0
Jak daleko jesteś w stanie się posunąć, by „poszerzyć swoją świadomość”? Można wybrać dłuższą trasę: medytację, jogę i inne, lub zdecydować się na „skróty” przy pomocy substancji psychoaktywnych starając się „uwolnić umysł”. Ale nikt nie pomyślał, by przy użyciu wiertła do betonu wyciąć otwór w czaszce z którego można zobaczyć oponę twardą, która ochrania mózg.
Wiercenia w czaszce były praktykowane od czasów neolitu. Była to dość powszechna praktyka, którą próbowano „wypędzić” złego ducha z głowy pacjenta. Według niektórych malowideł naskalnych wydaje się, że nasi przodkowie byli przekonani, że takie wiercenia mogły wyleczyć padaczki, migreny i zaburzenia psychiczne.
Interwencja trepanacji popularna na obszarach germańskich w średniowieczu wydaje się że miała wysoki wskaźnik przeżycia – sądząc po miękkich krawędziach otworów w czaszkach znalezionych, rany zaczynały się leczyć: siedem na osiem osób przeżywało operacje.
Bart Huges, młody Hollender, który nie był w stanie dokończyć studiów medycznych, bo nadużywał narkotyków, opublikował dokumentację pod tytułem „Mechanizm objętości krwi w mózgu” znaną także jako Homo Sapiens Correctus. Huges uważał, że trepanacja może być stosowana w celu rozszerzenia funkcjonalności mózgu poprzez zrównoważenie proporcji krwi i płynu mózgowo – rdzeniowego. Wiercąc otwór w czaszce uchodzi ciśnienie i mózg jest wolny, może „oddychać”.
Bart Huges praktykował na sobie trepanację w 1965 roku, operacja trwała 45 minut, ale na usunięcie krwi ze ścian potrzebował 4 godzin. Bandaże przykrywały jego otwór w głowie zrobiony w miejscu trzeciego oka. Stał się guru trepanacji uważając, że wszystkie szpitale powinny praktykować zabieg za darmo. Jego zdaniem w przyszłości trepanacja powinna być wykonywana na wszystkich dorosłych ludziach.
Prawdopodobnie dziś nikt by nie uwierzył w te pseudonaukowe teorie Hugesa, ale wtedy, w szalonych latach sześćdziesiątych, wyzwolenie umysłu było jednym z głównych celów istnienia.
W 1966 roku Huges poznał Amandę Feilding. Między nimi od razu pojawiła się iskierka pasji. Bart i Amanda przekonali biednego Josepha Mellena (partnera Amandy) do trepanacji. Skoro Huges użył elektrycznej wiertarki, to Joseph musiał użyć ręcznej, by „przekonać władze, że nawet ludzie z trzeciego świata mogą korzystać z tej techniki”.
Joseph, który posiadał dużo dobrej woli próbował zrobić sobie dziurę w głowie za pomocą wiertarki ręcznej, ale się nie udawało. Nieudane próby można wytłumaczyć zażyciem dużej ilości LSD, które zażył przed zabiegiem, w celu „ukojenia nerwów”.
Mellen ponawiał próby jeszcze cztery razy w przeciągu czterech lat, czasem wspierany przez Amandę (która odeszła od Barta i wyszła za mąż za Josepha). Za którymś razem odurzony LSD wiercił dziurę w głowie, aż zemdlał i przewieziono go do szpitala. Podczas innej próby słyszał „mnóstwo pęcherzyków w swojej głowie” i stwierdził, że do celów eksperymentalnych musi być mała dziurka.
Innym razem złamał wiertło, zatrzymał się w połowie operacji, poszedł do sąsiada po wiertło i potem kontynuował „pracę”. W końcu po wielu tragikomicznych próbach Mellenowi udało się wykonać trepanację. Amanda ucząc się na błędach swojego męża, po trzech miesiącach dokonała trepanacji na sobie.
Bardzo dokładną operację Amandy filmował Joseph. Film był nielegalny i niewielu miało szczęście go obejrzeć Heartbeat In The Brain (1970).Film wyraźny odbił się echem w kręgach artystycznych, w których Feilding była znana.
Po dwudziestu ośmiu latach Amanda i Joseph rozwiedli się, mieli dwoje dzieci. Każde z nich założyło swoje nowe związki i przekonali partnerów do trepanacji.
Na całym świecie jest ok. 20 osób, które wykonały na sobie trepanację. Jeszcze kilka lat temu z siedzibą w Meksyku był aktywny Kościół trepanacji (Church Of Trepanation), który za symboliczną kwotę wykonywał zabieg wiercenia dziury w głowie.
Do dziś istnieje strona internetowa, która popiera praktykę trepanacji czaszki.
Tłumaczenie własne
źródło: http://bizzarrobazar...o-trapanazione/
