0
C/2011 L4 (PANSTARRS) - odkryta jeszcze w czerwcu 2011 roku kometa, przez peryhelium (w odległości tylko 0.30 AU od Słońca) przejdzie 10 marca 2013. Od niecałego miesiąca jest dostrzegalna gołym okiem dla obserwatorów z południowej półkuli. Według ostatnich obserwacji wizualnych Marco Goiato z 6 marca kometa osiągnęła wielkość wizualną rzędu -0,2mag. To napawa nas optymizmem, czekamy z niecierpliwością aż za kilka dni będzie dostrzegalna na półkuli północnej w maximum jasności.
Dla nas widoczna po przejściu przez peryhelium od 10 marca jednak w nie najlepszych warunkach. Warunki do obserwacji będą z dnia na dzień szybko się poprawiać i już 13 marca, godzinę po zachodzie Słońca kometa będzie świecić 4 stopnie nad horyzontem, przy Słońcu 10 stopni pod horyzontem. W dobrych warunkach powinna być wtedy dość dobrze widoczna gołym okiem, zwłaszcza że ze względu na dużą jasność absolutną oraz małą odległość od peryhelium, można się spodziewać, że rozwinie w tym czasie dość długi, szeroki, zakrzywiony pyłowy warkocz. Według ostrożnych szacunków, długość tego warkocza może w tym czasie wynosić około 10 - 15 stopni. W tym dniu, w odległości około 7 stopni od głowy komety będzie świecić 2-dniowy Księżyc, co może być nie lada gratką dla astrofotografów. Elongacja komety będzie powoli rosnąć i 22 marca, kiedy przejdzie ona do Andromedy, będzie się znajdować już 22 stopnie od Słońca. Kometa będzie więc z dnia na dzień świecić na coraz ciemniejszym niebie. Niestety, z dnia na dzień faza Księżyca będzie stawać się coraz większa, przez co kometa będzie tracić nieco na atrakcyjności. Mniej więcej od 25 marca kometę będzie można obserwować także na porannym niebie.
Od 30 marca na porannym niebie będzie ona świecić nawet wyżej niż na wieczornym. Do tego czasu jej jasność spadnie już prawdopodobnie do około 3 mag. Prawdopodobnie będzie ona wtedy jeszcze posiadać dość długi warkocz, który w ostatnich dniach marca i pierwszych dniach kwietnia będzie świecić tuż obok, a może i na tle Wielkiej Galaktyki w Andromedzie. W tym czasie na wieczornym niebie nie będzie już świecić Księżyc i kometa obserwowana z ciemnych miejsc może wyglądać bardzo atrakcyjnie. Po 5 kwietnia Księżyc zniknie już też z nieba porannego, gdzie o świcie kometa będzie juz świecić około 15 stopni nad północno-wschodnim horyzontem. Kometa będzie wędrować na północ i kilka dni później odnajdziemy ją już w Kasjopei, gdzie w połowie kwietnia osłabnie już do około 5 mag. Pod koniec kwietnia przejdzie do Cefeusza i prawdopodbnie będzie już słabsza od 6 mag. Po koniec maja przejdzie kilka stopni od bieguna północnego i przez cały czerwiec będzie świecić w Małej Niedźwiedzicy. Pod koniec czerwca powinna już osłabnąć do około 9 mag i przestanie być obserwowana w niedużych lornetkach.
W niewielkich teleskopach kometę będzie można śledzić jeszcze kilka miesięcy dłużej. W lipcu odnajdziemy ją w Smoku jako obiekt o jasności około 10 mag, w sierpniu i wrześniu będzie świecić w Wolarzu i gdzie jej jasność będzie powoli spadać do około 12 mag. Cały październik i pierwszą połowę listopada spędzi w Koronie Północnej i tam prawdopodobnie osłabnie do 13-14 mag i przestanie być obserwowana wizualnie. W tym czasie będziemy już obserwować lornetkami komety 2P/Encke oraz C/2012 S1 (ISON).
Miłośników astronomii czeka wielkie wydarzenie. Od 10 marca przez kilka kolejnych dni nad zachodnim horyzontem, tuż po zachodzie Słońca, gołym okiem będzie widoczna kometa C2011/L4 Pan-STARRS. To najjaśniejszy tego typu obiekt od 1997 roku. Kometa będzie tak jasna, jak m.in. gwiazdy widoczne w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Nie wyklucza się, że przy przejściu przez peryhelium (10 marca) kometa stanie się jeszcze jaśniejsza i wypuści wspaniały i długi warkocz. Prognozowane warunki do obserwacji w Polsce nie będą niestety sprzyjające. Zderzenie się dwóch mas powietrza nad naszym krajem wraz z obecnością licznych niżów z frontami atmosferycznymi oraz stref zachmurzenia całkowitego będą skutecznie utrudniać jakąkolwiek obserwację gwieździstego nieba na terenie niemal całego kraju. Kometę być może zobaczą mieszkańcy Polski Zachodniej, ale dopiero około 13 marca. Wtedy może rozbudować się w tej części kraju niewielki klin wyżowy, jednak analizując dynamikę prognozowanych zmian w pogodzie nad Polską w ciągu najbliższych dni w chwili obecnej trudno podać na ten temat więcej szczegółów.
Przeredagowano. Opis jasności komety: Piotrek Guzik Prognoza: Artur Surowiecki
Komety na Facebooku. Zapraszam!
Wykres jasności z uwzględnieniem najnowszych obserwacji.
Dla nas widoczna po przejściu przez peryhelium od 10 marca jednak w nie najlepszych warunkach. Warunki do obserwacji będą z dnia na dzień szybko się poprawiać i już 13 marca, godzinę po zachodzie Słońca kometa będzie świecić 4 stopnie nad horyzontem, przy Słońcu 10 stopni pod horyzontem. W dobrych warunkach powinna być wtedy dość dobrze widoczna gołym okiem, zwłaszcza że ze względu na dużą jasność absolutną oraz małą odległość od peryhelium, można się spodziewać, że rozwinie w tym czasie dość długi, szeroki, zakrzywiony pyłowy warkocz. Według ostrożnych szacunków, długość tego warkocza może w tym czasie wynosić około 10 - 15 stopni. W tym dniu, w odległości około 7 stopni od głowy komety będzie świecić 2-dniowy Księżyc, co może być nie lada gratką dla astrofotografów. Elongacja komety będzie powoli rosnąć i 22 marca, kiedy przejdzie ona do Andromedy, będzie się znajdować już 22 stopnie od Słońca. Kometa będzie więc z dnia na dzień świecić na coraz ciemniejszym niebie. Niestety, z dnia na dzień faza Księżyca będzie stawać się coraz większa, przez co kometa będzie tracić nieco na atrakcyjności. Mniej więcej od 25 marca kometę będzie można obserwować także na porannym niebie.
Od 30 marca na porannym niebie będzie ona świecić nawet wyżej niż na wieczornym. Do tego czasu jej jasność spadnie już prawdopodobnie do około 3 mag. Prawdopodobnie będzie ona wtedy jeszcze posiadać dość długi warkocz, który w ostatnich dniach marca i pierwszych dniach kwietnia będzie świecić tuż obok, a może i na tle Wielkiej Galaktyki w Andromedzie. W tym czasie na wieczornym niebie nie będzie już świecić Księżyc i kometa obserwowana z ciemnych miejsc może wyglądać bardzo atrakcyjnie. Po 5 kwietnia Księżyc zniknie już też z nieba porannego, gdzie o świcie kometa będzie juz świecić około 15 stopni nad północno-wschodnim horyzontem. Kometa będzie wędrować na północ i kilka dni później odnajdziemy ją już w Kasjopei, gdzie w połowie kwietnia osłabnie już do około 5 mag. Pod koniec kwietnia przejdzie do Cefeusza i prawdopodbnie będzie już słabsza od 6 mag. Po koniec maja przejdzie kilka stopni od bieguna północnego i przez cały czerwiec będzie świecić w Małej Niedźwiedzicy. Pod koniec czerwca powinna już osłabnąć do około 9 mag i przestanie być obserwowana w niedużych lornetkach.
W niewielkich teleskopach kometę będzie można śledzić jeszcze kilka miesięcy dłużej. W lipcu odnajdziemy ją w Smoku jako obiekt o jasności około 10 mag, w sierpniu i wrześniu będzie świecić w Wolarzu i gdzie jej jasność będzie powoli spadać do około 12 mag. Cały październik i pierwszą połowę listopada spędzi w Koronie Północnej i tam prawdopodobnie osłabnie do 13-14 mag i przestanie być obserwowana wizualnie. W tym czasie będziemy już obserwować lornetkami komety 2P/Encke oraz C/2012 S1 (ISON).
Emilio Lepeley 5 Marzec, 2013 @ Observatorio Mamalluca, Vicuña, Chile.
Miłośników astronomii czeka wielkie wydarzenie. Od 10 marca przez kilka kolejnych dni nad zachodnim horyzontem, tuż po zachodzie Słońca, gołym okiem będzie widoczna kometa C2011/L4 Pan-STARRS. To najjaśniejszy tego typu obiekt od 1997 roku. Kometa będzie tak jasna, jak m.in. gwiazdy widoczne w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Nie wyklucza się, że przy przejściu przez peryhelium (10 marca) kometa stanie się jeszcze jaśniejsza i wypuści wspaniały i długi warkocz. Prognozowane warunki do obserwacji w Polsce nie będą niestety sprzyjające. Zderzenie się dwóch mas powietrza nad naszym krajem wraz z obecnością licznych niżów z frontami atmosferycznymi oraz stref zachmurzenia całkowitego będą skutecznie utrudniać jakąkolwiek obserwację gwieździstego nieba na terenie niemal całego kraju. Kometę być może zobaczą mieszkańcy Polski Zachodniej, ale dopiero około 13 marca. Wtedy może rozbudować się w tej części kraju niewielki klin wyżowy, jednak analizując dynamikę prognozowanych zmian w pogodzie nad Polską w ciągu najbliższych dni w chwili obecnej trudno podać na ten temat więcej szczegółów.
Przeredagowano. Opis jasności komety: Piotrek Guzik Prognoza: Artur Surowiecki
Komety na Facebooku. Zapraszam!
