0
Zagadkowe mury w Rockwall w stanie Teksas.
Prehistoryczna konstrukcja czy gelologiczny fenomen?
Pewnego wiosennego poranka w 1851 roku, osadnik T.U. Wade podczas kopania rowu pod nowe ogrodzenie swojej farmy która znajdowała niedaleko Trinity River w północnym Teksasie uderzył w duży kamień. Początkowo próbował go podnieść, a kiedy nie przyniosło to rezultatu, zaczął kopać wokół niego, lecz bez skutku. Po przekopaniu terenu przy udziale całej rodziny, Wade odkrył, że to w co uderzył, wydawało się być ogromnym murem pogrzebanym kilka metrów pod powierzchnią bogatej warstwy ornej. Wade postanowił przenieść swoje ogrodzenie kilka metrów dalej i wrócił do budowy swego preriowego domu.
Jego odkrycie doprowadziło do gorącej dyskusji kto i kiedy zbudował mur, debaty która trwa nieustannie do czasów dzisiejszych.
Fragmenty odkopanego muru
Mur prawdopodobnie zostałby kompletnie zapomniany, ocalił go jednak fakt, że szybko rosnąca społeczność osadnicza na wschodnim brzegu rzeki potrzebowała nazwy dla swojej miejscowości. Wade, jeden z pierwszych osadników na tym obszarze obok rodzin Boydston i Stevenson uważał, że ma moralne prawo do wyboru nazwy. Wielu z ówczesnych osadników nie było świadomych istnienia „muru”, lecz zauważyli że kopiąc studnie po jego północnej stronie, mają dostęp do dużych zasobów wód podziemnych. Według miejscowych legend, różdżkarze zawsze znajdowali wodę w pobliżu muru.
W 1852 roku zbudowano kościół baptystów w celu służenia lokalnej społeczności, a dwa lata później Elijah Elgin podarował 40 akrów ziemi na wzgórzu ponad rzeką w celu założenia miasta. 17 kwietnia 1854 roku Stan Teksas uznał nowe miasto za część hrabstwa Kaufman, i aby uszczęśliwić wszystkich, ojcowie założyciele uzgodnili nazwę miasta na Rockwall, jako że jego najbardziej charakterystyczną cechą był wyżej wzmiankowany mur.
Mur został odkopany nie tylko na farmie Wade, również inni osadnicy znaleźli podobne struktury pogrzebane na ich ziemiach, a w niektórych miejscach mur był widoczny 50-60 cm ponad powierzchnią ziemi, wraz z „blankami” starannie umieszczonymi na szczycie formacji. Każda część ściany została zbudowana z kamienia wydającego się być brązowawym piaskowcem, każda warstwa wynosiła od kilkunastu do 30 – 40 cm i przypominała typowe kamienne „płoty” z Nowej Anglii w ówczesnych czasach. Mur był bardzo dobrze zbudowany, mocny i najwyraźniej dość stary, wykazywał jednolite nachylenie 10 ° od dołu do góry.
Według rozeznania ówczesnych, był to twór jakiejś dawnej cywilizacji, która mieszkała na tych ziemiach, prawdopodobnie Indian i być może wykorzystywany był w tym samym celu jak robili to obecni farmerzy - dla ogrodzenia swojej własności i powstrzymywania zwierząt hodowlanych od oddalania się zbytnio od farm. Inni utrzymywali, że był to rodzaj fortyfikacji.
Metalowe pierścienie odnalezione w murze - średnica ok. 25 cm, grubość 10 cm
Według miejscowych przekazów, Wade wraz sąsiadami jako pierwsi zaczęli zdawać sobie sprawę z całkowitego rozmiaru muru wkrótce po utworzeniu miasta. W niektórych miejscach mur miał ponad 15 metrów wysokości i przypominał raczej fortyfikacje niż kamienne ogrodzenie. Mówiono też, że Wade i inni odkopali kilka miejsc i znaleźli podziemne komnaty, z których, według późniejszych badaczy, wychodziły korytarze które łączyły się później w jeden duży tunel który prowadził z gospodarstwa Wada w kierunku wzgórza, na którym znajdowało się miasto.
Według obecnych ustaleń, mur tworzy strukturę o szerokości około 5.7 km, długości 9 km i obejmującą prawie 32 kilometry kwadratowe.
Pierwsze wzmianki o murze dotarły poza obręb miasta w 1906 roku, kiedy to w lokalnej gazecie - The Rockwall Success – pojawiła się informacja, że dwóch mężczyzn miało przyjechało w okolice miasta w celu poszukiwania indiańskiego złota, które według ich przekonania miało się znajdować w jednej z komnat w pobliżu wielkiego korytarza. Zgodnie z historią, poszukiwacze zrezygnowali z poszukiwań, kiedy okazało się że ściany korytarza są niestabilne i mogą się rozpadać.
Aż do połowy 20 wieku zwiedzający mogli zobaczyć wejście do jednej z komnat na terenie gospodarstwa Wada, ukryte za kamienną płytą. Mówi się, że rodzina w końcu zdecydowała się na zasypanie odkrytej części ściany, gdy ta okazała się niestabilna, ale przedtem usunęli część ściany i umieścili ją przy wejściu do nowo wybudowanej siedziby hrabstwa.
Artystyczna interpretacja odkopanych fragmentów
Jeden z historyków informował, że w 1897 roku, kiedy rodzina Deweese próbowała wykopać studnię w obrębie swojego gospodarstwa, natrafiła na w/w mur, z tą różnicą, że odkryli nie tylko skalną ścianę, ale również kwadratowe „okna” w jego strukturze, znajdujące się na głębokości 12 metrów. To właśnie wtedy mieszkańcy obszaru zrozumieli, że jest to struktura obejmująca większość terenu, na którym znajduje się jest dziś najmniejsze hrabstwo w Teksasie.
W innych wykopaliskach stwierdzono obecność potężnych, ciosanych kamieni w strukturze muru. Przez następne lata liczne odkrycia w obrębie muru były opisywane na łamach lokalnej prasy, niektóre wspominały o odkryciu łukowatych drzwi, okien i innych elementów architektonicznych. Istnieje nawet kilka zdjęć dokumentujących pierwsze odkrycia Wade'a. Niestety, wszystkie te miejsca zostały zasypane z rożnych przyczyn, głównie dla bezpieczeństwa ludzi.
Zdjęcia z wykopalisk prowadzonych w 1949 roku
Jednym z najbardziej zaskakujących doniesień o murze znaleziono również w lokalnej gazecie – poinformowano w niej, że rolnik, kopiąc studnię natrafił na sporej wielkości głaz. Ponieważ nie dało się go obkopać, do jego usunięcia farmer użył dynamitu. Przeżył szok, kiedy po głazem znalazł dużą przestrzeń wypełnioną wodą. Według opowieści, mężczyzna spuścił do zbiornika niewolnika, który stwierdził że „zbiornik” jest bardzo rozległy i bardzo głęboki. Jako człowiek praktyczny, farmer po prostu zbudował mur wokół otworu i wykorzystywał zalane pomieszczenia jako zbiornik na wodę, który podobno służył w gospodarstwie przez kilkadziesiąt lat.
Czaszka odkryta w okolicach muru
Jednym ze słynniejszych odkryć w obrębie struktury Rockwall, jest znalezisko gigantycznej czaszki. W lokalnej, wzmiankowanej już wcześniej gazecie -Rockwall Success – z 28 maja 1886 roku - można znaleźć następujący artykuł:
„Największym cudem, z jakim mamy do czynienia w tym tygodniu, jest odnalezienie skamieniałej czaszki człowieka. Podczas orki w ostatnią sobotę, Ben Burton odkrył pługiem, olbrzymią czaszkę, wielkości dużego koszyka. Jej oczodoły były tak duże jak pół galonowa szklanka. Kilka ocalałych zębów w szczęce miało około 2.5 cm grubości i 5 cm długości. Zdaje się to udowodniać, że teren hrabstwa był kiedyś zamieszkany przez istoty, które wyglądały by teraz imponująco. Dr Wiggins uważa, że to czaszka jakiegoś giganta, który musiał ważyć co najmniej 1000 funtów. Każdy kto chce zobaczyć tę mamucią czaszkę, może to zrobić dzwoniąc do redakcji Rockwall Succes, ponieważ Pan Burton postanowił udostępnić ją wszystkim chętnym – Sam Slick”.
Według oficjalnej archeologii, "mur" z Rockwall jest naturalną formacją geologiczną.
Tłumaczenie i opracowanie tematu na podstawie:
Źródło 1
Źródło 2
Źródło 3
Prehistoryczna konstrukcja czy gelologiczny fenomen?
Pewnego wiosennego poranka w 1851 roku, osadnik T.U. Wade podczas kopania rowu pod nowe ogrodzenie swojej farmy która znajdowała niedaleko Trinity River w północnym Teksasie uderzył w duży kamień. Początkowo próbował go podnieść, a kiedy nie przyniosło to rezultatu, zaczął kopać wokół niego, lecz bez skutku. Po przekopaniu terenu przy udziale całej rodziny, Wade odkrył, że to w co uderzył, wydawało się być ogromnym murem pogrzebanym kilka metrów pod powierzchnią bogatej warstwy ornej. Wade postanowił przenieść swoje ogrodzenie kilka metrów dalej i wrócił do budowy swego preriowego domu.
Jego odkrycie doprowadziło do gorącej dyskusji kto i kiedy zbudował mur, debaty która trwa nieustannie do czasów dzisiejszych.
Fragmenty odkopanego muru
Mur prawdopodobnie zostałby kompletnie zapomniany, ocalił go jednak fakt, że szybko rosnąca społeczność osadnicza na wschodnim brzegu rzeki potrzebowała nazwy dla swojej miejscowości. Wade, jeden z pierwszych osadników na tym obszarze obok rodzin Boydston i Stevenson uważał, że ma moralne prawo do wyboru nazwy. Wielu z ówczesnych osadników nie było świadomych istnienia „muru”, lecz zauważyli że kopiąc studnie po jego północnej stronie, mają dostęp do dużych zasobów wód podziemnych. Według miejscowych legend, różdżkarze zawsze znajdowali wodę w pobliżu muru.
W 1852 roku zbudowano kościół baptystów w celu służenia lokalnej społeczności, a dwa lata później Elijah Elgin podarował 40 akrów ziemi na wzgórzu ponad rzeką w celu założenia miasta. 17 kwietnia 1854 roku Stan Teksas uznał nowe miasto za część hrabstwa Kaufman, i aby uszczęśliwić wszystkich, ojcowie założyciele uzgodnili nazwę miasta na Rockwall, jako że jego najbardziej charakterystyczną cechą był wyżej wzmiankowany mur.
Mur został odkopany nie tylko na farmie Wade, również inni osadnicy znaleźli podobne struktury pogrzebane na ich ziemiach, a w niektórych miejscach mur był widoczny 50-60 cm ponad powierzchnią ziemi, wraz z „blankami” starannie umieszczonymi na szczycie formacji. Każda część ściany została zbudowana z kamienia wydającego się być brązowawym piaskowcem, każda warstwa wynosiła od kilkunastu do 30 – 40 cm i przypominała typowe kamienne „płoty” z Nowej Anglii w ówczesnych czasach. Mur był bardzo dobrze zbudowany, mocny i najwyraźniej dość stary, wykazywał jednolite nachylenie 10 ° od dołu do góry.
Według rozeznania ówczesnych, był to twór jakiejś dawnej cywilizacji, która mieszkała na tych ziemiach, prawdopodobnie Indian i być może wykorzystywany był w tym samym celu jak robili to obecni farmerzy - dla ogrodzenia swojej własności i powstrzymywania zwierząt hodowlanych od oddalania się zbytnio od farm. Inni utrzymywali, że był to rodzaj fortyfikacji.
Metalowe pierścienie odnalezione w murze - średnica ok. 25 cm, grubość 10 cm
Według miejscowych przekazów, Wade wraz sąsiadami jako pierwsi zaczęli zdawać sobie sprawę z całkowitego rozmiaru muru wkrótce po utworzeniu miasta. W niektórych miejscach mur miał ponad 15 metrów wysokości i przypominał raczej fortyfikacje niż kamienne ogrodzenie. Mówiono też, że Wade i inni odkopali kilka miejsc i znaleźli podziemne komnaty, z których, według późniejszych badaczy, wychodziły korytarze które łączyły się później w jeden duży tunel który prowadził z gospodarstwa Wada w kierunku wzgórza, na którym znajdowało się miasto.
Według obecnych ustaleń, mur tworzy strukturę o szerokości około 5.7 km, długości 9 km i obejmującą prawie 32 kilometry kwadratowe.
Pierwsze wzmianki o murze dotarły poza obręb miasta w 1906 roku, kiedy to w lokalnej gazecie - The Rockwall Success – pojawiła się informacja, że dwóch mężczyzn miało przyjechało w okolice miasta w celu poszukiwania indiańskiego złota, które według ich przekonania miało się znajdować w jednej z komnat w pobliżu wielkiego korytarza. Zgodnie z historią, poszukiwacze zrezygnowali z poszukiwań, kiedy okazało się że ściany korytarza są niestabilne i mogą się rozpadać.
Aż do połowy 20 wieku zwiedzający mogli zobaczyć wejście do jednej z komnat na terenie gospodarstwa Wada, ukryte za kamienną płytą. Mówi się, że rodzina w końcu zdecydowała się na zasypanie odkrytej części ściany, gdy ta okazała się niestabilna, ale przedtem usunęli część ściany i umieścili ją przy wejściu do nowo wybudowanej siedziby hrabstwa.
Artystyczna interpretacja odkopanych fragmentów
Jeden z historyków informował, że w 1897 roku, kiedy rodzina Deweese próbowała wykopać studnię w obrębie swojego gospodarstwa, natrafiła na w/w mur, z tą różnicą, że odkryli nie tylko skalną ścianę, ale również kwadratowe „okna” w jego strukturze, znajdujące się na głębokości 12 metrów. To właśnie wtedy mieszkańcy obszaru zrozumieli, że jest to struktura obejmująca większość terenu, na którym znajduje się jest dziś najmniejsze hrabstwo w Teksasie.
W innych wykopaliskach stwierdzono obecność potężnych, ciosanych kamieni w strukturze muru. Przez następne lata liczne odkrycia w obrębie muru były opisywane na łamach lokalnej prasy, niektóre wspominały o odkryciu łukowatych drzwi, okien i innych elementów architektonicznych. Istnieje nawet kilka zdjęć dokumentujących pierwsze odkrycia Wade'a. Niestety, wszystkie te miejsca zostały zasypane z rożnych przyczyn, głównie dla bezpieczeństwa ludzi.
Zdjęcia z wykopalisk prowadzonych w 1949 roku
Jednym z najbardziej zaskakujących doniesień o murze znaleziono również w lokalnej gazecie – poinformowano w niej, że rolnik, kopiąc studnię natrafił na sporej wielkości głaz. Ponieważ nie dało się go obkopać, do jego usunięcia farmer użył dynamitu. Przeżył szok, kiedy po głazem znalazł dużą przestrzeń wypełnioną wodą. Według opowieści, mężczyzna spuścił do zbiornika niewolnika, który stwierdził że „zbiornik” jest bardzo rozległy i bardzo głęboki. Jako człowiek praktyczny, farmer po prostu zbudował mur wokół otworu i wykorzystywał zalane pomieszczenia jako zbiornik na wodę, który podobno służył w gospodarstwie przez kilkadziesiąt lat.
Czaszka odkryta w okolicach muru
Jednym ze słynniejszych odkryć w obrębie struktury Rockwall, jest znalezisko gigantycznej czaszki. W lokalnej, wzmiankowanej już wcześniej gazecie -Rockwall Success – z 28 maja 1886 roku - można znaleźć następujący artykuł:
„Największym cudem, z jakim mamy do czynienia w tym tygodniu, jest odnalezienie skamieniałej czaszki człowieka. Podczas orki w ostatnią sobotę, Ben Burton odkrył pługiem, olbrzymią czaszkę, wielkości dużego koszyka. Jej oczodoły były tak duże jak pół galonowa szklanka. Kilka ocalałych zębów w szczęce miało około 2.5 cm grubości i 5 cm długości. Zdaje się to udowodniać, że teren hrabstwa był kiedyś zamieszkany przez istoty, które wyglądały by teraz imponująco. Dr Wiggins uważa, że to czaszka jakiegoś giganta, który musiał ważyć co najmniej 1000 funtów. Każdy kto chce zobaczyć tę mamucią czaszkę, może to zrobić dzwoniąc do redakcji Rockwall Succes, ponieważ Pan Burton postanowił udostępnić ją wszystkim chętnym – Sam Slick”.
Według oficjalnej archeologii, "mur" z Rockwall jest naturalną formacją geologiczną.
Tłumaczenie i opracowanie tematu na podstawie:
Źródło 1
Źródło 2
Źródło 3
