0
Komentuj na forum
Dominującą współcześnie teorią tłumaczącą ruchy ziemskiej litosfery jest znana zapewne wszystkim Teoria wędrówki płyt tektonicznych. W wielkim uproszczeniu zakłada ona iż ziemska skorupa podzielona jest na szereg bloków – płyt tektonicznych - które mogą w pewnym zakresie przesuwać się względem siebie: odsuwać się, zderzać lub ocierać o siebie.
Chciałbym wam przedstawić jednak alternatywę. Jest nią Teoria ekspandującej Ziemi. Głównym założeniem tej teorii jest narastający od jury wzrost promienia Ziemi, tłumaczący odsuwanie się od siebie kontynentów.
Teoria ta raz pierwszy została opublikowana w 1898 przez polsko-rosyjskiego inżyniera - Jana Jarkowskiego (Ivan Osipovich Yarkovsky). Jej najsławniejszym teoretykiem był popularny w latach 60, australijski geolog prof. Samuel Carrey, oraz odkrywcy tzw. Spreadingu Bruce Heezen i Maurice Ewing. Obecnie teoria niema zbyt wielu zwolenników, lecz jest rozwijana i popularyzowana w środowisku wrocławskim, przede wszystkim przez Jana Koziara.
Początkiem teorii ekspandującej Ziemi było odkrycie spreadingu. Jest to proces rozrastania się dna morskiego w rejonie grzbietu oceanicznego. Jak pokazuje poniższa mapka, obszary dna oceanicznego zaznaczone na czerwono są najmłodsze, a ich wiek wynosi do 10 milionów lat. Najstarsze obszary zaznaczono kolorem błękitnym oraz niebieskim. Mają one od ponad 200 do około 140 milionów lat.
Teoria tektoniki płyt zakłada, że sumaryczna powierzchnia dna oceanu nie zmienia się. Aby tak się stało w innym miejscu dno oceanu musi być pochłaniane, tworząc tzw. strefy subdukcji. Natomiast teoria ekspansji zakłada, iż właśnie grzbiety oceaniczna są odpowiedzialne za rozrost ziemi uzasadniają to brakiem stref, w których skorupa ziemska ulega zniszczeniu.
Powstałe wskutek powiększania się Ziemi oceany wypełniły wody juwenilne. Są to pierwotne wody powstałe podczas krzepnięcia magmy w wyniku skraplania się wytrąconej z niej pary wodnej. Duże ilości zmineralizowanych, gorących wód tryskających spod dna oceanu odkryto w obrębie grzbietu śródatlantyckiego oraz w Morzu Czerwonym. Co ciekawe, według teorii aż do końca ery paleozoicznej (ok. 250 mln lat temu) wzrost promienia Ziemi zachodził bardzo powoli. Tempo wzrostu zaczęło przyspieszać z początkiem mezozoiku - proces ten zachodzi do dzisiaj, a jego tempo stale rośnie.
Wyniki interpretacji obliczeń przyrostu skorupy oceanicznej wykazują, że przyrost promienia Ziemi wynosi obecnie ok. 2,6 cm w skali roku, przez co Ziemia miała przed jurą wielkości obecnego Merkurego.
Co jest bardzo ważne, przyczyna ekspansji nie jest przez tę teorię wyjaśniona, oprócz stwierdzenia, że przyczyna znajduje się w jądrze Ziemi.
Opracowanie i tłumaczenie: Logos
Paranormalne.pl
źródła:
Videos - więcej filmów (wymagany Quicktime)
Growing Earth Theory
Expanding Earth
Earth Expansion
Expanding earth theory
Teoria wędrówki płyt tektonicznych
Teoria ekspandującej Ziemi
Dominującą współcześnie teorią tłumaczącą ruchy ziemskiej litosfery jest znana zapewne wszystkim Teoria wędrówki płyt tektonicznych. W wielkim uproszczeniu zakłada ona iż ziemska skorupa podzielona jest na szereg bloków – płyt tektonicznych - które mogą w pewnym zakresie przesuwać się względem siebie: odsuwać się, zderzać lub ocierać o siebie.
Chciałbym wam przedstawić jednak alternatywę. Jest nią Teoria ekspandującej Ziemi. Głównym założeniem tej teorii jest narastający od jury wzrost promienia Ziemi, tłumaczący odsuwanie się od siebie kontynentów.
Płyty tektoniczne
Teoria ta raz pierwszy została opublikowana w 1898 przez polsko-rosyjskiego inżyniera - Jana Jarkowskiego (Ivan Osipovich Yarkovsky). Jej najsławniejszym teoretykiem był popularny w latach 60, australijski geolog prof. Samuel Carrey, oraz odkrywcy tzw. Spreadingu Bruce Heezen i Maurice Ewing. Obecnie teoria niema zbyt wielu zwolenników, lecz jest rozwijana i popularyzowana w środowisku wrocławskim, przede wszystkim przez Jana Koziara.
Rozrastanie się dna oceanicznego
Początkiem teorii ekspandującej Ziemi było odkrycie spreadingu. Jest to proces rozrastania się dna morskiego w rejonie grzbietu oceanicznego. Jak pokazuje poniższa mapka, obszary dna oceanicznego zaznaczone na czerwono są najmłodsze, a ich wiek wynosi do 10 milionów lat. Najstarsze obszary zaznaczono kolorem błękitnym oraz niebieskim. Mają one od ponad 200 do około 140 milionów lat.
Teoria tektoniki płyt zakłada, że sumaryczna powierzchnia dna oceanu nie zmienia się. Aby tak się stało w innym miejscu dno oceanu musi być pochłaniane, tworząc tzw. strefy subdukcji. Natomiast teoria ekspansji zakłada, iż właśnie grzbiety oceaniczna są odpowiedzialne za rozrost ziemi uzasadniają to brakiem stref, w których skorupa ziemska ulega zniszczeniu.
Powstałe wskutek powiększania się Ziemi oceany wypełniły wody juwenilne. Są to pierwotne wody powstałe podczas krzepnięcia magmy w wyniku skraplania się wytrąconej z niej pary wodnej. Duże ilości zmineralizowanych, gorących wód tryskających spod dna oceanu odkryto w obrębie grzbietu śródatlantyckiego oraz w Morzu Czerwonym. Co ciekawe, według teorii aż do końca ery paleozoicznej (ok. 250 mln lat temu) wzrost promienia Ziemi zachodził bardzo powoli. Tempo wzrostu zaczęło przyspieszać z początkiem mezozoiku - proces ten zachodzi do dzisiaj, a jego tempo stale rośnie.
Wykres wzrostu promienia Ziemi (na podstawie prac J. Koziera)
Wyniki interpretacji obliczeń przyrostu skorupy oceanicznej wykazują, że przyrost promienia Ziemi wynosi obecnie ok. 2,6 cm w skali roku, przez co Ziemia miała przed jurą wielkości obecnego Merkurego.
Stadia rozwoju Ziemi wg teorii ekspansji Ziemi
Co jest bardzo ważne, przyczyna ekspansji nie jest przez tę teorię wyjaśniona, oprócz stwierdzenia, że przyczyna znajduje się w jądrze Ziemi.
Opracowanie i tłumaczenie: Logos
Paranormalne.pl
źródła:
Videos - więcej filmów (wymagany Quicktime)
Growing Earth Theory
Expanding Earth
Earth Expansion
Expanding earth theory
Teoria wędrówki płyt tektonicznych
Teoria ekspandującej Ziemi
