1
Jeden z największych na świecie radioteleskopów, Arecibo (300 m średnicy), pomoże w obserwacji radiowego tła komety imienia rosyjskiego astronoma Leonida Elenina. Kometa C/2010 X1 (elenin) została odkryta 10 grudnia 2010 r. w Rosji. Udało się to dzięki automatycznemu obserwatorium Ison-NM (Nowy Meksyk, USA). Kilka dni później odkrycie zostało potwierdzone przez następnych astronomów. Zaraz potem nowa kometa została oficjalnie uznana przez Międzynarodową Unię Astronomiczną.
Ta kometa jest pierwszą od 20 lat, którą udało się odkryć rosyjskim lub radzieckim naukowcom. Kometa Elenin ma zostać prześwietlona z wykorzystaniem radioteleskopu Arecibo. Urządzenie już obecnie jest wykorzystywane do wykrywania radarowych śladów asteroid, planet i innych ciał niebieskich. Jego 300 metrowe zwierciadło może "znaleźć" kometę z odległości nawet 0,23 AU ( 34,4 milionów kilometrów od Ziemi)
Komitet zatwierdzający gdzie skierować zwierciadło radioteleskopu poinformował, że urządzenie zostanie wykorzystane do obserwacji w okresie o 27 września do 10 listopada 2011 roku. Przedstawiciel obserwatorium Ellen Howell zauważyła, że tego typu obserwacje prowadzi się w Arecibo i w 30% do 50% są one skuteczne.
Internet pełen jest też różnego rodzaju fantastycznych doniesień na temat przejścia tego ciała niebieskiego. Dochodzi do tego, że zwolennicy teorii spiskowych powszechnie stosują nazewnictwo "Planeta X / Elenin" co ma sugerować, że kometa jest w istocie zasłoną dymną i próbą utrzymania spokoju na świecie poprzez zaoferowanie pozornie racjonalnych wyjaśnień dla możliwych anomalii i obserwacji nieba.
Jedna z najbardziej dziwacznych teorii ostatnich dni jest ta stwierdzająca, że podczas perygeum komety dojdzie do trzydniowego zaćmienia Słońca. Na niektórych zagranicznych forach rozważa się to jako pełnoprawną teorię. Dla zainteresowanych jako ciekawostkę dodaje filmik informujący o tym "odkryciu".
Po kolejnych obserwacjach astronomicznych i analizie ich rezultatów potwierdzono, że kometa Elenin w szybkim tempie zyskuje otoczkę gazów, komę. Komecie Elenin formuje się już koma widoczna na powyższym zdjęciu. Szybki wzrost komy jest związany z działalnością słońca i ze specyficzną pozycją komety względem pyłowego warkocza, który przez tą pozycję nie jest jeszcze widoczny z Ziemi.
Jasność komety cały czas wzrasta i są już kolejne potwierdzone obserwacje wizualne ciała niebieskiego przez Jakuba Koukal i Juana Jose Gonzaleza. Miały one miejsce odpowiednio 4 i 5 kwietnia. Warto zauważyć, że inny znany obserwator komet, Alan Hale, który w 1995 był współodkrywcą komety Hale-Bopp, nie był w stanie odnaleźć komety Elenin mimo podjętej próby obserwacji za pomocą 41-cm reflektora.
Na zdjęciu po lewej stronie jest jeszcze inne interesujące ciało niebieskie. Jest nim zbliżająca się do komety Elenin planetoida 4336 Jasniewicz. Uchwycono bliskość obiektów, które są zaledwie 11 minut kątowych od siebie. Nie mówimy tutaj o złudzeniu optycznym, ale prawdziwej fizycznej bliskości dwóch ciał niebieskich. W momencie zrobienia zdjęcia odległość między kometą i sześciokilometrową planetoidą sięgała tylko 1 495 000 km (0.01 AU), i to jest tylko 3,9 razy więcej niż średnia odległość między Ziemią i Księżycem (LD). Najbliższa pozycja obu ciał niebieskich wynosiła 1 120 000 km od siebie (0,008 AU).
Poszukiwanie spotkania w przedziale od 18 lutego do 18 czerwca 2011 roku zostało wykonane za pomocą programowania złożonych ArtemisSIMULATOR. Udoskonalenie odległości spotkania powstało w programie EPOS. W rezultacie, 4 spotkania znaleziono w tym przedziale czasowym:
- 28 lutego z asteroidą 1999 TV67 , w odległości 1 707 774 km (0,012 AU);
- 7 kwietnia z asteroidą 4336 Jasniewicz , w odległości 1 119 713 км (0,008 AU);
- 19 kwietnia z asteroidą 2009 TJ9 , w odległości 325 428 км (0,002 AU);
- 20 maja z asteroidą 1999 RQ176 , w odległości 338 403 км (0,002 AU)
Szczególnie interesujące są dwa ostatnie spotkania, asteroidy przechodzą przez gęste wartswy pyłu w ogonie komety. Spotkania mogą być możliwe do sfotografowania za pomocą dużych teleskopów. Niestety, nie jest możliwe pokazanie wpływu grawitacyjnego, zaburzenia komety na asteroidy za pomocą obserwacji naziemnych.Pierwsze obserwacje sugerowały, że jest to obiekt o bardzo dużej odległości peryhelium, który nigdy nie będzie obserwowany wizualnie. Kiedy jednak pojawiły się dalsze obserwacje, okazało się że kometa przejdzie znacznie bliżej Słońca. Zgodnie z najnowszymi obserwacjami peryhelium orbity komety znajduje się w odległości około 0.5 AU od Słońca.
Najnowsze parametry orbity, które obliczył Maik Meyer to:
Co ciekawe, te elementy wskazują, że około 18 października kometa przejdzie zaledwie 0.21 AU od Ziemi. Kolejnym interesującym aspektem jest fakt, że kometa po przejściu przez peryhelium znajdzie się w ustawieniu, które będzie sprzyjać wystąpieniu silnego efektu "forward scattering", który może zwiększyć jej jasność o kilka mag.
Obecne oceny jasności sugerują, że kometa nie jest zbyt jasna (jej jasność absolutna jest szacowana na 10 mag), jednak na razie obserwacji jest niewiele i to oszacowanie jest obarczone dużą niepewnością. Z Polski kometa zacznie być prawdopodobnie widoczna dopiero na początku października, czyli prawie 3 tygodnie po peryhelium.
Będzie się wtedy znajdować dość blisko Słońca, ale jej elongacja będzie z szybko rosnąć. Co do jasności, to trudno na razie o dokładne prognozy, niemniej jednak założenie nawet jeśli jasność absolutna komety okaże się rzeczywiście być niewielka, to dzięki zjawisku "forward scattering" może ona chwilowo stać się stosunkowo jasnym obiektem, może nawet widocznym gołym okiem. Jeśli natomiast dalsze obserwacje wskażą (jak to było np. w przypadku C/2002 V1, C/2006 P1 i kilku innych komet), że jasność absolutna komety jest większa, to może się okazać, że C/2010 X1 będzie najbardziej spektakularną kometą od czasu 17P/Holmes może nawet C/2006 P1 (McNaught).
45P/Honda-Mrkos-Pajdušáková – kometa krótkookresowa, należąca do rodziny Jowisza i obiektów typu NEO. Kometa została odkryta 3 grudnia 1948 roku przez japońskiego obserwatora Minoru Hondę. Współodkrywcami tego obiektu byli także Antonín Mrkos oraz Ľudmila Pajdušáková. W nazwie znajdują się zatem trzy nazwiska odkrywców.
Orbita komety 45P/Honda-Mrkos-Pajdušáková ma kształt wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,82. Jej peryhelium znajduje się w odległości 0,53 j.a., aphelium zaś 5,51 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół naszej Dziennej Gwiazdy wynosi 5,26 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 4,25˚. Jest to obiekt przecinający orbitę Ziemi. Z kometą tą jest związany rój meteorów Alfa Kaprikornidy. Jądro tej komety ma rozmiary 1,6 km.
Kometa 45P/Honda-Mrkos-Pajdusakova została odkryta w grudniu 1948 roku przez trójkę astronomów. Szacuje się, ze jądro tego ciała niebieskiego ma około 1,6 km a eliptyczna orbita komety ma 5252 lata. Już 15 sierpnia 2011 kometa minie nas w odległości 0,06 AU czyli mniej więcej 9 milonów kilometrów. Jest to dystans około dwudziestokrotnie większy niż odległość z Ziemi do Księżyca. Kometa zostanie przeanalizowana przez obserwatorium Goldstone Deep Space Network. Ponownie kometa będzie przechodziła w okolicy Ziemi już 11 lutego 2017 roku. Oczekuje się, że kometa zacznie jasnieć już a sierpniu tego roku. Najlepsze warunki do obserwacji będą na półkuli południowej. Będą to dwa tygodnie ciekawych obserwacji. Zbliżenie do Ziemi jak na kometę jest naprawde znaczące.
Kolejnym ciekawym widowiskiem będzie asteroida o sygnaturze 2005 YU55 minie Ziemię około 0,85 oddległości Księżyca do naszej planety. To bardzo bliskie przejście będzie miało miejsce już 8 listopada 2011 roku. Nadchodzące zblizenie tej relatywnie dużej czterystumetrowej asteroidy typu C daje doskonałe możliwości do prowadzenia samodzielnych obserwacji. Dodatkowo astronomowie szykują się na pomiary profesjonalne oparte o optykę, podczerwień oraz badania radarowe.
[center]
Z 8 na 9 listopada tego roku obiekt powinien wtedy osiągnąć jasność umożliwiającą jego obserwację. Najbliższe zbliżenie do Ziemi i jej księżyca będzie w jednostkach astronomicznych odpowiednio: 0.00217 AU i 0.00160 AU 8 listopada 2011 o 23:28 UTC oraz 9 listopada o 07:13 UT.
Asteroida oznaczona jako 2005 YU55, która po raz pierwszy została zaobserwowana 6 lat temu nie znajduje się na torze kolizyjnym z naszą planetą, lecz przeleci na tyle blisko, że może i tak stanowić zagrożenie.
Obiekt ten będziemy mogli zobaczyć z bardzo bliska w nocy z 8 na 9 listopada. Będzie to pierwszy przypadek kiedy będziemy mogli zaobserwować tak duży obiekt (planetoida ma średnicę około 400 metrów) tak blisko naszej planety. Ma ona bowiem przelecieć zaledwie w odległości 0.85 odległości od Ziemi do Księżyca (która wynosi średnio około 384 tysiące kilometrów). W 1976 roku niezauważenie obok Ziemi przeleciała planetoida 2010 XC15. Jak zapewne się domyślacie pierwszy człon jej nazwy wziął się stąd, że została ona odkryta dopiero w roku 2010.
Astronomowie są bardzo podekscytowani i już przygotowują plany dokładnego mapowania asteroidy przy użyciu radarów, tak aby można było dokładnie ustalić jej gęstość i kształt. Ułatwić to zadanie ma też fakt, że 2005 YU55 obraca się wokół własnej osi bardzo powoli. Badanie tych szczegółów jest bardzo istotne w kwestii ustalania przyszłej trasy tego obiektu, zdarzyć się bowiem może że zawróci on gdzieś w przestrzeni i po jakimś czasie wróci do nas. Następnego przelotu tak dużej planetoidy spodziewać możemy się w roku 2028. 2005 YU55 mała planetoida z grupy Apolla (NEO), która przeleciała 19 kwietnia 2010 w pobliżu Ziemi. Jej średnicę oszacowano na ok. 400 metrów. Planetoidę tę zalicza się także do obiektów potencjalnie zagrażających Ziemi.Kolejnym ciałem niebieskim, który zblizy się znacznie w okresie przejścia komety Elenin jest asteroida o sygnaturze 2005 YU55. Ma minąć Ziemię juz 8 listopada tego roku i to w odległości jedynie 0.002 AU czyli około 300 000 km. Szacuje się, ze zbliży się na 0,85 odległości księżycowej. Asteroida przechodziła w pobliżu Ziemi w maju 2010 i została wtedy "sfotografowana" przez Radioteleskop Arecibo w Puerto Rico. Dane radarowe potwierdziły wielkość obiektu na około 400 metrów. Biorac to pod uwagę nawet ewentualna kolizja z Ziemią nie byłaby klasy ELE (Extinction Level Event - Wydarzenie powodujące wymieranie). Dane zbierane podczas obserwacji z Arecibo pozwoliły wykluczyć prawdopodobieństwo impaktu z Ziemią w ciągu nastepnych 100 lat.
"W pewnym momencie mieliśmy klasyfikowaliśmy 2005 YU55 jako potencjalne zagrożenie", powiedział Steve Chesley, naukowiec pracujący w JPL-Earth Object Program Office w NASA. Radioteleskop w Arecibo asteroida mijała od 19 do 21 kwietnia 2010 przeanalizowaliśmy niemal wszystkie nadchodzące przeloy w okolicy Ziemi i możliwości wpływu na orbite. Po wykorzystaniu danych z Arecibo, udało nam się wykluczyć możliwośc kolizji przez następne 100 lat. "
źródła:
http://spaceobs.org/...yas-asteroidov/
http://spaceobs.org/...a-large-main-be
lt-asteroid/
http://www.rasnz.org...011Comet45P.htm
http://www.aerith.ne...0045P/2011.html
http://www.twojapogoda.pl
http://www.digitaljo.../article/305500
http://thewatchers.a...th-in-november/
http://universe-eart.../2005-yu55.html
http://www.space.com...h-november.html
i wiele innych, których nie pamiętam..
Ta kometa jest pierwszą od 20 lat, którą udało się odkryć rosyjskim lub radzieckim naukowcom. Kometa Elenin ma zostać prześwietlona z wykorzystaniem radioteleskopu Arecibo. Urządzenie już obecnie jest wykorzystywane do wykrywania radarowych śladów asteroid, planet i innych ciał niebieskich. Jego 300 metrowe zwierciadło może "znaleźć" kometę z odległości nawet 0,23 AU ( 34,4 milionów kilometrów od Ziemi)
Komitet zatwierdzający gdzie skierować zwierciadło radioteleskopu poinformował, że urządzenie zostanie wykorzystane do obserwacji w okresie o 27 września do 10 listopada 2011 roku. Przedstawiciel obserwatorium Ellen Howell zauważyła, że tego typu obserwacje prowadzi się w Arecibo i w 30% do 50% są one skuteczne.
Internet pełen jest też różnego rodzaju fantastycznych doniesień na temat przejścia tego ciała niebieskiego. Dochodzi do tego, że zwolennicy teorii spiskowych powszechnie stosują nazewnictwo "Planeta X / Elenin" co ma sugerować, że kometa jest w istocie zasłoną dymną i próbą utrzymania spokoju na świecie poprzez zaoferowanie pozornie racjonalnych wyjaśnień dla możliwych anomalii i obserwacji nieba.
Jedna z najbardziej dziwacznych teorii ostatnich dni jest ta stwierdzająca, że podczas perygeum komety dojdzie do trzydniowego zaćmienia Słońca. Na niektórych zagranicznych forach rozważa się to jako pełnoprawną teorię. Dla zainteresowanych jako ciekawostkę dodaje filmik informujący o tym "odkryciu".
Po kolejnych obserwacjach astronomicznych i analizie ich rezultatów potwierdzono, że kometa Elenin w szybkim tempie zyskuje otoczkę gazów, komę. Komecie Elenin formuje się już koma widoczna na powyższym zdjęciu. Szybki wzrost komy jest związany z działalnością słońca i ze specyficzną pozycją komety względem pyłowego warkocza, który przez tą pozycję nie jest jeszcze widoczny z Ziemi.
http://www.youtube.com/watch?v=6rwdXazucGo&feature=related
Jasność komety cały czas wzrasta i są już kolejne potwierdzone obserwacje wizualne ciała niebieskiego przez Jakuba Koukal i Juana Jose Gonzaleza. Miały one miejsce odpowiednio 4 i 5 kwietnia. Warto zauważyć, że inny znany obserwator komet, Alan Hale, który w 1995 był współodkrywcą komety Hale-Bopp, nie był w stanie odnaleźć komety Elenin mimo podjętej próby obserwacji za pomocą 41-cm reflektora.
Na zdjęciu po lewej stronie jest jeszcze inne interesujące ciało niebieskie. Jest nim zbliżająca się do komety Elenin planetoida 4336 Jasniewicz. Uchwycono bliskość obiektów, które są zaledwie 11 minut kątowych od siebie. Nie mówimy tutaj o złudzeniu optycznym, ale prawdziwej fizycznej bliskości dwóch ciał niebieskich. W momencie zrobienia zdjęcia odległość między kometą i sześciokilometrową planetoidą sięgała tylko 1 495 000 km (0.01 AU), i to jest tylko 3,9 razy więcej niż średnia odległość między Ziemią i Księżycem (LD). Najbliższa pozycja obu ciał niebieskich wynosiła 1 120 000 km od siebie (0,008 AU).
Poszukiwanie spotkania w przedziale od 18 lutego do 18 czerwca 2011 roku zostało wykonane za pomocą programowania złożonych ArtemisSIMULATOR. Udoskonalenie odległości spotkania powstało w programie EPOS. W rezultacie, 4 spotkania znaleziono w tym przedziale czasowym:
- 28 lutego z asteroidą 1999 TV67 , w odległości 1 707 774 km (0,012 AU);
- 7 kwietnia z asteroidą 4336 Jasniewicz , w odległości 1 119 713 км (0,008 AU);
- 19 kwietnia z asteroidą 2009 TJ9 , w odległości 325 428 км (0,002 AU);
- 20 maja z asteroidą 1999 RQ176 , w odległości 338 403 км (0,002 AU)
Szczególnie interesujące są dwa ostatnie spotkania, asteroidy przechodzą przez gęste wartswy pyłu w ogonie komety. Spotkania mogą być możliwe do sfotografowania za pomocą dużych teleskopów. Niestety, nie jest możliwe pokazanie wpływu grawitacyjnego, zaburzenia komety na asteroidy za pomocą obserwacji naziemnych.Pierwsze obserwacje sugerowały, że jest to obiekt o bardzo dużej odległości peryhelium, który nigdy nie będzie obserwowany wizualnie. Kiedy jednak pojawiły się dalsze obserwacje, okazało się że kometa przejdzie znacznie bliżej Słońca. Zgodnie z najnowszymi obserwacjami peryhelium orbity komety znajduje się w odległości około 0.5 AU od Słońca.
Najnowsze parametry orbity, które obliczył Maik Meyer to:
C/2010 X1 (Elenin)
T 2011 Sept. 9.3573 TT MPC
q 0.476165 (2000.0) P Q
z -0.003846 Peri. 343.8703 +0.6038911 +0.7968348
Node 323.2726 -0.7276950 +0.5413272
e 1.001831 Incl. 1.8428 -0.3252315 +0.2683637
From 128 observations 2010 Dec. 10-2011 Jan. 9.Co ciekawe, te elementy wskazują, że około 18 października kometa przejdzie zaledwie 0.21 AU od Ziemi. Kolejnym interesującym aspektem jest fakt, że kometa po przejściu przez peryhelium znajdzie się w ustawieniu, które będzie sprzyjać wystąpieniu silnego efektu "forward scattering", który może zwiększyć jej jasność o kilka mag.
Obecne oceny jasności sugerują, że kometa nie jest zbyt jasna (jej jasność absolutna jest szacowana na 10 mag), jednak na razie obserwacji jest niewiele i to oszacowanie jest obarczone dużą niepewnością. Z Polski kometa zacznie być prawdopodobnie widoczna dopiero na początku października, czyli prawie 3 tygodnie po peryhelium.
Będzie się wtedy znajdować dość blisko Słońca, ale jej elongacja będzie z szybko rosnąć. Co do jasności, to trudno na razie o dokładne prognozy, niemniej jednak założenie nawet jeśli jasność absolutna komety okaże się rzeczywiście być niewielka, to dzięki zjawisku "forward scattering" może ona chwilowo stać się stosunkowo jasnym obiektem, może nawet widocznym gołym okiem. Jeśli natomiast dalsze obserwacje wskażą (jak to było np. w przypadku C/2002 V1, C/2006 P1 i kilku innych komet), że jasność absolutna komety jest większa, to może się okazać, że C/2010 X1 będzie najbardziej spektakularną kometą od czasu 17P/Holmes może nawet C/2006 P1 (McNaught).
45P/Honda-Mrkos-Pajdušáková – kometa krótkookresowa, należąca do rodziny Jowisza i obiektów typu NEO. Kometa została odkryta 3 grudnia 1948 roku przez japońskiego obserwatora Minoru Hondę. Współodkrywcami tego obiektu byli także Antonín Mrkos oraz Ľudmila Pajdušáková. W nazwie znajdują się zatem trzy nazwiska odkrywców.
Orbita komety 45P/Honda-Mrkos-Pajdušáková ma kształt wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,82. Jej peryhelium znajduje się w odległości 0,53 j.a., aphelium zaś 5,51 j.a. od Słońca. Jej okres obiegu wokół naszej Dziennej Gwiazdy wynosi 5,26 roku, nachylenie do ekliptyki to wartość 4,25˚. Jest to obiekt przecinający orbitę Ziemi. Z kometą tą jest związany rój meteorów Alfa Kaprikornidy. Jądro tej komety ma rozmiary 1,6 km.
Bardzo ciekawa animacja komet:
http://janus.astro.u...orbits/ssv.html
Warto zaznaczyć, że nie ma tu żadnych danych na temat komety Elenin.
Tutaj z kolei animacja komety Elenin i 45P/Honda-Mrkos-Pajdušáková
http://elenin.org/honda.php
[center]
Date RA Dec Sun Earth Mag Elong Con
pm hr min deg ' AU AU deg
9 Aug 2011 8 22 42.7 -46 51 1.100 0.164 10.0 144.1 Gru In sky all night
10 Aug 2011 8 22 57.1 -51 24 1.086 0.093 9.6 139.2 Gru Circumpolar
11 Aug 2011 8 23 19.8 -56 55 1.072 0.083 9.2 132.9 Tuc Circumpolar
12 Aug 2011 8 23 59.7 -63 23 1.057 0.074 8.8 124.9 Tuc Circumpolar
13 Aug 2011 8 01 19.2 -69 49 1.043 0.066 8.5 114.8 Tuc Circumpolar
14 Aug 2011 8 03 47.4 -72 29 1.029 0.062 8.2 102.8 Hyi Circumpolar
15 Aug 2011 8 06 12.1 -67 08 1.014 0.060 8.0 89.4 Dor Circumpolar
16 Aug 2011 8 07 28.4 -57 06 1.000 0.062 8.0 76.1 Car Circumpolar
Date RA Dec Sun Earth Mag Elong Con Rise
am hr min deg ' AU AU deg NZST
16 Aug 2011 6 06 51.1 -63 15 1.008 0.060 8.0 83.8 Car Circumpolar
17 Aug 2011 6 07 47.7 -52 40 0.993 0.063 8.0 70.9 Car Circumpolar
18 Aug 2011 6 08 17.7 -42 37 0.979 0.069 8.0 59.6 Pup 12.49 am
19 Aug 2011 6 08 35.7 -34 05 0.965 0.077 8.1 50.4 Pyx 2.31 am
20 Aug 2011 6 08 47.6 -27 12 0.950 0.087 8.3 43.1 Pyx 3.22 am
21 Aug 2011 6 08 56.0 -21 42 0.936 0.098 8.4 37.3 Pyx 4.16 am
22 Aug 2011 6 09 02.3 -17 17 0.922 0.110 8.5 32.8 Hya 4.32 am
23 Aug 2011 6 09 07.2 -13 43 0.907 0.122 8.6 29.3 Hya 4.43 am
24 Aug 2011 6 09 11.1 -10 48 0.893 0.135 8.7 26.4 Hya 4.51 maKometa 45P/Honda-Mrkos-Pajdusakova została odkryta w grudniu 1948 roku przez trójkę astronomów. Szacuje się, ze jądro tego ciała niebieskiego ma około 1,6 km a eliptyczna orbita komety ma 5252 lata. Już 15 sierpnia 2011 kometa minie nas w odległości 0,06 AU czyli mniej więcej 9 milonów kilometrów. Jest to dystans około dwudziestokrotnie większy niż odległość z Ziemi do Księżyca. Kometa zostanie przeanalizowana przez obserwatorium Goldstone Deep Space Network. Ponownie kometa będzie przechodziła w okolicy Ziemi już 11 lutego 2017 roku. Oczekuje się, że kometa zacznie jasnieć już a sierpniu tego roku. Najlepsze warunki do obserwacji będą na półkuli południowej. Będą to dwa tygodnie ciekawych obserwacji. Zbliżenie do Ziemi jak na kometę jest naprawde znaczące.
Kolejnym ciekawym widowiskiem będzie asteroida o sygnaturze 2005 YU55 minie Ziemię około 0,85 oddległości Księżyca do naszej planety. To bardzo bliskie przejście będzie miało miejsce już 8 listopada 2011 roku. Nadchodzące zblizenie tej relatywnie dużej czterystumetrowej asteroidy typu C daje doskonałe możliwości do prowadzenia samodzielnych obserwacji. Dodatkowo astronomowie szykują się na pomiary profesjonalne oparte o optykę, podczerwień oraz badania radarowe.
[center]
Z 8 na 9 listopada tego roku obiekt powinien wtedy osiągnąć jasność umożliwiającą jego obserwację. Najbliższe zbliżenie do Ziemi i jej księżyca będzie w jednostkach astronomicznych odpowiednio: 0.00217 AU i 0.00160 AU 8 listopada 2011 o 23:28 UTC oraz 9 listopada o 07:13 UT.
Asteroida oznaczona jako 2005 YU55, która po raz pierwszy została zaobserwowana 6 lat temu nie znajduje się na torze kolizyjnym z naszą planetą, lecz przeleci na tyle blisko, że może i tak stanowić zagrożenie.
Obiekt ten będziemy mogli zobaczyć z bardzo bliska w nocy z 8 na 9 listopada. Będzie to pierwszy przypadek kiedy będziemy mogli zaobserwować tak duży obiekt (planetoida ma średnicę około 400 metrów) tak blisko naszej planety. Ma ona bowiem przelecieć zaledwie w odległości 0.85 odległości od Ziemi do Księżyca (która wynosi średnio około 384 tysiące kilometrów). W 1976 roku niezauważenie obok Ziemi przeleciała planetoida 2010 XC15. Jak zapewne się domyślacie pierwszy człon jej nazwy wziął się stąd, że została ona odkryta dopiero w roku 2010.
Astronomowie są bardzo podekscytowani i już przygotowują plany dokładnego mapowania asteroidy przy użyciu radarów, tak aby można było dokładnie ustalić jej gęstość i kształt. Ułatwić to zadanie ma też fakt, że 2005 YU55 obraca się wokół własnej osi bardzo powoli. Badanie tych szczegółów jest bardzo istotne w kwestii ustalania przyszłej trasy tego obiektu, zdarzyć się bowiem może że zawróci on gdzieś w przestrzeni i po jakimś czasie wróci do nas. Następnego przelotu tak dużej planetoidy spodziewać możemy się w roku 2028. 2005 YU55 mała planetoida z grupy Apolla (NEO), która przeleciała 19 kwietnia 2010 w pobliżu Ziemi. Jej średnicę oszacowano na ok. 400 metrów. Planetoidę tę zalicza się także do obiektów potencjalnie zagrażających Ziemi.Kolejnym ciałem niebieskim, który zblizy się znacznie w okresie przejścia komety Elenin jest asteroida o sygnaturze 2005 YU55. Ma minąć Ziemię juz 8 listopada tego roku i to w odległości jedynie 0.002 AU czyli około 300 000 km. Szacuje się, ze zbliży się na 0,85 odległości księżycowej. Asteroida przechodziła w pobliżu Ziemi w maju 2010 i została wtedy "sfotografowana" przez Radioteleskop Arecibo w Puerto Rico. Dane radarowe potwierdziły wielkość obiektu na około 400 metrów. Biorac to pod uwagę nawet ewentualna kolizja z Ziemią nie byłaby klasy ELE (Extinction Level Event - Wydarzenie powodujące wymieranie). Dane zbierane podczas obserwacji z Arecibo pozwoliły wykluczyć prawdopodobieństwo impaktu z Ziemią w ciągu nastepnych 100 lat.
"W pewnym momencie mieliśmy klasyfikowaliśmy 2005 YU55 jako potencjalne zagrożenie", powiedział Steve Chesley, naukowiec pracujący w JPL-Earth Object Program Office w NASA. Radioteleskop w Arecibo asteroida mijała od 19 do 21 kwietnia 2010 przeanalizowaliśmy niemal wszystkie nadchodzące przeloy w okolicy Ziemi i możliwości wpływu na orbite. Po wykorzystaniu danych z Arecibo, udało nam się wykluczyć możliwośc kolizji przez następne 100 lat. "
źródła:
http://spaceobs.org/...yas-asteroidov/
http://spaceobs.org/...a-large-main-be
lt-asteroid/
http://www.rasnz.org...011Comet45P.htm
http://www.aerith.ne...0045P/2011.html
http://www.twojapogoda.pl
http://www.digitaljo.../article/305500
http://thewatchers.a...th-in-november/
http://universe-eart.../2005-yu55.html
http://www.space.com...h-november.html
i wiele innych, których nie pamiętam..
