Skocz do zawartości


Informacje o artykule

  • Dodany: 11.04.2011 - 22:19
  • Aktualizacja: 13.04.2011 - 19:27
  • Wyświetleń: 5690
  • Odnośnik do tematu na forum:
    http://www.paranormalne.pl/topic/5673-telepatia-pomiedzy-dziecmi-a-rodzicami/

    Podyskutuj o tym artykule na forum
 


* * * * *
0 Ocen

Telepatia pomiędzy dziećmi, a rodzicami

Napisane przez Fenix dnia 11.04.2011 - 22:19
Komentuj na forum

Młody chłopak o imieniu Jeff z jednego z zachodnich stanów stwierdził, że gdy był na wpół w stanie snu, zaspany, "zobaczył" swoją matkę, ojca i brata jadących autostradą. Następnie zobaczył, jak samochód przed pojazdem rodziny chciał wyprzedzić inny jadący przed nimi, jego ojciec został zmuszony do gwałtownego zjechania z drogi. Koła samochodu jechały po krawędzi rowu, samochody przejeżdżały obok, a ojciec Jeffa kontynuował swoje zmagania w celu powrotu na drogę. Na próżno, przednie koło zahaczyło o rów, a samochód przekoziołkował przez rów i wylądował na dachu. Jeff "widział", jak jego ojciec ma zakrwawiony nos i pękniętą kostkę, wtedy wizja Jeffa się skończyła. Piętnaście minut później jego rodzice wrócili do domu, lecz Jeff już wiedział co się stało i jakich doznali obrażeń. Gdy wrócił z nimi na miejsce wypadku okazało się, że wszystko było tak, jak to widział.

Zdolność Jeffa do świadomości telepatycznej lub "zdalnego widzenia" wypadku swoich rodziców jest typowym przykładem wielkiej kolekcji przypadków spontanicznego spostrzegania pozazmysłowego, lub inaczej zjawiska psi, która to kolekcja stanowi własność Centrum Badań Rhine i jest największą tego typu na świecie. Jako, iż te raporty i przykłady nie są traktowane jako dowód istnienia spostrzegania, to podpowiadają nam, jak to jest ze zdarzaniem się zjawisk psionicznych w prawdziwym życiu. Dla przykładu wiemy, że około 40% takich przypadków dostarcza osobie pozazmysłowe czy też psioniczne informacje o bliskich krewnych, jak i osób, z którymi osobnik pozostaje w bliskich relacjach emocjonalnych. Dla kontrastu 33% przypadków dostarcza informacji o sobie samym, 14% o bardzo dalekich krewnych lub znajomych, a 13% o obcych i/lub gwiazdach kina czy mody.

Jako, iż noworodki nie mogą nam sprawozdawać niczego, nie mamy żadnego sposobu na dowiedzenie się, jak często małe dzieci są telepatycznie świadome życia swoich rodziców tak, jak Jeff był świadom tego jako dorosły. Mimo to podejrzewamy, że jest to bardzo częsty przypadek w okresie dzieciństwa. Okazjonalnie rodzice trzymają zapiski komentarzy o małych dzieciach, które mogą świadczyć o zdolnościach psi, a te często dotyczą odbierania myśli rodziców. Niektórzy dorośli pamiętają swoje wczesne doświadczenia psi, które utkwiły im w pamięci na lata. Jednym z najciekawszych był ten przedstawiony mi w mailu przez Olivię z Fayetteville, NC. Zjawisko dotyczyło tego, co przytrafiło się jej w dzień po tym, jak jej ojciec wyruszył do Wietnamu w 1965. Miało to miejsce wtedy, gdy jej matka zabrała ją i jej siostrę z Teksasu z powrotem do Włoch aby zamieszkać z dziadkami, ponieważ matka słabo mówiła po angielsku.

"Nigdy nie zapomnę tego, co zdarzyło się mi tamtej nocy. Tamte obrazy są jak tak wyraźne w mej głowie, jak były wyraźne lata temu. Zabawne, że nie pamiętam wiele z czasów bycia pięciolatką, oprócz tego jednego zdarzenia. W każdym razie, obudziłam się pewnej nocy aby zobaczyć mojego ojca stojącego w drzwiach mego pokoju w pełnym rynsztunku żołnierza. Pamiętam, że byłam bardzo podekscytowana mogąc widzieć go w domu i chciałam go uściskać."

"Powiedział ‘Nie kochanie, powiedz mamie, że zostałem postrzelony w ramię I czekam na pomoc. Nie bój się, powiedz mamie.’ Zaczęłam płakać i wtedy zniknął. Byłam taka zmartwiona, że poszłam obudzić mamę i oczywiście przy okazji obudziła się reszta mojej rodziny – moi dziadkowie i moja ciotka. Powiedziałam mamie co się stało, a ta się zmartwiła. Wtedy nie było żadnego wsparcia czy informacji dla małżonków żołnierzy. Jedynym środkiem komunikacji był właściwie tylko Czerwony Krzyż. Byliśmy tak zmartwieni, że nie zasnęliśmy już tej nocy. Trzy dni później, Czerwony Krzyż znalazł mojego ojca w szpitalu wojskowym. Został postrzelony w ramię, lecz wciąż żył." Jej ojciec wylizał się z ran wojennych i żył jeszcze długie lata. Lecz wizja jego córki zostanie przy nim na zawsze.

Prawdopodobnie najczęstszym i najpopularniejszym przypadkiem zjawiska psi, jakie zgłaszają dorośli już, a mający wizję w dzieciństwie, jest wizja nagłej śmierci jednego z rodziców. Wizje te przychodzą w formie snu, lub jako nagłe przeczucie. Poniżej są dwa prawie identyczne wizji przypadki dwóch różnych kobiet z dwóch różnych stanów.

"Pewnego niedzielnego popołudnia kilku członków naszej rodziny jadło obiad w domu naszej babci. Nagle, i bez widocznego powodu, w środku miłej rodzinnej pogawędki przy obiedzie, moja mama wstała i zaczęła krzyczeć ‘Moja matka! Moja matka! Coś się stało mojej matce!’ Wszyscy byliśmy w szoku... Po upłynięciu około piętnastu minut od jej wizji zadzwonił telefon, a ona otrzymała informację od swojego ojca, że jej matka faktycznie umarła piętnaście minut wcześniej. Moja matka nie wiedziała, że jej mama była chora, czy nawet, że była w szpitalu, gdy odeszła."

Kobieta imieniem Jane napisała to sprawozdanie. W Dniu Dziękczynienia była na obiedzie otoczona szczęśliwymi ludźmi. Mimo to, około 11:30 rano, gdy rozmowa nie toczyła się wokół niczego poważnego, zwykła gadanina przy stole, Jane nagle wiedziała bez wątpienia, że jej matka, która żyła w Kalifornii, była w wielkim niebezpieczeństwie. Jane starała się nie zakłócić zabawy czternastu osób i udało się jej dokończyć obiad. Jednak jej przeczucia okazały się bardzo dokładne i jasne. Wiedziała, że jej matka odeszła. Jane przeprosiła obecnych i udała się do domu, a gdy dotarła na miejsce czekała na nią wiadomość. Jej matka umarła o 9.30. Godzina obiadu i śmierci matki Jane była identyczna z powodu różnicy w miejscu pobytu. Matka Jane była już stara, ale na nic nie chorowała, a Jane nie miała powodu podejrzewać, że jej matka może wkrótce umrzeć.

W Centrum Badań Rhine, w naszej kolekcji raportów istnieje niemal równa liczba dokumentów opisujących przypadki świadomości telepatycznej rodziców na temat ich dzieci. Najczęstsze opowiadają o matkach, których dzieci były w niebezpieczeństwie. Niejaka Maria napisała do mnie z New Jersey sprawozdanie, że gdy przebywała na obiedzie u swoich krewnych, a jej dzieci bawiły się na zewnątrz, nagle "po prostu" wiedziała, że coś jest nie tak, krzyknęła i wybiegła na zewnątrz. Okazało się, że faktycznie miała rację, jej najmłodszy syn został poważnie ranny w nieprzewidzianym wypadku motocyklowym.

Świadomość rodzicielska dotycząca dzieci zmniejsza się z biegiem czasu, gdy dzieci dorastają i opuszczają dom rodzinny, lecz my wciąż dostajemy nowe informacje o kolejnych przypadkach, takich jak na przykład ten.

"W maju, gdy uczęszczałam do collegu w Waszyngtonie, poślizgnęłam się i odbyłam mały lot przez marmurowe schody, czego skutkiem było przemieszczenie się jednego z kręgów w moim kręgosłupie. Nie chcąc martwić rodziców mieszkających w Nowym Yorku, nie poinformowałam ich o tym zdarzeniu. Tego samego wieczoru, gdy byłam na górze mojego akademika, dostałam telefon od mojej matki. Chciała wiedzieć, co się stało, jak bardzo ucierpiałam i czy powinna przyjechać do Waszyngtonu aby się mną zająć. Zatkało mnie, zapytałam ją, dlaczego uważa, że coś mi się stało. Powiedziała mi, że miała sen noc przed moim wypadkiem, w którym śniło się jej, jak spadam z drabiny i uszkadzam sobie plecy." Nawet jeśli matka zastąpiła schody drabiną w swoim śnie, to i tak dostała wiadomość – moja córka miała wypadek.

Nasze kontrolowane badania w Centrum Badań Rhine dostarczają silnych dowodów statystycznych, które pokazują, że spostrzeganie pozazmysłowe zdaje się najlepiej działać wśród par osób, które są powiązane ze sobą biologicznie lub emocjonalnie. Wygląda na to, że połączenie psioniczne jest naturalnym elementem naszych więzi emocjonalnych, które nas wiążą, czy to jesteśmy rodzicem, czy dzieckiem od okresu dzieciństwa do końca życia. Nawet więcej, te zjawiska psi nie są ograniczone przez czas czy przestrzeń.


Sally Rhine Feather
Tłumaczenie: Fenix Nightwalker
źródło: http://www.rhine.org/f_boar.htm
  • 0