0
Postanowiłem spisać me myśli odnośnie zła. Odkrywcze nie są, ale jeśli ktoś zechce przeczytać, to proszę bardzo - może z nudów nie umrze 
To póki co tylko wstęp - resztę umieszczę jutro.
ZŁO - CZYM JEST?
W świecie zapachów, barw i dźwięków, człowiek działa jak swoisty czujnik, odbierający otaczjące go wydarzenia i przetwarzając je na emocje, odczucia.
Żyjemy, by doświadczać. Doświadczmy, by wiedzieć, że żyjemy. Czasem jednak bywa tak, że pewne rzeczy wydają nam się nieodpowiednie, nie na miejscu - wydają nam się po prostu złe. Czym jest jednak to zło? Dlaczego coś jest złe, coś innego znów dobre - co na to wpływa? Właśnie w tym artykule, postaram się odpowiedzieć na owe pytania. Zapraszam do czytania.
OGÓLNE SPOJRZENIE NA ZŁO
Na wstępie, należy się spytać, jakie są konsekwencje zła. Spróbujmy tak po ludzku odpowiedzieć sobie na to.
Czy morderstwo będzie złe? Wedle naszego pojmowania - oczywiście tak. Czy obgadywanie kogoś jest złe? Oczywiście, że tak.
Logicznym jednak jest, że efekt obu zdarzeń będzie inny. W pierwszym owym złem jest pozbawienie kogoś życia - w drugim, obrażenie kogoś słowami.
Które zło więc będzie większe? Wszystko zależy od punktu odniesienia, co wyjaśnimy sobie później. Najpierw jednak, postarajmy się zdefiniować kilka słów.
ZŁO, DOBRO I WOLNA WOLA - DEFINICJE
ZŁO - to szereg działań, burzących porządek, wprowadzających chaos, prowadzących do (auto)destrukcji. Człowiek posiada swoisty hamulec przed 'złem', gdyż jest to cecha, która utrudnia/uniemożliwia prawidłowy rozwój - cecha, zagrażająca przetrwaniu, a chcęć przetrwania leży głęboko w umyśle kazdego człowieka.
Zło to burzenie harmonii, co ma niekorzystny wpływ na poprawne funkcjonowanie świata - poprawne, czyli umożliwiające przetrwanie gatunku.
DOBRO - umowne przeciwieństwo zła; działania, utrzymujące świat w harmonii i ładzie, ułatwiające/umożliwiające przetrwanie gatunku. Czynności odwrotne do (auto)destrukcji.
Naturalna chcęć kierowania się dobrem tkwi głęboko w umysłach ludzi, z powodów oczywistych.
WOLNA WOLA - według filozofii dualizmu świata, jest to możliwość wyboru, pomiędzy działaniami destruktywnymi, a działaniami harmonijnymi; wybór pomiędzy 'dobrem', a 'złem'. Fillozofia ta zakłada, że człowiek ma zawsze wybór, a jego wybory są bezpośrednio powiązane z ostatecznym osądem ich przez Boga.
Określiliśmy sobie, czym są owe pojęcia - oczywiście to umowne definicje, kierowane moimi subiektywnymi spostrzeżeniami.
Tak więc, zło jest burzeniem harmonii we (wszech)świecie, co za tym idzie, wprowadza zamęt w egzystencje organizmów, co znów utrudnia przetrwanie, a przetrwanie jest głównym celem każdego gatunku.
ZŁO - DOMENA ISTOT MYŚLĄCYCH
Pomyślmy, czy wszyscy potrafią czynić źle - czy każde stworzenie może wybierać pomiędzy dobrem, a złem.
Czy lew, polujący na gazele postępuje źle? Czy rekin, zjadający ławicę ryb robi coś złego?
Odpowiedź brzmi - nie. Dlaczego? Bo zwierzęta kierują się instynktem, który umożliwia im przetrwanie. Zabijają, bo muszą - nie, bo chcą.
Zło jest domeną istot myślących, a więc :
* działania destruktywne to domena istot myślących
* działania destruktywne są konsekwencją myślenia [postrzegawczego, wizualizacyjnego, imaginacyjnego, twórczego; zdolność do oceniana sytuacji z wyprzedzeniem; myślenie przestrzenne, konsekwencje działań są znane przed wykonaniem danej czynności]
* działania destruktywne, na które wpływ ma tylko instynkt nie są złem
* działania kierowane instynktem mają na celu zapewnić przetrwanie [np. zabijanie dla pożywnienia]
Podsumowując, do zła zdolni są tylko ludzie.
ZŁO ZŁU RÓWNE
Wspomnieliśmy wcześniej, że zło odbieramy różnie, a jego efekty często mają według nas ogromną rozbieżność. Czym bowiem jest obgadywanie kogoś, w porównaniu do morderstwa.
Każde zło wprowadza chaos, co można zobrazować przykładem.
Wyobraźmy sobie, że idealną harmonią jest gładkie lustro pozbawione rys.
Zło powoduje rysy na owym lustrze - wspomniane morderstwo kreśli grube krechy, znacznie zniekształcając powierzchnię szkła - obgadywanie robi malutkie ryski, również powodując szkody.
Pytanie brzmi : Czy istotnym jest sam fakt zarysowania lustra, czy rozmiar rys na nim? Zakładając, że większą rysę (morderstwo) trudniej wykonać, zmniejsza się częstotliwość takich rys. Małą rysę (obgadywanie) wykonać łatwiej, więc ich częstotliwość będzie znacznie większa. Co za tym idzie, szkło zniszczy się w podobnym okresie czasu - nie ważne, czy poprzez duże czy małe rysy - i tak się zniszczy.
Tak więc, zło jest złem - nie ma mniejszego lub większego. Nawet najdrobniejsze zło kala szkło (wszechświat), więc hierarchia nie ma większego znaczenia.
ZŁO - SKĄD SIĘ WZIĘŁO I PO CO JEST?
Dlaczego mamy możliwość czynienia źle? Dlaczego człowiek może burzyć porządek wszechświata? Na czym to w ogóle polega, że widzimy jak można coś zniszczyć. Czy nie lepiej było by nie mieć myśli destrukcyjnych? Oczywiście, ze lepiej, ale należy się przyjrzeć ewentualnym przyczynom.
WARIANT I : ZŁO - DOBRO - TEST
Załóżmy, że jesteśmy na tym świecie tylko po to, by uczestniczyć w Bożym teście. Wynik testu zależy tylko od nas - mając wolną wolę, decydujemy o naszym losie. Nasz świat to plansza, my jesteśmy pionkami, które podążają ku mecie. Oczywiscie nie obędzie się bez przeszkód, bo Bóg przygotował dla nas niespodzianki, które ubarwiają i utrudniają naszą wędrówkę. Czy zdamy? Wszystko zależy od nas.
WARIANT II : CHORE GENY
Co jeśli istniał kiedyś gatunek, który z niewiadomych przyczyn dążył do autodestrukcji, miast do harmonii i życia? Co jeśli przez to właśnie wymarł, a jego geny przeszły dalej? Co jeśli te geny to właśnie to, co nazywamy złem? W końcu określiliśmy zło, jako coś, co prowadzi do zniszczenia. Może chęć destrukcji odziedziczyliśmy po naszych praprzodkach.
WARIANT III : BY DOCENIĆ DOBRO
Możliwe również, że zło istnieje tylko po to, by zauważać piękno dobra. Mając przez całe życie mnóstwo pieniędzy i widząc, że wszyscy wokół również mają ich mnóstwo, nie widzielibyśmy nic nadzwyczajnego w tym, że posiadamy majątek - to byłoby normą. Mają do czynienia ze złem, czujemy, że trzeba dążyć do dobra i jest ono czymś przepięknym, co sprawia, że jesteśmy szczęśliwi, mogąc po nie sięgać. W tym przypadku zło jest czymś potrzebnym.
WARIANT IV : SAMODOSKONALENIE
Na samym początku owego artykułu, wspomniałem, że człowiek żyje, by doświadczać. Co jeśli zło jest konieczne, by samodoskonalić się i rozwijać? Może człowiek musi doświadczyć w życiu wszystkiego, by zdobyć życiowe mądrości. Nic tak przecież nie uszlachetnia, jak radzenie sobie z przecwinościami losu.
