełna 7%. To generowałoby różnicę średniej temperatury (między peryhelium i aphelium) na poziomie ok. 4 oC (między 13 oC w aphelium i 17 oC w peryhelium). W rzeczywistości różnica jest jednak o wiele mniejsza, praktycznie żadna, a dwa podstawowe czynniki są takie:
a)
Obecność atmosfery. Atmosfera zmniejsza wielkość dobowych i sezonowych amplitud temperatur. Atmosfera działa stabilizująco. Wspominałem już o tym nieco wyżej.
b)
Rozmieszczenie lądów i oceanów na powierzchni Ziemi.W styczniu (peryhelium) Ziemia jest zwrócona do Słońca południową, bardziej morską półkulą. Woda ma bardzo dużą pojemność cieplną i absorbuje bardzo duże ilości energii promieniowania słonecznego. Dlatego też średnia temperatura o tej porze roku jest w rzeczywistości nieco niższa niż 17 C. W lipcu (aphelium), gdy Ziemia jest zwrócona do Słońca północną, bardziej lądową półkulą. Na południowej, bardziej morskiej półkuli Ziemi panuje wtedy zima i ciepło zmagazynowane przez wodę w okolicach peryhelium oddawane jest stopniowo do chłodniejszego otoczenia (atmosfery). To powoduje, że średnia temperatura Ziemi dla aphelium jest nieco wyższa niż 13 oC.
Tymczasem wynikające ze sezonowej zmienności kąta padania promieni słonecznych różnice w ilości promieniowania docierającego do danego miejsca na Ziemi są o wiele większe. Przykładowo dla Warszawy (52 N) strumień mocy promieniowania słonecznego przypadający na jednostkę powierzchni waha się w tych dwóch dniach (w południe) między 1278 W/m2 (aphelium; pocz. lipca) a 686 W/m2 (peryhelium; pocz. stycznia).
