Santarcangelo, spokojne miasteczko położone na wzgórzu Jowisza, w rejonie Rimini we Włoszech, ukrywa drugie podziemne miasto składające się z labiryntów korytarzy, pokoi i nisz, których pochodzenie jest wciąż tajemnicą.
Dlaczego, kiedy i przez kogo zostało stworzone?
Podziemia (wyrzeźbione są z piaskowca i gliny) składają się z 3 poziomów połączonych ze sobą tunelami ze schodami.
Wzgórze Jowisza istnieje od czasów prehistorycznych, prawdopodobnie były to wejścia do jaskiń.
Zbadano dwa różne korytarze: pierwszy korytarz ma 1,20 metrów szerokości i 2 metry wysokości, z bocznymi niszami „grzebieniami” rozproszonymi w regularnych sekwencjach. Drugi ma prostokątne lub okrągłe pokoje z kolumnami i kopulaste dachy ze sklepieniem.
Jest wiele hipotez mających wyjaśnić do czego służyły podziemia. Mogły być używane do pogańskich rytuałów, poświęcone Bogu Mitrze, który wymagał podziemnych świątyń. Pierwsza hipoteza wysnuta przez Pedrettiego: podziemia mogły służyć jako magazyny do przechowywania wina i żywności. Stwierdzono jednak, że są zbyt stare, by były tylko magazynami.
Mogły być używane jako świątynie przez mnichów Basilianów.
Często we Włoszech bywało tak, że mnisi przebywali w samotności, jako pustelnicy w jaskiniach i grotach wykutych z naturalnych kamieni. Przykład z Sardynii, gdzie mnisi: Nicola i Trano żyli wiele lat w Gallura (rejon na Sardynii).
Pierwsi chrześcijanie po prostu „używali” podziemi na pewno ich nie zbudowali. Modlili się w miejscach „ wyznaczonych przez Boga”.
Możliwe, że podziemia służyły jako świątynie, w których czczono Boga Mitrę, gdzie jego wyznawcy modlili się w grotach i jaskiniach. Długie tunele mogły służyć jako miejsca do przygotowywania antycznych rytuałów nieznanych nam, które nawet wtedy trudne były do zrozumienia samym uczniom.
Mogły być używane przez masonów do sekretnych kultów, ze względu na nieparzyste nisze.
We Włoszech jest wiele jaskiń, grobowców i podziemnych miast, które używane były jako miejsca kultu.
Jaskinie od czasów starożytnych postrzegane były jako symbol macicy, ciała zmarłych układane były w pozycji embrionalnej, a wnętrza malowane na czerwono (kolor łożyska) dopóki nasza Wielka Matka nie wskrzeszała zmarłych do nowego życia. Tunele, które prowadzą do wyjścia światła, są metaforą do podróży przez szyjkę macicy do życia w przypadku porodu.
Wzgórze Jowisza ze swoją okrągłą formą może być nazywane brzuchem Ziemi.
Światło (droga do naszego nowego życia) widziane jest w tym przypadku na poziomie duchowym, dopóki w ciemnych labiryntach ignorancji, zagubieni w tysiącu pytań bez odpowiedzi, w pustych niszach, poruszając się po labiryntach, szukamy wyjścia (poznania prawdy).
Labirynt, symbol doskonałości, początek podróży na tej ziemi, który znajdujemy na murach, podłogach lub sufitach kościołów i budynków, w ogrodach zamków.
Pierwsze wzmianki w dokumentach o podziemiach w Santarcangelo pojawiają się w roku 1496 “CUM DUABUS VOLTIS FABRICHATIS VIA COMUNIS”. Istnieją inne dokumenty z 1516 r. i 1607 r., od 1701 r. istnieje 134 dokumenty skatalogowane, które opisują podziemia jako depozyty win.
Luigi Pedretti dotarł do pergaminów z 300 r. n.e. napisanych w łacinie, grece i języku egipskim, w których były wpisy o podziemiach i grobie Archanioła, ale zginęły w Instytucie w Rzymie.
Nawet archiwum watykańskie zaprzecza jakoby posiadało jakiekolwiek dokumenty, w których opisane są podziemia. Najbardziej enigmatyczne są: Jaskinia Szczęśliwych, Jaskinia Zakonnic i Jaskinia Chłopska.
Jedyne podziemia odwiedzane przez turystów to Jaskinia Chłopska, wycieczki organizuje gmina miasta Santarcangelo.
Ostatnia jaskinia składa się z długiego korytarza z 26 niszami, które znajdują się w szerokiej, okrągłej sali, która wydaje się, była świątynią.
W Jaskini Szczęśliwych znajduje się długi, prostokątny pokój z dwoma rzędami małych nisz i filarami (osiem po każdej stronie), jakby jakaś Bazylika. Jaskinia Zakonnic również wydaje się być świątynią i znajduje się w najwyższym punkcie pod miastem ( może to oznaczać miejsce kultu).
Nie udało się określić dokładnego datowania podziemi. Możemy się tylko domyślać, że ci, którzy zbudowali te podziemia, byli mistrzami.
Dziedzictwo z przeszłości, które pokazuje nam równoległy, podziemny świat.
Tłumaczenie własne
Podziękowania dla Blitz Wolf